Buiten een paar vaste dingen om doe ik niet echt aan plannen op Soul-xotica. Uiteraard is de dinsdag de aangewezen avond voor de Week Spot en hou ik de woensdag aan voor 'Het zilveren goud'. Ik ben een paar jaar geleden begonnen met de 'Blauwe Bak Veteranen' en aanvankelijk is het plan om alleen de héle oude Blauwe Bak-aanwinsten eens te laten schitteren in een aparte rubriek. Het is echter zo leuk om te doen dat het aldoor is uitgebreid en ik inmiddels reeds in de zomer van 2016 ben aanbeland. Het is wel eens 'drukker' geweest met de 'Blauwe Bak Veteranen' en dat komt onder andere door de 'Verzamelwoede'. Met name die laatste wil ik nog voor de zomer 'af' hebben, zodat ik weer opnieuw kan beginnen met de nieuwe opstelling. Toch wil ik de Blauwe Bak Veteranen niet vergeten en doe vanavond weer een aflevering met zestien singles. Dat neemt me mee terug naar de vakantie van 2016 en er zijn mindere tijden om op terug te kijken. We beginnen op 12 augustus en eindigen op 11 september 2016.
Hoe burgerlijk wil je het hebben? De zomer van 2015 is me dermate goed bevallen dat ik in 2016 weer naar dezelfde camping ga. Ik zal het recept herhalen in 2017, 2018 en 2019. Na vijf zomers ben ik wel klaar met Sleen en directe omgeving. In 2016 is dat allerminst het geval. Ik moet nog altijd eens de 'Op Fietse'-route doen, hoewel dat niet in 2016 gaat gebeuren. Ik ga op vrijdagmorgen in alle vroegte op de Pioneer naar Sleen en ben daar rond het middaguur. Ja, ik ben welkom met mijn tentje en dus parkeer ik de ligplezier in de schuur en ga met de bus en trein terug naar Uffelte. Met de trein? Ik geloof dat ik in Assen de bus mis en er gaat zo meteen wel een trein naar Meppel. Dat ik vervolgens dezelfde tijd in Meppel moet wachten als dat ik in Assen had gemoeten, is dan weer een ander verhaal. De tweede rit naar Sleen doe ik hetzelfde en aanvaard deze consequentie. Met de bus naar Meppel en op de trein naar Assen om daar lang te wachten op de bus naar Sleen. Ik ben doodop als ik op de camping kom. Ik word aanvankelijk gesommeerd om op het tentenveldje te gaan staan, maar krijg vervolgens een caravanplek toegewezen. Hoewel die avond levendige muziek op de camping is, probeer ik te slapen. Tot overmaat van ramp ben ik ook te laat voor de winkel en bestaat mijn avondeten uit een rol Pringles.
Op zaterdag fiets ik een ontspannen stukje in de omgeving van Sleen. De volgende dag moet een grote fietsdag worden, maar helaas gooit het hevige onweer van die avond roet in het eten. Op zondag heb ik totaal geen puf om te fietsen en ik ga rondhangen in en om de tent. Op maandag fiets ik Duitsland in en gaat de route door Meppen. Op dinsdag is het eigenlijk té warm om te fietsen en doe ik een rondje over Coevorden. Woensdag fiets ik terug naar Uffelte en ga 's middags met de bus naar Sleen. Daar slaap ik de laatste nacht in de tent en vertrek de volgende dag met tent en kampeerspullen. Intussen vermaak ik mezelf met de eerste 'Vakantiemixen'. Het is de eerste maandag van de vakantie als ik een paar willekeurige mixen wil opnemen voor de vakantie, maar dan kan ik geen keuze maken uit welke platen ik wil draaien. Vervolgens pak ik de lijst van de platen uit 2016 tot dusver en begin de platen achtereen op te nemen. Het maakt dat ik enkele 'vergeten' platen opnieuw ontdek en dat is de bedoeling van de mixen. De meest recente aanwinst in de mix is de eerste van vanavond.
876. L.A. Sunshine-Sylvia (US, Vibration, 1976)
De laatste die ik op vrijdag 12 augustus 2016 heb gekocht bij De Tafel in Meppel. De plaat wisselt een aantal malen van Blauwe Bak-koffers en reserve-Blauwe Bak maar staat sinds ruim een jaar weer in de koffers. De plaat gaat in 2017 nog meer een zomers karakter krijgen voor mij en zal dan ook nog eens de Week Spot worden.
877. Congratulations Baby-Doris Duke (US, RRG, 1971)
878. Lost Love-The Lintons (US, Erica, 1972)
879. That New Girl-The Manhattans (US, Carnival, 1966)
880. Baby I'm Sorry-The Manhattans (US, Carnival, 1967)
881. No One Else-Holly Maxwell (UK, Buddah, 1969)
882. It's All Over But The Shouting-Ann Sexton (US, Seventy-Seven, 1972)
Tegenwoordig heb ik het vertrouwen opgebouwd bij Mark dat ik wel even kan 'doorsparen' voordat ik ga afrekenen. In het begin wil ik dit niet teveel uit de klauwen laten lopen en dus reken ik op 17 augustus de bovenstaande singles af. 'That New Girl' van The Manhattans staat in de reserve-Blauwe Bak omdat het me té Northern Soul-achtig is. Eigenlijk moest ik me niet wagen aan de Carnival-opnames van The Manhattans, maar 'Baby I'm Sorry' mag er zeker zijn.
883. Hold Out-Eli "Paperboy" Reed (US, Yep Roc, 2016)
884. Special Loving-Barbara Acklin (UK, Capitol, 1975)
885. After Loving You-Major Harris (US, Atlantic, 1974)
886. You Don't Love Me No More-Candi Staton (US, Fame, 1972)
887. Chances Are-Bob Marley & The Wailers (Frankrijk, JAD, 1968, re: 2002)
Greg Belson draait gedurende 2015 een aantal malen een plaat in zijn show waarbij hij angstvallig de identiteit verborgen houdt. Het nummer is niet anders te omschrijven als 'wild' en iedereen verwacht een obscure plaat uit de jaren zestig. Het blijkt in werkelijkheid een acetaat te zijn van een hagelnieuw nummer van Eli 'Paperboy' Reed welke hij met een blanco label aan Belson schenkt. Begin 2016 mag de sluier af en dan wordt het gepresenteerd als één van de tracks op het nieuwste album van Reed. Hij verkoopt zelf nog een paar promo's voor honderd dollar per stuk en ik heb serieus nagedacht om eentje te bestellen. Gelukkig dat ik dit niet heb gedaan want in de zomer van 2016 ontdek ik dat 'Hold Out' als single is uitgebracht voor Record Store Day. Op 17 augustus 2016, ruim vier maanden na RSD, ben ik gelukkig om een exemplaar in de wacht te slepen. De volgende dag word ik betoverd door Candi Staton's 'You Don't Love Me No More'. Ik ga op zoek en vind deze bij een dealer op Discogs. Ik neem Barbara Acklin en Major Harris op de koop toe. Bij Barbara Acklin gaat het me in eerste instantie om 'You Give Him Everything, But I Give Him Love'. Het is een antwoord op 'Woman To Woman' van Shirley Brown waar de lol snel vanaf is. 'After Loving You' is de b-kant van de hit 'Love Won't Let Me Wait'. Op de eerste dag van de vakantie, zaterdag 20 augustus, hoor ik het origineel van 'Chances Are' in de reggae-show van een Wolfman-collega. Omdat het zo goed past bij de recente Barbados-hobby schaf ik deze single aan. Reed staat in de gospelkoffer en de rest in de Blauwe Bak-koffers.
888, Don't Make The Good Girls Go Bad-Della Humphrey (US, Arctic, 1968)
889. A Man Like Me-Jimmy James (België, EMI International, 1972, re: 1976)
890. Come On And See Me-Tammi Terrell (NL, Tamla Motown, 1969)
891. Daddy-Toots & The Maytals (NL, Blue Mountain, 1973)
Mijn zus is op 10 september jarig en omdat zij dit jaar Sara ziet, moet ik wel van de partij zijn. Ik ga op vrijdagavond eerst naar mijn moeder en slaap een nacht in het ouderlijk huis. Zaterdagavond ga ik weer naar huis en ben op tijd om 'The Vinyl Countdown' te doen. Ik heb sinds jaren een Voordeelurenabonnement gehad voor de trein. Dat heb ik juist opgezegd omdat ik nauwelijks meer met de trein reis. Ik ben in de veronderstelling dat de kaart het gewoon moet doen en dat doet het ook... Het geeft me achteraf gezien korting. Dat is voor de NS een reden om meteen weer het abonnementsgeld af te schrijven van mijn rekening. Dat is iets wat ik pas maanden later zal ontdekken en weet het dan alsnog uit te schakelen, maar ik ben wel weer een paar maanden kwijt aan kosten. De volgende dag krijg ik bezoek van Peter, de singlehoesjes-man. Dat levert onder andere de bovenstaande vier op voor de Blauwe Bak waarvan Toots nog maar een paar weken aanwezig is. Humphrey en James staan in de koffers en Terrell en Toots moeten het stellen met de reserve-Blauwe Bak.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten