Een weekend zonder 'Singles round-up' zou een weekend met de 'Verzamelwoede' moeten worden. Of wellicht zelfs nog een aflevering van de Blauwe Bak Veteranen. Verder ben ik namelijk aardig up-to-date met de berichten, ook al zie ik af van een voorgestelde verlenging van 'Rondom 10'. Als ik meer over nadenk blijkt het opeens niet zo heel erg 'interessant' te zijn en hou ik het liever bij de rubrieken die ik reeds heb. Met de nieuwe aanwinsten voor de gele bakken verandert daar voortdurend de opstelling en het plan is om gewoon weer van voren af aan te beginnen als ik klaar ben met deze serie. Ook omdat zeker vijf platen in de bak van vanavond me smeken om in de top twaalf te mogen. Helaas, die ruimte heb ik niet, maar wellicht in een volgende ronde? Bovendien is deze aflevering van 'Verzamelwoede' ook nog een kleine aflevering van de Blauwe Bak Veteranen, want er staan een aantal singles in deze bak die ooit in de Blauwe Bak hebben gestaan. Hoe dan ook: Vanavond richt ik me op de zevende jaren zestig-bak zoals die erbij staat in september 2020.
Ik heb de singles uit de afgelopen 'Singles round-up'-afleveringen nog niet toegevoegd in de fysieke bakken, maar heb ze wel bijgewerkt op de computer. De fysieke bak uit september 2020 trapt af met 'Exodus' van Ferrante & Teicher en 134 singles verderop staat 'Our Life' van Gloria. Op dit moment begint de bak met 'A Way Of Life' van Family Dogg en eindigt die bij 'Get It On Home' van The Geminis. De laatste heeft voor de b-kant nog een tijd in de Blauwe Bak gestaan. Zo zullen we er een aantal tegenkomen in deze aflevering van 'Verzamelwoede'. Groepen en artiesten met drie of meer singles zijn: Fifth Dimension (4), Ella Fitzgerald (4), Fleetwood Mac (5), Flowerpot Men (4), Wayne Fontana & The Mindbenders (3, plus nog een solo-plaat van Wayne), Fortunes (5), Foundations (4), Four Tops (3), Connie Francis (9), Barry Frank (3), Freddy (3), de Rotterdamse Free (3), Conny Froboess (4), David Garrick (8), Marvin Gaye & Tammi Terrell (3), Geebros (3) en Gloria (3). Een top twaalf is een momentopname en op dit moment ziet die er als volgt uit.
1. Someone Out There - The Flirtations (België, Deram DM 36, 1968)
2. 24 Sycamore - Wayne Fontana (NL, Fontana 267 715 TF, 1967)
3. The Storm - Gloria (NL, Philips JF 336 106, 1969)
4. Guide Me Orion - Flaming Youth (NL, Fontana 262 026 TF, 1969)
5. Peanut Duck - Marsha Gee (Spanje, Penniman PENN 45013, circa 1965, re: 2005)
6. The River Is Wide - The Forum (UK, London HL 10 120, 1967)
7. Let's Go To San Francisco - The Flower Pot Men (NL, Deram DM 142, 1967)
8. Ode To Billie Joe - Bobbie Gentry (NL, Capitol F 5950, 1967)
9. Keep In Touch - The Free (NL, Philips JF 334 656, 1969)
10. Aquarius/Let The Sunshine In - The 5th Dimension (NL, Liberty LIB 772, 1969)
11. Walk Like A Man - The 4 Seasons (NL, Stateside 45 HSS 1060, 1963)
12. Here It Comes Again - The Fortunes (NL, Decca F 12243, 1965)
Ik herhaal... het is een momentopname. Oorspronkelijk heb ik 'This Golden Ring' als hekkensluiter maar besluit tot 'Here It Comes Again' als ik deze als eerste uit de bak vis. Het laatste nummer neemt me terug naar de vroege dagen van mijn platen verzamelen en de eindeloze middagen die ik slijt in de winkel van Twister Jukeboxen in Sneek. Arme Bert blijft geduldig zitten totdat de puisterige jongeman een single heeft gevonden van een gulden. Vervolgens schooit hij ook nog om een hoesje voor de plaat terwijl de platen een gulden zijn omdat ze geen hoesje hebben. Bert zal later The Scrum openen en daarmee komen we hem dan weer tegen in 'Het zilveren goud'. Dan verspring ik twintig jaar in de tijd en kom uit bij The Four Seasons en een plaatje waarvan ik altijd een goede bui krijg. Sterker nog: Het staat op de 'soundtrack' van de eerste weken zonder de alcoholische versnaperingen. The 5th Dimension stond nog niet zo heel lang geleden nog in de Blauwe Bak. Of... wacht eens even? Hij staat er nog steeds! In de reserve-Blauwe Bak, dat wel, en voor de b-kant: 'Don'tcha Hear Me Callin' To Ya'. De vergissing komt omdat ik de Amerikaanse persing dubbel heb. De beste staat in de Blauwe Bak en de mindere in de Gele Bak waar ik ook de Nederlandse en de Deense persing heb. Het gaat me in deze top 12 toch echt om de a-kant. The Free heeft ook jaren in de Blauwe Bak gewoond voor de b-kant, maar op een bepaald moment moet ik ruimte creëren. Ik koop de single eerst in 1990 bij Sunrise, vervolgens met fotohoes in 2006 en vorig jaar heb ik nog eens een exemplaar gekocht. 'Taking It Away' is overigens in 2012 nog Week Spot geweest. 'Ode To Billie Joe' heeft me de nodige zweetdruppeltjes bezorgd. Ik heb de plaat verschillende malen gekocht, maar het voldoet nooit aan mijn verwachtingen qua vinylkwaliteit. De single in deze fotohoes is ook maar 'zo zo'. Nederlands EMI-vinyl uit deze periode is flinterdun en het trekt gemakkelijk krom en dat is meteen het manco bij de meeste singles. Veel liedjes kunnen een golfje verdragen maar Bobbie Gentry gaat meteen erg 'jengelen'. Aanvankelijk wil ik 'Part 2' nomineren van The Flowerpot Men, maar menigeen zal niet weten waar ik het over heb. Op de latere cd's heeft de plaat een fade-out, maar op vinyl heeft het een vervolg. Een vrij traag tussenstuk met psychedelisch orgel en echo op de drums terwijl de heren Bloempot de fraaiste harmonieën uit de kast trekken. Tot slot begint het liedje opnieuw en duurt het één couplet en een refrein met een dramatisch einde tot besluit. Letterlijk een 'ongehoord' stukje Flower Pot Men.
The Forum koop ik in 2006 eens op een verzamelelpee. 'De Gouden Kikker' heeft dan veel van de ARC-catalogus te koop voor afbraakprijzen. ARC is een label uit het zuiden des lands dat in de vroege jaren tachtig albums en singles uitbrengt met antieke opnames uit de jaren vijftig en zestig. Ik denk niet dat het allemaal koek en ei is als het aankomt op legale opnames, maar de platen zijn desondanks vrij algemeen verkrijgbaar. 'The River Is Wide' is een cultplaatje voor de sixties-verzamelaars. Het heeft naar verluid vier weken in de Top 40 van de Engelse piraat Radio London gestaan met nummer acht als piekpositie. The Big L heeft veel luisteraars in Nederland en dit zal wellicht voor deze release hebben gezorgd. Het is namelijk de Engelse persing in een Nederlands hoesje. Overigens weet ik nog maar sindskort dat dit een nieuwe opname is. De originele Amerikaanse single is meer uitgekleed en krijgt in Engeland in 1970 nog een nieuwe persing op B&C. The Forum heeft ook enige tijd in de Blauwe Bak gestaan. Op vijf treffen we vervolgens een plaat die eigenlijk in de reserve-Blauwe Bak zou moeten. Ik moet eens heel erg streng zijn en moet besluiten om deze arme plaat in de Gele Bak neer te zetten. Wat een schande! 'Peanut Duck' van Marsha Gee heeft in 2009, zo mogelijk, nog meer mijn Northern Soul-enthousiasme aangewakkerd. Nu staat dit bizarre plaatje ontzettend 'grijs' te zijn tussen vele jaren zestig-schoonheden. Nog maar eens alle bakken door om meer van dit soort singles te vinden. Ik moet bekennen dat de meeste lol eraf is met 'Peanut Duck', maar eens per jaar kan ik er nog wel om lachen. Op vier treffen we Flaming Youth. Als ik de single zie liggen in maart 1991 denk ik in eerste instantie met Dave Dee, Dozy, Beaky, Mick & Tich te maken te hebben. Ik meen een gezicht te herkennen. Ik herken echter niet de langharige teckel in de bovenste cirkel. Dit ontdek ik pas vele jaren later. Flaming Youth is het eerste bandje voor Phil Collins, dan nog met haar, en twee jaar voordat hij de overstap naar Genesis zal maken. 'Guide Me Orion' zit tussen een katholiek gesproken gebed en een wilde Amerikaanse gospel in. Tekstueel gaat het natuurlijk nergens over en Phil mag in de aanloop naar het refrein even flink tekeer gaan op de potten en pannen. Als de Phil Collins-connectie er niet was geweest, dan zou ik de plaat nu zijn vergeten. Gelukkig is dat niet het geval!
Mijn tweede exemplaar van 'The Storm'. Ik koop de eerste voor vijf gulden bij Klaas in oktober 1992. Klasgenootjes hebben vast gezien dat ik weer eens een oud plaatje heb gekocht en wellicht ook dat ik het in de schooltas heb gestopt. Bewust tussen twee boeken zodat deze niet knakt onder de snelbinders. Dit gaat al jaren goed. Als ik thuis kom, blijkt de plaat in tweeën te liggen en ik denk dat het klasgenootjes moeten zijn geweest. Klaas gelooft het verhaal en laat me een andere single uitzoeken. Dat is 'Rainbow' van David Garrick. De huidige 'Storm' koop ik in 1997 in Leeuwarden en geeft me nog altijd even veel plezier als in 1992. Geproduceerd door de Engelse sessie-drummer Bobby Graham heeft dit een zeer indrukwekkende onweersbui. Daar zijn minder geslaagde variaties van. En het nummer blijft genadeloos door beuken. Heerlijk nummer! In augustus 1991 zit ik nog geregeld bij de radio met het cassettebandje op Rec en Pause. In de NCRV-gids staan dan nog de speellijsten afgedrukt van 'Arbeidsvitaminen', 'Muziek Terwijl U Werkt', 'Gouden Uren' en 'Goud Van Oud' en nog een paar shows. Ik zoek van tevoren uit welke nummers ik wil opnemen en moet uiteraard rekening houden met schooltijden. Het komt goed uit dat ik op het KMBO op maandagochtend vrij ben. In ieder geval het eerste jaar. Ik heb 'Game Of Love' van Wayne Fontana & The Mindbenders al op single als ik '24 Sycamore' in de lijst zie van 'Arbeidsvitaminen'. Het plaatje groeit in korte tijd uit tot een enorme favoriet, maar ik durf niet van een single te dromen. Vervolgens ben ik in januari 1996 op een rommelmarkt in Sneek en hou daar opeens de single in handen mét fotohoes. '24 Sycamore' is ook door Gene Pitney vertolkt, maar de pauken in Fontana's versie maken het af.
De Northern Soul-hobby begint voor mij in 2004 met de vondst van 'What's Good About Goodbye My Love'. Even daarvoor heb ik al 'Someone Out There' op de radio gehoord en heb ik 'Nothing But A Heartache' op de LP 'World Of Hits'. De daaropvolgende maanden ben ik naarstig op zoek naar 'Someone Out There'. Steenwijk en omgeving en ook het noorden des lands in het algemeen is niet zo 'soul-minded' en dus loop ik winkel in en winkel uit zonder een resultaat. Ik heb foto's gezien van het groene fotohoesje en zo eentje wil ik graag hebben. In 2006 hou ik het niet langer en bestel deze Belgische op Ebay. Een jaar later tref ik alsnog de Nederlandse met het groene hoesje en sindsdien staat de Belgische in de Gele Bak. Ik meen ook even dat dit exemplaar zijn beste tijd heeft gehad, maar niets blijkt minder waar te zijn.. Ik ben zelfs geneigd de Nederlandse te vervangen in de Blauwe Bak. Overigens staat het in de Blauwe Bak ook vooral voor de herinnering aan 'die goeie ouwe tijd' van de vroege Blauwe Bak-bezetting en komt nauwelijks aan bod in 'Do The 45'. Ik schaam me er dus niet voor om hem hier in 'Verzamelwoede' op nummer 1 te zetten. Ik heb bijvoorbeeld 'At The Top Of The Stairs' van The Formations al buiten beschouwing gelaten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten