Nu woon ik bijna vijf jaar in Uffelte en nog steeds 'ontdek' ik nieuwe stukjes. Ik heb een kwartier geleden enorme behoefte aan een frisse neus en een sigaartje en eerst dreigt het rondje over de Schoolstraat en de Zuidstraat terug. Waarom loop ik nu nooit het blokje van de Dwarsweg en De Woerthe? Dat heb ik zojuist gedaan en raad eens? Precies de lengte van een sigaartje! Dat is voor herhaling vatbaar. Na een wederom inactieve dag moest het morgen gaan gebeuren. Ik ben aan het laatste beetje dampvloeistof toe en daarvoor zal ik naar Meppel moeten fietsen. Dat heb ik gepland voor morgenmiddag en denk dat ik ook even om het hoekje kijk op de zaak. Eerst ga ik jullie voorstellen aan de kersverse Week Spot en daarna ga ik even radio luisteren. Later vanavond zou 'Het zilveren goud' moeten volgen maar dan moet ik eerst inspiratie vinden voor een verhaaltje over april 1996. De Week Spot is deze week voor Bobby McClure en zijn 'I Got A Good Women' uit 1975.
Hij zingt overduidelijk 'Woman', maar het label vermeldt 'Women'. Dat kan niet kloppen mits McClure een harem tot zijn beschikking heeft en, nee, hij zingt toch echter over één vrouw. McClure komt op 21 april 1942 ter wereld in Chicago. Als hij twee jaar oud is verhuist het gezin naar St. Louis in Missouri. McClure maakt zich eerst dienstbaar in gospelgroepen binnen de kerkgemeenschap en voegt zich in de late jaren vijftig bij de legendarische Soul Stirrers, dat dan nog onder leiding staat van Sam Cooke. In de vroege jaren zestig maakt hij de overstap naar de 'seculiere' muziek. Misschien ten overvloede: 'Seculier' is de term voor populaire niet-christelijke muziek en wordt uitsluitend gebezigd binnen de geloofsgemeenschap. Hij werkt daarop al vrij snel samen met Oliver Sain, een legende in de omgeving van St. Louis. In 1964 werkt Sain nauw samen met een pianiste genaamd Fontella Bass. Deze speelt dan met een 'Soul Revue' onder leiding van Little Milton. Als Milton een keer te laat komt opdagen, stelt Sain voor om Bass te laten zingen. De rest is geschiedenis want Fontella wordt vanaf dat moment steeds verder naar voren geschoven als leadzangeres. Little Milton houdt het op een zeker moment voor gezien en dan neemt Bobby McClure de revue over. Het eerste resultaat uit de samenwerking is de monsterhit 'Don't Mess Up A Good Thing', een duet van Bobby McClure en Fontella Bass dat zelfs in Nederland een release krijgt (hetgeen ik dan weer weet van singlehoesjes.nl waar het hoesje te vinden is). Het zal Fontella helpen om een solo-loopbaan op te starten en met 'Rescue Me' is het helemaal raak.
De b-kant van de single komt voor rekening van Oliver Sain. Toch is hij méér dan alleen een muzikant en producent. Hij begint ook al snel met een onafhankelijk label: Vanessa Records. Sinds ik Westmoreland Co. op het Vanessa-label heb bemachtigd, gaat mijn interesse uit naar dit label. Als ik zie dat deze van Bobby McClure op hetzelfde label is uitgebracht, hoef ik niet lang na te denken en reserveer de plaat bij Mark. Soms is het een teleurstelling om over één nacht ijs te gaan, maar ditmaal blijkt het een schot in de roos. Vooral sinds de Top 45 ben ik zo ontzettend veel gaan houden van deze van Bobby McClure dat het alsnog de Week Spot moet gaan worden. Na de succesvolle single met Fontella Bass heeft Bobby nog een handjevol singles met matige verkoopcijfers voor Checker en gaat daarna vrij snel wisselen van kleine platenmaatschappijen. In 1975 is hij aangekomen bij het Vanessa-label van Oliver Sain en brengt ons de single 'I Got A Good Woman'. Laten we het beestje nu maar bij de juiste naam noemen. McClure maakt zijn laatste single in 1987 en in deze periode is hij aan het werk gegaan in een gevangenis. Op 13 november 1992 overlijdt hij aan de gevolgen van een beroerte. Hij is dan pas vijftig jaar jong.
'I Got A Good Woman' is een heerlijk sensueel nummer. Ik geloof dat ik het in de 'Singles round-up' heb vergeleken met George McCrae, maar dat is vooral bedoeld als zijnde een compliment ten opzichte van het maken van een eenvoudig vervaardigde superhit. Je kan bij McClure eveneens horen dat het avontuur geen kruiwagens met dollars heeft gekost. Het heeft een heerlijk lo-fi geluid maar barst van de hitpotentie. Tenslotte is het inmiddels ruim 4,5 uur nadat ik ben begonnen aan dit bericht. Het internet heeft er een tijd uit gelegen en ik heb uit pure verveling maar een dvd opgezet. Ik weet dus niet of ik vandaag nog 'Het zilveren goud' ga doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten