Standaard horen de soul-koffers links van mij te staan. Toch verplaats ik de koffers iedere zondag voor 'The 7" Collection', want de plaats op tafel is dan gereserveerd voor de drie centrale bakjes met singles voor die uitzending. Het is een ritueel. Omdat ik de koffers het liefste op zijn kant zet, moeten de deksels erop. Ik heb bewust vooraan in de bakken singles met kartonnen hoezen staan, zodat die niet zo snel om buigen. Vorige week zondag ben ik toch een beetje ruig geweest en het fotohoesje van Gloria Scott is gaan krullen. Met een diepe vouw en daardoor een beschadiging van de hoes tot gevolg. Zonde natuurlijk. En dus heb ik vorige week maandag 'de schaar' gezet in de Blauwe Bakken. Er zijn ruim vijftig singles de koffers uit gegaan en in de reserve-bakken terecht gekomen. Bovendien zijn vijftig uit de reserve-bak onderweg naar de jaren zestig en zeventig. Het geeft zoveel ruimte dat ik zelfs de gospel-singles weer kwijt kan in de koffers. De Raddraaier van vandaag komt uit de reserve-Blauwe Bak en heeft volgens mij heel even in de koffer gestaan, het is een plaatje dat in Engeland een 'revival' doormaakt: 'Turn The Beat Around' van Vicki Sue Robinson (1976).
Zullen we beginnen met het 'waar en wanneer'? Dat is allemaal vrij recent. Ik koop mijn eerste exemplaar in Ruinerwold in mei 2014. Op een zaterdagmorgen ben ik vroeg wakker en zie een fietstochtje wel zitten voordat ik me stort op het radiowerk. De single kost weinig en mag dus mee. Eenmaal thuis blijkt hij ernstig te zijn kromgetrokken. Afgelopen april tref ik dezelfde Franse persing (met afwijkende hoes ten opzichte van de Nederlandse) bij De Tafel. Opnieuw vijftig cent en nu ineens drie stappen vooruit. Een prachtig exemplaar. Ik heb begrepen dat de single het erg goed doet onder meer progressieve soul-dj's in Engeland. Lieden die niet alleen schaarse crossover draaien, maar ook graag willen 'zondigen' aan een disco-hit van een hoog niveau. Vicki Sue Robinson behoort toe aan dat niveau en is in aanzien te vergelijken met 'Hold Back The Night' van The Trammps. Met Donna Summer kun je kwaaie gezichten verwachten, bij deze titels gaat de dansvloer alleen maar meer los. Zelf kan ik ook niet genoeg krijgen van het schijfje en ben erg in mijn nopjes met een beter exemplaar. (Er staat me iets van bij dat ik de single ook al eens heb gehad omstreeks 2000, maar dat exemplaar heb ik nooit weer gevonden).
Vicki Sue komt uit een artistiek gezin. Vader Bill Robinson is een zwarte acteur die rollen vervuld in stukken van Shakespeare. Zijn vrouw Marianne heeft Europese wortelen en is een folk-zangeres. Zij baart op 31 mei 1954 Vicki Sue in Harlem, New York. Ze groeit echter op in Philadelphia en keert op tienjarige leeftijd weer terug in de Big Apple. In 1960 staat ze samen met haar moeder op het podium van het Philadelphia Folk Festival. Tien jaar later is ze pas zestien lentes jong als ze voor een professionele carrière kiest. Dat begint met de hippie-musical 'Hair'. Toch duurt het maar zes weken voor haar of ze krijgt het aanbod om in een nieuwe Broadway-musical te spelen. 'Soon' heeft onder andere Richard Gere in de gelederen, maar van een springplank is allerminst sprake. 'Soon' verdwijnt snel en zij en Gere komen terecht in 'Long Time Coming, Long Time Gone'. Dit is een musical over het leven van folk-songschrijvers Richard en Mimi Farina. Vicki Sue speelt Mimi terwijl Gere de rol van Richard op zich neemt. Ze krijgt hiermee lovende recensies. Ze heeft de indrukwekkende folk-performance duidelijk van haar moeder. Ze speelt in een tweetal films en verblijft een tijdje in Japan, maar keert in 1973 op Broadway om mee te doen in 'Jesus Christ Superstar'. Middels een voormalige 'Hair'-collega heeft ze in 1972 haar eerste plaatopname. Dat is de rol van achtergrondzangeres op het legendarische 'Something/Anything'-album van Todd Rundgren. In Japan toert ze in 1973 met Itsuro Shimoda. Naast Broadway is ze na haar samenwerking met Rundgren opeens een geziene gast in de studio. In 1975 werkt ze mee aan de elpee 'Many Sunny Places' van de folkzanger Scott Fagan.
De geluidstechnicus van RCA, Warren Schatz, is meteen onder de indruk van haar stem en ziet mogelijkheden om dit te combineren met het 'nieuwe' disco-geluid. De eerste single van Vicki Sue is een cover van 'Baby Now That I've Found You' van The Foundations. Hoewel de single helemaal niets doet, werkt Schatz al aan het concept van het album 'Never Gonna Let You Go'. Het titelnummer is meteen een grote hit in Amerika en met 'Turn The Beat Around' is het hek van de dam. Ze treedt op in alle belangrijke clubs van die tijd en de single doet het internationaal eveneens goed. In Nederland bereikt het een twaalfde plek op de Top 40 en een plaatsje hoger in de Nationale Hitparade van de TROS. Om terug te komen op Engeland, daar bereikt het een 51e plek. 'Klein' genoeg om een cult-hit te worden in soul-kringen.
Schatz produceert ook haar tweede album, 'Vicki Sue Robinson', maar al snel komt het klad erin. Geen enkele single steekt 'Turn The Beat Around' naar de kroon en ook het album doet het stukken minder. In de late jaren zeventig acteert ze parallel aan haar muzikale loopbaan. In 1980 is Schatz overgestapt van RCA en Ariola en nodigt meteen Robinson uit. In 1984 bereikt 'To Sir With Love', een disco-uitvoering, de top tien in Australië en is daar de grootste hit van Robinson. Hoewel ze geen 'credits' krijgt hiervoor is ze eveneens te horen op de hit 'Fame' van Irene Cara. In de late jaren tachtig leent ze vooral haar stem voor jingles en televisie, maar begeleidt ook Cher en Michael Bolton in de opnamestudio.
Het is Gloria Estefan die Robinson in 1994 uit de vergetelheid haalt met haar cover van 'Turn The Beat Around'. Robinson neemt in 1995 een nieuwe versie op van het nummer en het brengt haar in talkshows. In 1996 werkt ze met RuPaul en een jaar later met Junior Vasquez. Dat laatste levert haar een bescheiden hit op in Engeland: 'House Of Joy'. In 1999 keert ze terug naar Broadway om zichzelf te spelen in 'Vicki: Behind The Beat'. Ze is volop actief in 2000. Ze speelt een rol in de film 'Red Lipstick', haar eigen musical en scoort ook nog een hit met 'Move On'. Toch brengt de sluipende ziekte een halt. Er wordt kanker geconstateerd en ten eerste gaat de musical op slot. Elf dagen nadat 'Red Lipstick' in première is gegaan, overlijdt Robinson aan de gevolgen van de ziekte. Ze is dan pas 45 jaar oud.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten