Wat is de geur van mannelijke hormonen? En meer specifiek die van een groep jongens van 15-16 jaar? Als het aroma waarneembaar was geweest, dan had het hier in dit lokaal gehangen. September 1990. Onze klassenleraar Kingma had ons zojuist verteld over de komende excursie naar Terschelling. ,,Op donderdagavond hebben we een kampvuur op het strand, waarna we een strandwandeling maken. Op de weg terug wil het wel eens gebeuren dat zich spontaan koppeltjes vormen". Zijn begeleidende pretogen ontwaakt een hanengevecht onder de jongens. Behalve eentje... Die is waarschijnlijk druk met bedenken welke single hij straks voor een gulden bij Sunrise gaat halen.
De examenklas van de LEAO. Er zitten twee meisjes tussen die de opleiding op hun elven en twaalven doen en ik schat ze twee jaar ouder dan ons. Sonja woont in Tinga en ik fiets wel eens met haar op. Een stoere meid met een gouden hart! Hetzelfde geldt ook voor haar vriendin Regina, maar die woont de andere kant op en dus reikt ons contact niet verder dan de schoolbanken. Ze zijn aardig voor me en dat mag beslist een unicum heten. Hoewel ik geen vlieg kwaad doe, zit ik erg in mijn wereldje van singles en vind geen aansluiting bij de andere jongens.
We verblijven in de barakken van de Zeevaartschool vlakbij café De Groene Weide. De kroeg van Hessel. Hij heeft dinsdagavond groot nieuws. Zijn single 'Brother Sagitarius' gaat de Top 40 halen! Dat gebeurt een week later. Over een maand ligt die alweer in de uitverkoopbakken. Ik koop mijn exemplaar pas in februari 1992.
Donderdagavond breekt aan. Morgen wagen we weer de oversteek. Harde wind en regen helpen het kampvuur om zeep en dan het moment supréme. Ik loop op met Ten Berge, aardrijkskunde- en geschiedenisleraar. Als zeemeeuwen zwermen de jongens rond de meisjes en de blauwtjes zijn niet op één hand te tellen. Dan het punt waar we omdraaien. Ik hoor een zachte stem.
,,Wil je samen met ons lopen, Gerrit?". Het is Regina. Ik reageer verlegen. ,,Kom. Pak mijn hand maar". Ik voel haar rechterhand en dan merk ik dat Sonja mijn andere hand pakt. Ik kijk rond en kan mijn ogen niet geloven. De jongens zoeken mekaar op, de meisjes lopen alleen, kin naar voren. En daar loop ik! Gerrit, de 'outcast' van de klas, tussen twee wolken van meiden in! En vanaf dat moment voel ik ook dat stukje bescherming dat van hun uitgaat. Niemand doet me meer iets dit jaar!
Vreemd is het dat bepaalde herinneringen in de vergetelheid kunnen raken en eenmaal opgerakeld weer tastbaar worden. Dit verhaal komt in 2009 bovendrijven als ik op de Paaz ben. Het vertelt me nu meer dan het ooit heeft gedaan. Ik ben dus altijd al zó geweest...
Meisjes trouwen vaak en nemen dan de naam van de man aan. Ik ben er dus niet in geslaagd om op Facebook Regina Visser en Sonja Van Netten te traceren. Maar wie tips heeft...?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten