Hoe snel kan de tijd gaan? Ik herinner me nu opeens dat het precies drie jaar geleden is dat ik me voorbereid op het optreden in Watford. Okay, een iets andere datum, maar wel hetzelfde weekend. Een verzameling uren die zo dichtbij lijken te zijn dat ik ze bijna kan aanraken. Ik weet ook nog goed dat ik die donderdagavond 'verliefd' word op 'Floorfillers'. Dat werd tijd want ik deed de show al vijf maanden. Wat volgt is een slapeloze nacht want ik kan nooit slapen voor vakanties en andere 'spannende' momenten. Het meest spannend is mijn binnenkomst op St. Pancras in Londen met die onbeholpen douane-medewerker. Ik zie even mijn tas met dure singles omgekeerd worden op de tegels, maar vind net op tijd mijn paspoort. Voor de rest is het weekend in Engeland een warm bad waar ik nog geregeld aan terug denk. Het mag straks weer even. Anno 2017 vermaak ik me ook nog kostelijk. Ik heb zojuist een fijne uitzending afgesloten en ga, voor het slapen gaan, het 'Week Spot kwartet' met jullie delen. Zal ik maar meteen losbranden?
2013: Naughty Boy-Jackie Day
Ik probeer niet neerbuigend te doen voor wat betreft de Northern Soul, het is vooral de 'scene' die me irriteert plus dat ik nog maar zelden een upbeat plaat tegenkom die me maanden later nog steeds boeit. Eind 2012 is het één en al 'gang' in de Blauwe Bak en daarbij vormt 'Naughty Boy' van Jackie Day één van de hoogtepunten. Hoewel ik sommige platen nauwelijks meer kan horen, beschouw ik 'Naughty Boy' nog immer als een favoriet en krijg iedere keer goede luim als ik het draai. Van de Kent-heruitgave natuurlijk want ik heb geen duizend pond te besteden aan het origineel. Heeft Jackie Day meer gedaan dan 'Naughty Boy'? Jazeker, ze heeft nog een paar knallers op het Modern-label. 'Before It's Too Late' heb ik eveneens in de bakken. Begin jaren zeventig maakt ze ook nog leuke platen waarvan eentje nog op mijn lijstje staat. Het ding kost je trouwens de kop niet zoals dat met 'Before It's Too Late' wel vaak zo is. Ik heb een 'mazzeltje' met die laatste. Hoewel 'Naughty Boy' buiten de 'Week Spot Carousel' in 'Do The 45' valt, verwacht ik 'Naughty Boy' wel te draaien in de show. Zo vaak kom ik er tegenwoordig niet meer aan toe!
2014: I Feel An Urge Coming On-Jo Armstead
'One thing can lead to another'. Ik maak kennis met deze gerespecteerde dj als hij deze van Jo Armstead voor vijf pond aanbiedt in 'Hassle Free'. Een bootleg. Nou en? Hij zal vast meer hebben betaald voor het ding, want het is een vervalsing van het origineel. Het oogt precies als de single uit 1967 welke onmogelijk in een goede staat te vinden is en een 'new old stock'-exemplaar doet dan gekke prijzen. Het had niet minder kunnen zijn dan dit. Er is een baggeropname gebruikt voor deze bootleg. Je kan er helemaal niks mee en ik denk dat hij in zijn handen heeft geklapt toen hij zag dat een Nederlander vijf pond over had voor het kreng. Hij zal me eventueel introduceren tot de geluiden uit de Stafford-club en dan hebben we het over meest mid-tempo 'builders' uit de jaren zestig, de zogenaamde 'beat ballads'. Jo Armstead is niet alleen Week Spot, het gaat ook mee naar Watford en wordt daar eveneens gedraaid. Het zal één van de laatste keren zijn, want zelfs ik zit een beetje in de maag met deze plaat. Het origineel doet idiote prijzen en is niet zelden helemaal stuk gedraaid. Misschien binnenkort maar weer eens kijken of die al ietsje is gezakt in prijs...
2015: Stop-Lonette
Mijn kennismaking met Lonette McKee, hoewel ik 'Do To Me' al eens eerder heb gehoord. Ik kan in eerste instantie niet geloven dat 'Veil Of Mystery' een cult-status geniet en dat is hoe ik ga speuren naar een geluidsclip van de b-kant. Dat is 'Stop' en als ik dat hoor, ben ik vlug bereid om mijn maximum aan te passen. Dat moet ook wel want er zijn kapers op de kust. Een prachtige productie van de heren Coffey en Theodore met een speels arrangement. Het is vanzelfsprekend vanwege deze kant dat de plaat tegenwoordig mooie bedragen opbrengt!
2016: Are You Ready For This-Jackie Verdell
Lang leve de gospel-verzameling. Zonder Famous Davis Sisters was ik deze niet op het spoor gekomen. Of eigenlijk ben ik de meeste dank verschuldigd aan Moby omdat deze 'Lord Don't Leave Me' heeft gesampled in 'In This World'. Zo maak ik ooit kennis met de stem van Jackie Verdell. Dan kom ik deze tegen. Een plaatje dat gek genoeg nog redelijk ondergewaardeerd is in de Northern-kringen, maar zo kan aansluiten op de 'grote hits'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten