Raddraaien: Amsterdam

Is het 'Raddraaien' me voor? Ach, misschien was ik het ook wel weer vergeten, maar ik kreeg afgelopen week het plan om eens aandacht te besteden aan de band Amsterdam. Dit zou samenvallen met 'Het zilveren goud op 33 toeren' van volgende maand. Ik koop op één dag twee verzamelelpees met 'Lucy Lucy' van Amsterdam. In een geval bevat het naast 'Lucy Lucy' ook nog 'Indian Pipe'. Ik ben in eerste instantie het meest nieuwsgierig naar die laatste. De plaat heeft in de vroege jaren zeventig nog eens in de Top 100 Aller Tijden gestaan. In januari 1992 ken ik Amsterdam alleen van een paar titels uit het 'Hitdossier', de volgende maanden zal ik de twee singles van de groep omarmen. Het duurt toch wel enige tijd voordat ik ze ook op single heb. 'Indian Pipe' vind ik in 2000 in een bedenkelijke staat, 'Lucy Lucy' woont sinds mei 2015 in mijn bakken en deze is in een uitstekende staat mét fotohoes. Ook heb ik nog een latere single van de groep op het Pink Elephant-label, maar het is vooral het geluid van de eerste platen van Amsterdam dat me aanspreekt. Ik heb nog geen huiswerk gedaan, hopelijk is er een beetje informatie te vinden naast hetgeen dat ik uit mijn hoofd ken. De 'Raddraaier' is vandaag 'Lucy Lucy' van Amsterdam (1970).

Waar en wanneer? De kennismaking heb ik hierboven al een beetje beschreven, volgende maand zal het uitgebreider aan bod komen met de betreffende verzamelelpees. Het 'waar en wanneer' van deze specifieke single? Dat is de woensdag vóór Hemelvaart in 2015. Ik heb vorig jaar even overgeslagen omdat ik toen in de verhuizing zat. Of... beter gezegd... in de schoonmaak. Het is het laatste weekend dat ik de sleutels van Nijeveen heb. De voorgaande jaren is een kleine traditie ontstaan met Hemelvaart. Omdat ik op donderdagavond mijn show heb, kom ik op woensdagmiddag naar Jutrijp en vertrek een dag later rond dezelfde tijd. In 2015 is een extra stimulans om bij moeder te zijn. Mijn neef is een paar dagen ervoor nog vrij plotseling overleden en moeder is daar, begrijpelijk, erg emotioneel onder. Voordat ik de woensdagmiddag op de trein kan stappen, moet er nog wel iets gebeuren. Ik ben een paar dagen eerder uit mijn broek gescheurd. Niet heel ernstig, maar zó wil ik niet bij moeder arriveren. Ik moet eerst dus nog een broek zien te vinden in Meppel en slaag uiteindelijk bij V&D. Ik had wel een maatje groter kunnen hebben want deze zit ook erg strak. Die zal over een paar maanden ook gaan scheuren. In Sneek stap ik uit de bus en loop resoluut naar een paar kringloopwinkeltjes in het centrum. Dan hoor ik dat bij de Waterpoort een vestiging van De Tafel zit. Daar tref ik een geweldige partij singles aan. In september ga ik zelfs voor een tweede maal terug. De dag voor Hemelvaart koop ik hier 'Lucy Lucy' en ben in de wolken. Voor een vrij grote Top 40-hit is het bijna niet te geloven dat de single zich ruim twintig jaar verstopt heeft kunnen houden. Toch is het weer niet heel erg uniek want mijn verzameling mist nog een paar héle grote hits die ik nooit voor een leuke prijs ben tegengekomen.

De Amsterdamse broers Donald en Martin Van Os richten in 1967 de popgroep Penny Wise op. Martin is de drummer van het stel terwijl Donald de zang en gitaar voor zijn rekening neemt. Verder wordt de groep aangevuld met Jacques Zwart die daarvoor bij Het heeft gespeeld. Penny Wise maakt drie singles waarvan alleen 'Lily Come Near Me' in 1968 in de Tipparade terecht komt. Het is tevens één van de eerste groepen buiten Tee Set zelf dat haar platen mag uitbrengen op het Tee Set-label. Penny Wise zit desondanks al snel op een dood spoor en in 1969 wordt de groep voortgezet als Amsterdam. Dan met gitarist Johan Slager, bassist Robert Verwey en zanger Peter Van Asten.

Een Nederlanse band in de Top 100 Aller Tijden behoeft geen bijzonderheid te zijn, wel als de single zelf erg weinig heeft gedaan op de Top 40. Dat is het geval met 'Indian Pipe', de eerste single van Amsterdam. Dit is het geluid dat je krijgt te horen wanneer je via de Boudisque een elpee koopt welke zijn oorsprong in San Francisco heeft. Akoestische gitaren, prachtige harmoniezang en een lichte psychedelische ondertoon, zowel in muziek als tekst. Ik heb een hekel aan het woord 'on-nederlands' omdat het zou suggereren dat ik laatdunkend sta tegenover het nationaal product, maar op Polydor verschijnen regelmatig producties in 1970-71 welke sterk afwijken van de norm in Nederland. Denk bijvoorbeeld aan Jack De Nijs' fantastische productie van 'No Place For Our Minds' voor Crown's Clan. Toch is Amsterdam in eerste instantie niet 'luid' en kan de muziek probleemloos gedurende de dag worden gedraaid. Veronica kiest zowel 'Indian Pipe' als 'Lucy Lucy' tot Alarmschijf. Beide singles staan vijf weken op de Top 40, de piek-posities liggen nogal ver uit elkaar. 'Indian Pipe' strandt op 29 terwijl 'Lucy Lucy' het tot 13 brengt. Omdat Amsterdam zich daarna even wil profileren met een 'stevige' kant kan er geen vervolg worden gegeven aan dit succes. Van Asten verlaat na de hits de groep en wordt tijdelijk vervangen door Michel Van Dijk. Deze heeft daarvoor bij Ekseption en Les Baroques de microfoon gehanteerd. Van Asten zal een paar singles maken als Peter Bewley en met name in de tweede helft van de jaren zeventig doorbreken als producent en ontdekker van Dolly Dots.

Pas in 1973 komt Amsterdam weer bijeen, ofwel... de gebroeders Van Os. De rest van de band is uit elkaar gevallen en de broers maken sindsdien gebruik van vrienden en toevallige passanten. Voor Pink Elephant worden een paar singles gemaakt. In 1974 is het duo nog druk bezig met de opnames van een elpee en deze zal in de loop van 1975 het levenslicht zien. Amsterdam is in januari 1975 ter ziele gegaan. De gebroeders Van Os verdwijnen helemaal van het toneel. Op 18 juli 2013 wordt bekend dat Martin Van Os is overleden.

Ik denk dat Greenfield & Cook verder is gegaan waar Amsterdam is opgehouden. Een basis van akoestische gitaren met aandacht voor harmoniezang. Psychedelische fratsen worden voortaan weg gelaten, maar de zang herinnert vaak aan The Byrds en ook aan roemruchte bands als Moby Grape.