De afgelopen twee jaar heb ik steeds de eerste twee weken van januari vrij gehad. Dat had toen als reden dat mijn toekomst niet zo rooskleurig was in de voorgaande maand en dat ik het gevoel had dat ik tijd nodig had om een omschakeling te kunnen maken. Beide keren blijkt het tevergeefs, maar ik heb het desondanks als erg fijn ervaren. Het jaar ervoor heb ik een korte vakantie dankzij het optreden in Watford, ook al is dat 'gevlieg' niet te vergelijken met het uitrusten van de laatste twee jaar in januari. Als ik maandagmiddag naar het werk fiets schiet me het ineens te binnen en trek meteen bij binnenkomst de stoute schoenen aan. Nergens voor nodig, ik kan gemist worden! En dus heb ik volgende week lekker vrij. Plannen? Sowieso een kringloopbezoek en waarschijnlijk in een plaats waar ik niet dagelijks kom. Het levert dan in ieder geval een fraai fietstochtje op. Ook wil ik beslist weer eens wandelen in het bos. Ik woon op een kilometer afstand, maar toch is het er niet echt van gekomen in de afgelopen maanden. Vandaag in ieder geval het 'Week Spot kwintet' en dan bekijken of ik vandaag een tweede keer ga publiceren of dit nog even uitstel...
Het jaar 2015 kent 53 weken en is daarmee een vrij uniek jaar. De Week Spot van week 53 in 2015 zal daarmee een 'einzelganger' blijven en dat staat de plaat eigenlijk best goed. Een nummer dat los staat van de rest en nog immer een favoriet is.
2015: Guessing Again-Vicki Collins
Het lijkt wel alsof de 'beat ballads' in opmars zijn. Het genre is jaren de rug toegekeerd en plaatjes deden voornamelijk dubbeltjes en stuivers. Sinds een paar maanden zie ik een aantal, voorheen spotgoedkope, titels voor steeds lucratievere bedragen weg gaan. De tijd van Vicki Collins komt nog wel! Ik doe inmiddels ruim een jaar mijn best voor Vicki en haar ijzingwekkend mooie 'Guessing Again', maar het wil nog niet echt vlotten. De vraag is ook of de plaat écht zo zeldzaam is als dat het mij doet voorkomen. Als dat het geval is, heb ik domweg een koopje gedaan. De single heeft me vijf of zes euro gekost. Nog immer de perfecte afsluiter van een set, hoewel dat tegenwoordig toch vaak een show is. Een dramatische 'builder', maar desondanks soulvol gezongen en zonder dat het over de top wordt. Zoals ik hiervoor heb genoemd, dit is een 'einzelganger' in de Blauwe Bak en deze aparte week siert de plaat.
Vervolgens ga ik door met week 1. De eerste Week Spot is in week 6 van 2012 hetgeen betekent dat de komende weken het kwartet loopt van 2013 tot en met 2016. Het is nog steeds onduidelijk wat ik over vijf weken ga doen. De serie voortzetten van 2013 tot en met 2016 behoort niet tot de optie. Dat wordt teveel herhaling. Ik blijf nadenken over een 'gemakkelijke' rubriek voor op de donderdagavond!
2013: Eenie Meenie Gypsaleenie-The Debonaires
Ik ga de Golden World-catalogus verzamelen! Dat is aanvankelijk het idee in december 2012 en ik wil beginnen met The Debonaires. Van die groep koop ik twee singles in een week en met de andere ben ik best gelukkig geweest. 'How's Your New Love Treating You' is niet in een bijster goede staat, maar doet in Mint ongehoorde prijzen. Als je hem al tegenkomt in die staat want de meesten schijnen toch een tik te hebben opgelopen. De Golden World-ambitie is drie maanden later alweer ten einde en dat levert me een paar aardige plaatjes op. Toch moet ik bekennen dat 'Eenie Meenie Gypsaleenie' inmiddels naar de reserve-Blauwe Bak is verhuisd en nog vaker vanwege de andere kant wordt gedraaid: De eerdere single 'Please Don't Say We're Through'.
2014: I'm A Man Of Action-Jimmy Hughes
Watford is in meerdere opzichten 'het einde' geweest. Volgende week is het drie jaar sinds mijn laatste 'buitenoptreden' en dat is de Specialized-benefiet in Watford. Sindsdien heb ik één vinyloptreden geweigerd doordat het té kort dag was, maar verder geloof ik het wel met de optredens. Ik heb nog één wens en als deze in vervulling kan gaan, kan ik tevens zien of ik nog meerdere optredens wil doen of gewoon in de warme radiostudio blijven. Watford is ook min of meer het einde van mijn pure Northern Soul-verzamelen. In de loop van 2014 komt de jaren zeventig en de midtempo meer om het hoekje kijken, zelfs al een aarzelend begin met de gospel. Jimmy Hughes kan ik voordelig krijgen via Marcus en nu verbaas ik me erover waarom ik deze plaat al in geen tijden heb gedraaid. Hij is namelijk niet heel erg typisch Northern Soul en past nog prima in mijn huidige selecties. Ik ga het morgenmiddag ondervinden in 'Do The 45'.
2015: To Love Someone-The Kaldirons
De Golden World-collectie is inmiddels wel ten einde, de Twinight-verzameling zou zomaar weer kunnen uitbreiden in 2017. In dit kwartet treffen we de aanstichter van het geheel en één van de laatste aanwinsten. Het begint met deze van The Kaldirons. Ik weet nog niks over Twinight en dergelijke als ik de single tegenkom in een advertentie van Rarenorthernsoul. De plaat is zonnig geprijsd en klinkt fantastisch in mijn oren. Dat doet het nog steeds! Het maakt me eveneens nieuwsgierig naar andere releases op het Twinight-label en dat veroorzaakt een kleine verzameling in de Blauwe Bak. Zowel originele singles als heruitgaven, want deze van The Kaldirons is een paar jaar geleden uitgegeven door Numero. Het origineel is praktisch onvindbaar. Crossover-sweet soul van de bovenste plank!
2016: Nevermore-Renaldo Domino
Omdat 2016 een schrikkeljaar is, verspringt het in 2017 twee dagen. Op 6 januari 2016 geeft het KNMI een code rood af. Ik heb daar aanvankelijk weinig last van. Ik hoef niet naar buiten. Toch knijp ik hem 's nachts. Ik blijf wakker, werkend aan het huidige singles-systeem, niet omdat ik niet zou willen slapen. Nee, ik ben als de dood dat de leidingen springen omdat ik het huis niet warm kan krijgen. Wat een verschil met nu! Een overhemd en een t-shirt is genoeg want het is heerlijk warm in de kamer. Straks weer even Buienradar kijken want het geeft tegenstrijdige berichten met het KNMI. Eerder gaf dat aan dat de temperatuur zou stijgen in de loop van de nacht van min-drie naar nul graden. Toch heb ik voor de zekerheid in het hele huis de radiatoren open gedraaid. Vreemd als het lijkt, maar Renaldo Domino lijkt helemaal te passen bij dat gevoel van het koude huis in Nijeveen. Ook gelukkig dat ik 'nevermore' naar dat krot terug hoef. De enige keren dat ik het zie is als ik moet post bezorgen in Nijeveen of als ik eens door Nijeveen fiets. Het staat nog altijd leeg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten