Schijf van 14

Ik moet bekennen dat ik dit al weken van plan ben, maar nog nooit heb nagedacht over kandidaten. Zojuist zou ik 'wel even' een Schijf van 5 uit de losse pols schrijven. Mijn manier van blog schrijven is eigenlijk hardop denken. En zo herinner ik op papier opeens wat voor schitterend fietsjaar 2014 is geweest. Ik denk eerst nog aan een mini-Schijf van fietstochten als extraatje in dat bericht, maar herinner me opeens ook een gebeurtenis die niet meer in de Schijf van 5 past, maar die tóch genoemd moet worden. Ik schrap het hele verhaal en neem even vrijaf. Ik laat het jaar nog eens de revue passeren en maak een paar aantekeningen. Als ik ze daarna tel, kom ik precies op 14 uit. Nou zeg? Vooruit, we doen een Schijf van 14 over de 14 mooiste momenten uit 2014.

14. 20 april
Eerste Paasdag. Volgens het KNMI de beste van de twee Paasdagen en ik ben ambitieus. Toch beslist mijn lichaam dat er gerust moet worden en ontwaak halverwege de middag. Het weer is dermate mooi dat ik het nog wel even moet genieten. Ik fiets via Steenwijk naar de Lindevallei bij Wolvega. In Wilhelminaoord twijfel ik even. Op zichzelf heb ik nog flinke fietsbehoefte, maar het begint ook al te schemeren. Verstandig worden doen we later en dus fiets ik nog maar een heel stuk om. Deze zondagavond heeft iets surrealistisch voor mij, de fietstocht zélf is niet heel bijzonder.

13. 9 maart
Ik heb de avond ervoor een zeer geslaagde Vinyl Countdown gedaan en deze helpt me deze zondagmiddag op weg. Ik ben wederom ambitieus. Zwolle moet het keerpunt worden en ik heb de route al in gedachten. Ik ontdek die middag het dorp Belt-Schutsloot. Vaak van de plaats gehoord, maar nog nooit geweest, terwijl het slechts vijftien kilometer van mijn huis is. Zwolle blijkt te hoog gegrepen, want het veer tussen Zwartsluis en Genemuiden gaat pas na 1 april in de vaart. Later zal ik dat nog eens doen. Dan wil ik de NAP naar Zwolle doen, maar stuit ook daar op wegomleggingen. Een beetje teleurgesteld maak ik er iets anders van, maar... het is wonderschoon weer en het luidt voor mij de zomer in. Als ik 'Rather Be' van Clean Bandit hoor, gaan mijn gedachten terug naar dít weekend.

12. 11 juni
Een hele bizarre fietstocht. Ik wil al maanden weer eens naar de kringloop in Rouveen. Ik ben daar in 2011 voor het laatst geweest. Deze middag schiet het me opeens te binnen, maar het is al laat. Ik spring op de fiets en spurt naar Rouveen. Ik mis de afslag, hoewel de kringloop daar ook al jaren niet meer zit, en verleng de fietstocht dan met Nieuwleusen, Dedemsvaart, Linde, Zuidwolde en Staphorster Bos. Het is schitterend fietsweer en mijn conditie is nog nooit zo geweest als op dit moment.

11. 21 september
Vorig jaar stond ik plaatjes te draaien bij het concert van Cartoon Violence en die avond is in de Schijf van 5 over 2013 gekomen. Twee jaar geleden heb ik ook dit weekend gevierd. Dit jaar is het vijf jaar na 20092009 en moet het zeker gevierd worden. Eerst met de fiets in de trein naar Coevorden. Ik wil daar het eindpunt zoeken van de Nederlandse Vechtdal-route, maar die blijkt niet meer te bestaan. Wel vind ik al snel de connectie met de Saksenroute naar Enschede. Dat is van Ane tot Ommen gelijk aan de NAP. Beetje jammer. Dan begint het avontuur weer, maar de fietstocht is me té rechttoe rechtaan. Na Ootmarsum wordt het weer even leuk, maar dan begint ook de tijd te dringen. Enschede zal ik niet halen, maar Oldenzaal is ook al een mooi resultaat!

10. 26 december
De kerstdagen breng ik volgens traditie door bij de familie. Eerste Kerstdag eten moeder en ik bij mijn zus in IJlst, Tweede Kerstdag ben ik alleen met haar. Begrijp me niet verkeerd, ik heb altijd zielsveel van mijn moeder gehouden, maar toch kan ik merken dat ik die momenten samen met haar steeds meer ga waarderen. Vandaar dat ik hier dan ook voor Tweede Kerstdag kies, ook al word ik niet fitter naarmate de dag vordert. Ik neem zelfs een bus eerder naar huis omdat ik ga verlangen naar mijn bed.

9. 19 februari
Een fietstocht naar de polder had ik in februari niet in deze Schijf gedacht, toch heeft het achteraf betekenis voor mij. Het is de laatste lange fietstocht op mijn oude fiets. Niet dat ik daar sentimenteel over ga doen. Het gevoel na de fietstocht is niet erg daverend, maar het gevoel dat ik nu krijg, maakt dat het op 9 staat. Het is een kille februari-woensdag met vrij veel wind en afwisselend zon en regenbuien. Het komt niet heel vaak voor dat ik naar de polder wil fietsen en als het gebeurt, dan moet ik het ijzer smeden als het heet is. Dat is deze dag. De volgende keer wellicht maar weer met de bus, want er is niets meer deprimerend dan fietsen tussen Vollenhove en Luttelgeest.

8. 16 november
Na afloop van The Big One 2 in 2013 roep ik uitbundig dat ik dit jaar erbij zal zijn. Het uitstapje naar Watford moet een ouverture worden, maar is mede-bepalend dat ik ook dit jaar niet Parkdean Sanford zal halen. Ik heb mezelf al wel aangeboden als 'back-up', zonder dat ik weet wat het precies gaat inhouden. Een paar weken van tevoren wordt de zaak beklonken: Vrijdag, zaterdag en zondag een ontbijtshow van twee uren, iedere dag een show aan het einde van de uitzending vanaf Parkdean Sanford en, waar nodig, ingrijpen als ze de connectie verliezen. Big One 3 wordt voor mij een marathon, maar wel eentje die zéér de moeite waard is geweest. Als ik zondag 16 november 's avonds 'uit de lucht' ga, huil ik een zakdoek vol. Hoewel het best trekt om The Big One in het echt mee te maken, wil ik bij deze volgend jaar wel weer 'back up' doen!

7. 2 april
Beter bekend als 'Het ge-Vecht tegen de drank'. Ditmaal heb ik in gedachten om het 'verloren' stuk van de Vechtdal nog eens te fietsen: Van Ommen naar het eindpunt in Zwolle. Voorbij Linde zie ik Gramsbergen op een handwijzer en ben vlug bereid. Ik fiets naar de kruising in Ane (achteraf gezien tegenwoordig het eindpunt van de Nederlandse Vechtdalroute) en ontdek in de buurt van Ommen dat ze de route hebben verlegd. Het is maar goed dat ik niet rechtstreeks naar Ommen ben gefietst, want ik had de route nóóit gevonden! Het is rond vijf uur als ik aan de rand van Zwolle sta en besluit meteen maar terug te fietsen. De NAP over Hasselt wel te verstaan. Het koelt op de avond af en ik heb hem vlak voor Meppel best hangen, maar kan terugkijken op een prachtige fietstocht (en de eerste uitgebreide tocht op de 'nieuwe' fiets).

6. 13 april
Ik heb collega-radiomaker Buzz al weken geleden beloofd zijn show op deze zondag waar te nemen. Dat is van vijf tot zeven 'onze tijd'. Dan blijkt dit weekend opeens prachtig weer te worden en krijg ik spijt van deze toezegging. Gelukkig ontwaak ik erg vroeg op deze morgen en spring meteen op de fiets. Via Diever langs de bollen naar Dwingeloo en over Havelte terug. Een ijsje bij de Italiaanse ijssalon in Havelte om de mooie dag te bezegelen.

5. 28 september
De tijd dat ik iedere drie weken een glimp zag van Willemijn ligt ver achter ons. Ik moet concluderen dat we elkaar slechts tweemaal hebben gezien dit jaar. Natuurlijk staat zo'n moment in de top vijf! Op de eerste maandag in het nieuwe jaar eten we samen pizza in Steenwijk en zit ik vol van mijn uitstapje naar Watford van een week later. Dit weekend is eigenlijk het plan dat ik met de fiets in de trein naar Leiden ga en dat we daar gaan fietsen. Tussen Meppel en Zwolle rijden dat weekend bussen in plaats van treinen en dus gaat dat laatste niet door. Helemaal niet erg! We gaan vanuit Leiden met de bus naar Noordwijk en wandelen naar Katwijk. Dan over het strand terug naar Noordwijk. Het is het staartje van de zomer. Omdat we het erg 'rustig aan' doen, blijft niet meer tijd over om uit eten te gaan. Ik heb die avond immers nog een Vinyl Countdown te doen en deze zet ik in het teken van 'het strand'. Een hilarische uitzending tot gevolg.

4. 3 juli
Mijn motivatie ten opzichte van het werk is wel eens ver te zoeken geweest. Het vooruitzicht om uren door te brengen in 'stom productiewerk' doet me soms 'spijbelen', zoals deze donderdagmiddag. Het is Donderdag Meppeldag in Meppel, maar ik kan geen zwart schijfje plastic vinden. Ik wil platen! Waarom gaan we niet naar Diskid in Zwolle? Het idee is zo geboren en ik spring op de trein. Bij Diskid doe ik ouderwets boodschappen. Hij heeft geen pinautomaat in de zaak en dus moet ik een eind lopen. Het is zinderend heet en ik moet een ijsje halen op de terugweg. Als ik de zaak uitkom, begint het iets te regenen en te onweren. Daar hebben ze in Meppel in Nijeveen helemaal geen last van gehad.

3. 24 augustus
De vakantie duurt vanzelfsprekend langer dan een dag, maar als ik een dag moet kiezen? Dan wordt het de zondag. Qua weer misschien wel het beste. Ik heb steeds de mazzel om in de buurt van beschutting te zijn bij regenbuitjes. Deze dag kenmerkt zich ook als de eerste dag dat ik 'durf' te fietsen in de heuvelachtige omgeving. Ik schakel dat het een lieve lust is en pak menig helling zonder te lopen. 's Avonds heb ik energie over en wandel nog maar even over Slenaken en de Schilberg.

2. 12 maart
Bij nummer 13 kwam het al even ter sprake: Het is in deze tweede week van maart werkelijk schitterend weer! In Watford zelf is het niet besproken, maar ik neem het besluit de woensdag ná het weekend: Ik meld me aan als vrijwilliger voor de Specialized-kalender. In mijn nakie natuurlijk, want zo hoort dat bij een kalender voor een goed doel. Het vinden van een fotograaf blijkt niet zo moeilijk: Ik ken een vakfotograaf, maar weet niet of die een naakte man wil vastleggen op de plaat. Wim heeft nergens problemen mee en op 12 maart fiets ik naar Diever voor de fotoshoot. Naakt poseren betekent dat er het nodige werk vooraf is, want ik ben nog in de 'wintertooi'. Zwaar behaarde benen lijken stoer op de fiets, maar voor een kalender niet gewenst. Ik voel me zó schoon als ik naar Diever fiets en dan moet ik ook nog oppassen: Bij de geringste inspanning breekt het zweet uit en dat wil ik voorkomen. De shoot zelf gaat van een leien dakje. Ik vier het met een fijn fietstochtje terug en eet een Italiaans ijsje in Havelte. Dat daar per ongeluk een scheut likeur in zit (bloedsinaasappel-ijs), boeit me niet. Ik roep even uitbundig 'proost' en eet door... Volgens Wim is bij kinderen de eerste foto altijd de beste omdat ze dan geconcentreerd zijn. Bij volwassenen is de laatste foto de beste. Dat klopt in mijn geval, want de laatste heeft de kalender gehaald. Overigens is iets in de opzet verandert bij die kalender. Na mijn fotoshoot ligt opeens de nadruk op het 'uitbeelden' van een Madness-liedje en is 'suggestief naakt' niet meer aan de orde. Verder nergens niet om, maar een man die in spijkerbroek, t-shirt en schoenen op een bar vol Madness-spullen ligt? Ik ben één van de drie heren die het heeft aangedurfd!

1. 11 januari
Zo duidelijk als dat de vakantie in De Steeg hét moment van 2013 moest zijn, zo duidelijk moet dat dit jaar het weekend in Engeland zijn. Ik krijg kippenvel bij de foto. Ik heb daar op zondagmorgen 12 januari gelopen en het is dan net zo zonnig als op de foto! Het is een mooiere foto dan de winkelstraat in Borehamwood of een foto binnen in Watford, maar toch kies ik voor zaterdag 11 januari als uitschieter. Die dag krijg ik uit het niets het vakantiegevoel te pakken. 's Ochtends platen kopen in Borehamwood, 's middags door de weilanden en onvermijdelijke blubber, 's avonds een lekkere maaltijd en radio luisteren in de bed & breakfast. Zondagmorgen zijn mijn schoenen weer schoon en heb ik een paar uren tijd te doden. Ik wil lopen, maar geen 'public footpath' ditmaal. Ik moet op het asfalt blijven. Ik loop links op de foto. Ik denk dat de weg de heuvel afgaat en kruist met een weg terug naar Radlett. Dan een doodlopende weg naar links met een portiershokje. Recht voor mij een weiland met een hek. De portier legt uit dat ik het hek over moet en dan het riviertje over moet. Ik zucht en klim over het hek. Twintig minuten later roep ik alle goden aan als ik weer tot mijn enkels in de drats sta. Maar weer terug naar Radlett en opnieuw kisten poetsen. De klei van Radlett heeft evenwel nog weken onder mijn zolen gezeten. Bijna een jaar geleden en misschien doe ik over twee weken nog een kleine terugblik. Dit is hét ultieme weekend van 2014.