Gestaag komen de Ebay- en Discogs-aankopen binnen rollen. Ik heb bewust na het afgelopen weekend geen 'boodschappen' meer gedaan op deze sites, omdat de meeste handelaren weigeren om rond deze tijd te versturen. Dat is soms best jammer, want als ik bedenk hoe snel Joyce Kennedy twee jaar geleden de reis van Amerika naar Nijeveen heeft gemaakt. Die heb ik toen besteld op zondagavond, is op maandag verstuurd, dinsdag was het kerst en vrijdagmiddag lag de single op mijn mat. Maar goed, het is een risico want voor hetzelfde geld is die weken onderweg en is rond kerst de kans groter dat die door de douane wordt onderschept. Niet dat er regels worden overtreden, maar ik heb nog nooit 'customs' hoeven betalen en wil dat graag zo houden. In totaal zijn het er veertien singles, in twee delen en alfabetische volgorde van artiesten komt het er op neer dat de twee nog ontbrekende titels in het tweede deel zitten. Het hangt er dus vanaf wanneer deze binnenkomen, want ik wil ze niet eerder aan jullie voorstellen. De nu volgende singles zijn wel op honk gearriveerd.
* Bonnie & Lee- The Way I Feel About You (US, Fairmount, 1967)
Een plaat die me reeds verschillende keren in de verleiding heeft gebracht, maar waar het steeds stuk is gelopen op besluiteloosheid. Het Engelse heruitgave-label Outta Sight heeft in 2012 een paar Fairmount-singles uitgebracht met twee 'vlotte' kanten van verschillende artiesten op een plaatje. Ik heb in dat kader 'Packing Up' van Damon Fox met een Eddie Jones-titel op de b-kant. Bonnie & Lee zit eveneens in die serie met het best interessante 'False Alarm' van Tari Stevens op de andere kant. De single komt echter voor het eerst tot mijn belangstelling als ik een origineel op de kop kan tikken voor een bedrag rond de twintig pond. De heruitgave kost de helft, maar toch wil ik graag een originele blauw-witte Fairmount in mijn koffers hebben. Ik ben de Outta Sight nog een aantal maal tegengekomen en steeds weer het verlangen naar een origineel. Dan heeft Jörg een origineel in de veiling op Ebay. Ik zet meteen mijn maximum in en heb mezelf al toegezegd dat als ik deze verlies dat ik dan definitief voor de Outta Sight ga. Nu is Jörg ook actief op Discogs en omdat ik daar vandaan een single bij in het pakketje wil hebben, bekijk ik wat van zijn overige handel. Daar heeft hij deze staan voor een directe prijs van mijn maximum op Ebay. Daar word ik een paar dagen voor einde van de veiling overboden en ben dan vlug klaar. Eigenlijk is het de b-kant, 'I Need Ya' is een eigenzinnige ballade. 'The Way I Feel About You' is een lekker jagend nummer. Het prijsnummer voor mij!
* The Corvells- The Joke's On Me (US, Cub, 1963)
De plaat wordt geadverteerd bij Rarenorthernsoul voor een prinselijke som. Tegelijk raak ik ontzettend verslingerd aan het liedje en heb hem de afgelopen maand zeker tweemaal per week gedraaid vanaf Youtube. Discogs brengt geen oplossing, maar dan kijk ik weer eens op Ebay. Daar is de single te kust en te keur en de prijzen variëren. Hier is Rarenorthernsoul eens niet zo duur in vergelijking met sommigen. Het komt ook omdat deze single vooral erg populair is in de Belgische Popcorn. Toch vind ik dit exemplaar bij een Brusselse grootgrutter voor een prijs die nog onder Rarenorthernsoul zit. De 'Mint-minus' neem ik meteen met een korrel zout en dat is maar goed ook. Er zijn beslist exemplaren die het minder hebben getroffen, maar hagelnieuw is het oudje niet. Ik heb niet in de gaten dat de handelaar hem aangetekend heeft verstuurd en vind dinsdagavond een briefje op de mat van PostNL. Ze zijn aan de deur geweest en komen woensdagochtend opnieuw langs. Omdat ik daar niet veel trek in heb op mijn vrije dag log ik in op MijnPakket en regel dat ik de single na vier uur kan halen bij het postagentschap in de Coop. Daar stond ik een dag geleden. Ik zag het pakket wel in de lade, maar volgens de medewerkster is deze geadresseerd aan iemand in de Merelstraat. Ja, die hebben we inderdaad in Nijeveen. Ik probeer het vanmorgen opnieuw en het blijkt het pakket te zijn. PostNL heeft mijn adres afgeplakt en de Merelstraat? Die hebben ze ook in het voorstadje van Brussel waar de handelaar woont!
* The Dells- Stay In My Corner (US, Vee Jay, 1965)
Okay, zo hoort het dus... Een vee-jay is iemand uit het MTV-tijdperk, het platenlabel is zonder het verbindingsstreepje. Ik noem hier de officiële a-kant, maar daar gaat het me helemaal niet om. Jörg heeft hem niet voor niets geadverteerd met de b-kant en dat mopje kennen we allemaal, alleen niet van The Dells. De keerzijde van de single is 'It's Not Unusual', het eerste succes van Tom Jones. Een omgedraaide wereld. In Engeland 'steelt' menig blanke artiest of groep liedjes uit de zwarte rhythm & blues, nu pakt The Dells deze compositie van Gordon Mills en Les Reed en maakt het op een positieve manier 'zwart'. Met name in de zanglijn hanteert The Dells een eigen interpretatie waardoor het niet bepaald een blauwdruk van het origineel wordt. Ik moet bekennen dat ik de single in eerste instantie voor de 'novelty' heb gekocht, maar je hoeft je hier zeker niet voor te schamen!
* Renaldo Domino- Two Years, Four Days (US, Sincere, 1969, re: 2007)
Een paar maanden geleden heb 'To Love Someone' van The Kaldirons gekocht, een single op Twinight maar opnieuw uitgebracht door de mensen van Numero Music Group. Ik meen dat het een actuele heruitgave is, maar deze serie is blijkbaar al van 2007. Numero is op meerdere vlakken actief, maar bij de soul spit het verder dan menig ander label. In het geval van Twinight hebben ze de complete geschiedenis blootgelegd. Ook verschijnt in 2007 de box 'Eccentric Soul'. Enkele tientallen singles voor de meest obscure labels. Opnieuw uitgebracht of, zoals in geval van Renaldo Domino, voor de eerste keer. Mijn notatie van 1969 is dan ook een gokje, want Domino heeft een vijftal singles op zijn naam staan maar zonder de titels van deze uitgave (en ook geen spoor van het Sincere-label in zijn discografie). Hij maakt de singles tussen 1967 en 1971 en komt in 1969 onder contract bij Twinight. Domino heet eigenlijk Renaldo Jones. Je zou verwachten dat Domino is afgeleid van Fats Domino, maar niets is minder waar. In Amerika heb je een merk suiker met de naam Domino en zijn stem wordt vaak omschreven als suikerzoet, zie daar de keuze voor zijn podiumnaam. 'I'll Get You Back' is de eigenlijk a-kant, een ietwat slepende crossover-ballade. Mooi, maar niet de reden van aanschaf. Dat is het opgefokte 'Two Years, Four Days' voor mij.
* The Electrons- It Ain't No Big Thing (US, Date, 1967)
Deze plaat heb ik als toekomstige Week Spot in gedachten, maar het eerste snelle huiswerk levert weinig hoop voor een bericht op Soul-xotica. Totdat ik ontdek dat de zanger op deze plaat ene Richie Merritt is en wellicht kan ik vanuit daar een bericht schrijven. The Electrons heeft een korte geschiedenis. Het maakt twee singles, in 1967 en 1968, voor een klein regionaal label. Alleen 'It Ain't No Big Thing' krijgt een landelijke distributie als het door het grotere Date-label wordt opgepikt. Ik mag een gezonde hekel hebben aan het woord 'crossover' en zelf nog geen geschikte naam hebben gevonden, toch is 'It Ain't No Big Thing' precies wat ik zo fijn vindt aan het vage genre. In vergelijking met Northern Soul is het ietsje meer tegendraads met toch nog steeds korte 'breaks', ritmewisselingen en een ijzersterke zang. Hier gaan jullie volgend jaar meer over horen, want dit moet gewoon de Week Spot worden!
* The Incredibles- I Found Another Love (US, Audio Arts!, 1967)
The Incredibles mag dan het beste bekend zijn vanwege hun Northern-klapper 'There's Nothing Else To Say', de groep heeft rond 1967 een aantal singles uitgebracht op Audio Arts! (officieel met uitroepteken). Ik kom deze singles in oktober 2013 tegen bij een Amerikaanse dealer, allemaal met geluidsclips en geprijsd rond de 25 dollar per stuk. Ik beluister ze allemaal en acht de tijd rijp om eentje uit te kiezen, maar dat valt niet mee. Dan bedenk ik me opeens dat ik wellicht eerst 'There's Nothing Else To Say' kan kopen, die is in 2013 via Outta Sight opnieuw verschenen. Nu kom ik twee weken geleden deze van The Incredibles tegen in de advertenties van Jörg en na een korte beluistering van het geluidsclipje weet ik het weer! De overige plaatjes van The Incredibles zijn zó ontzettend knap geproduceerd dat het je verbaasd dat ze nooit iets hebben gedaan op de hitparade. 'I Found Another Love' is in 1967 de opvolger van 'There's Nothing Else To Say'. Hij 'jaagt' minder dan 'Nothing Else' dat het niet geschikt maakt voor de Northern Soul, maar voor de fijnproever is dit smullen!
* A.C. Jones & The Soulettes- Hole In Your Soul (US, Imperial, 1966)
Jörg mag dan op zijn eigen site en op Ebay korte geluidsclips hebben, om vage redenen doet hij dit niet op Discogs. Toch ken ik zijn wijze van beoordelen inmiddels een beetje en durf ik het wel aan. 'Almost VG+', beschrijft hij de plaat. Helaas. Op de zang zit nogal wat 'distortion' en dat is nu net waar het mij om gaat met deze plaat. The Soulettes is de groep waarvan 'It's Alright' heb, een nummer dat ik een beetje heb 'gemaakt' in de Engelse scene. Wie of wat A.C. Jones is, zullen we nooit weten. De plaat is geschreven door Thomas en Jeanette Boddie en geproduceerd door Thomas Boddie. Bekende naam? Numero heeft in 2009 een box uitgegeven met opnames uit de opnamestudio van Boddie en in 2013 heb ik 'Goodbye Baby' (of eigenlijk 'When You're Gone') van die onbekende artiest of girlgroup gekocht. Deze laatste komt ook uit de studio van Boddie in Cleveland, Ohio. Op de Boddie-box uit 2009 staat ook deze 'Hole In Your Soul' en het is een van de weinige opnames dat een landelijke distributie heeft gekregen. 'Hole In Your Soul' bestaat uit twee delen. Het tweede deel is volledig instrumentaal. Het eerste deel kent een kort intermezzo door The Soulettes en tegen het einde getuigt iemand (A.C. Jones?) van het feit dat hij niet langer een gat in zijn ziel heeft. Halleluja! 45cat komt met januari 1966 als verschijningsdatum, toch heeft het nummer een boogaloo-ritme dat volgens mij toch van ietsje later is. Het is vooral boogaloo, gitaarwerk en als toef slagroom op de cake de dames Soulettes. Alles in dat typische Boddie-geluid. Dat laatste is nog wel het grootste wonder dat het 'zomaar' een nationale distributie heeft gekregen.
Morgen hoop ik de overige twee singles binnen te hebben, volgende week heb ik alleen maandag en woensdag nog voor een eventuele Singles round-up en de laatste week van het jaar zit ook al volgeboekt. Jullie krijgen dus uiterlijk woensdag het vervolg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten