De hoogst genoteerde non-Week Spot in de Top 100 van dit jaar. Dat is de plaat die dit 1750e bericht mag sieren. Ik heb het de afgelopen dagen al een beetje prijs gegeven, in navolging van Wildflower zet ik mezelf weer even schrap voor een moeilijk verhaal. Over het platenlabel is alles bekend, maar er is praktisch geen informatie meer voor handen over The Kaldirons. De groep heeft een paar jaar geleden een interview gegeven, maar de link daarvan is verlopen. Dat interview is trouwens ook jaren nadat Numero de catalogus van Twinight Records in kaart heeft gebracht. Zonder Numero was ik namelijk ook nooit in contact gekomen met deze Week Spot, de single uit mijn collectie is eveneens de heruitgave. De Week Spot van de eerste week van 2015 is de nummer 5 uit de Blauwe Bak Top 100: 'To Love Someone' van The Kaldirons (1970).
Howard Bedno en Peter Wright staan beide in 1967 aan de wieg van Twinight Records. Ze hebben hun kind dan de naam Twilight gegeven, maar na drie maanden blijkt reeds een ander label met die naam te bestaan. Later komt E. Rodney Jones het duo vergezellen als zakenpartner. Toch verschijnt Jones' 'R&B Time' niet bij Twinight. Het zou het label een extra hit hebben gegeven, want voor een label uit Chicago presteert het onder de maat. Kort gezegd heeft Twinight het meeste succes te danken aan Syl Johnson. Deze rhythm & blues-gigant scoort zijn eerste hit in 1967 met 'Come On Sock It To Me' en dat is eveneens de eerste hit voor Twinight. Johnson's 'Is It Because I'm Black' uit 1969 is zijn tweede en laatste hit voor Twinight. Het nummer handelt over de eeuwige strijd tussen wit en zwart. 'Different Strokes' uit 1968 is een opvallend nummer dat later geroemd zal worden om zijn 'breaks'. Hoewel Twinight uit Chicago komt, neemt Johnson steeds vaker op in de studio van Hi van Willie Mitchell in Memphis. De hits vallen tegen en dat is wellicht te wijten aan de matige distributie. Het kost Mitchell totaal geen moeite om Johnson bij Hi te halen. Daar scoort de man in de vroege jaren zeventig zijn grootste hits.
Het vertrek van Johnson is feitelijk de doodsteek voor Twinight, dat twee jaar later op zijn gat ligt. The Notations en Renaldo Domino zijn de andere twee die iets van een hit weten te scoren, Domino's succes beperkt zich tot de 'Chicago R&B'. Het overzicht van het Twinight-werk van Numero laat zien dat dit niet heeft gelegen aan de muziek. Gisteren heb ik The Perfections behandeld, een groep met plaatjes die aan perfectie grenzen. Dat geldt eveneens voor The Kaldirons, een groep die slechts één single voortbrengt. In de administratie van Twinight is het 'de grootste flop', er verlaten slechts 500 exemplaren het pakhuis. Dat is ook de reden waarom een origineel tegenwoordig onvindbaar is. 'To Love Someone' is het prijsnummer van de single, maar staat vreemdgenoeg weggestopt op de b-kant.
Jimmy Jones is de man die alle krediet krijgt toegezwaaid op het gebied van songschrijven en productie. In Chicago zélf een grote naam, maar niet te verwarren met de hitzanger uit de vroege jaren zestig ('Good Timin' en 'Handy Man') of de jazzpianist. Soul laat zich lastig mengen met strijkers. Al gauw zit er door het orkest teveel drama in een plaat en gaat het ten koste van het 'leed' van de zanger. Jimmy Jones is iemand die de kunst tot in de puntjes beheerst. De zanger is nog niet ingevallen of Jones heeft met het intro duidelijk gemaakt dat het een nummer van epische proporties is. Hoewel... Jimmy Jones? Jones heeft dan al gewerkt met Syl Johnson, maar Numero zélf noemt in haar introductie van The Kaldirons Marcelles Burke als de manager, producer en arrangeur van de nummers op de single. De heruitgave noemt alleen Jones. Hoe dan ook: 'To Love Someone' is de b-kant van het minder interessante 'You And Me Baby' en is daarmee een doodgeboren kind. Twinight heeft eveneens de pech om een favoriet te worden op de 'Lunar Rotation'. Zo wordt de nachtprogrammering van de radio genoemd. De plaatjes die worden gedraaid zijn persoonlijke favorieten van de dj's die het overdag niet kunnen draaien óf er is een speciale afspraak gemaakt met de platenmaatschappij. Hoe het ook zij, het merendeel van de Twinight-singles is anders niet dan in het holst van de nacht te beluisteren.
Voor The Kaldirons eindigt het verhaal even snel als dat het is begonnen. Het maakt een tweede single voor Twinight onder de naam Final Solution. Als Numero tien jaar geleden huiswerk doet, herinnert Burke alleen de voornamen van het kwartet: Ronnie, Daryll, John en Allen. 'Twilight's Lunar Rotation' verschijnt in 2007 als een dubbel-cd en een box van reproducties van de singles. De heren Kaldirons weten daar op dat moment nog niet van af. Pas twee jaar later worden de 'boosdoeners' dan toch gevonden en dat loopt uit op een eenmalige reünie in 2009.
De Schijf van 2014 heeft weinig met een directe plaat te maken en dat geldt eveneens voor de 'afscheidsbrief aan 2014' van morgen, dat betekent dat 'To Love Someone' van The Kaldirons vandaag de muzikale slotnoot van 2014 mag voeren. Ik zou bijna zeggen dat ik ze niet mooier heb dan deze, maar wees maar gerust... Oók 2015 gaat weer een fantastisch jaar worden als het komt tot muzikale ontdekkingen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten