70 He's Coming Home-Beverly Ann (UK, RCA Victor 47-9269, 1967, re: 2013)
Als Beverly Bremers in de begin jaren zeventig met 'Don't Say You Don't Remember' op de Amerikaanse hitparade komt, is het menigeen ontgaan dat ze reeds in de jaren zestig een paar leuke opnames heeft gemaakt. Misschien dat die opnames nimmer ontdekt waren als de legendarische Northern Soul-dj Richard Searling niet in dienst was getreden bij RCA als A&R-manager. Buiten dat hij bijna Joy Division had getekend voor RCA, duikt hij vooral de archieven in en komt onder andere met het bizarre 'Interplay' van Derek & Ray, maar ook met de singles van Beverly Ann. 'He's Coming Home' is daar eentje van, lekkere onstuimige 'girl group pop', maar juist het geluid dat ze in The Casino in Wigan op prijs weten te stellen. Dat geldt trouwens ook voor haar tweede single: 'You've Got Your Mind On Other Things'. Ik geloof dat Beverly zélf nog steeds niks weet van haar succes op de Engelse dansvloer.
69 Skiing In The Snow-The Invitations (UK, Outta Sight OSV100, 1966, re: 2013)
Over Northern Soul-klassiekers gesproken! Deze plaat is omstreeks 1975 zó gezocht dat een lokale popgroep uit Wigan maar een eigen versie opneemt. Wigan's Ovation staat ook hier in de Tipparade met hun 'Skiing In The Snow', in Engeland gaat het moeiteloos de top tien in. Zeer 'not done' om tegenwoordig die plaat op te zetten en veel Northern Soul-veteranen zien het als de uitverkoop van hun favoriete bezigheid. Het is niet gek dat Outta Sight juist met deze single de honderdste uitgave viert. Ik heb de plaat in eerste instantie toch gekocht voor 'What's Wrong With Me Baby', die vorige week aan bod is geweest, voor deze Top 100 kies ik toch voor het olijke 'Skiing In The Snow' als hoogst genoteerde. Ondanks het onderwerp doet de plaat het 52 weken per jaar goed in de Northern Soul.
68 It Doesn't Matter-Neice Dezel (US, J&S 8718-6, 1966)
Deze kom ik in juli tegen in een mailing van Buydiscorecords en mijn nieuwsgierigheid is meteen gewekt. Het is bovendien ook nog een erg leuk plaatje. Neice Dezel heeft een plaatje gemaakt in 1960 onder de naam Rita Zel, maar verder ontbreekt enige info. Deze single is stereo en dat is voor J&S nogal uitzonderlijk, waardoor er lieden zijn die hier '1970' aan hangen. Zelfs voor 1966 klinkt het al een beetje gedateerd. Het is nooit een top tien-plaat voor me geweest, maar kijkend naar het afgelopen half jaar is het een liedje dat constant heeft gespeeld bij mij. Toch wel een hele eervolle vermelding op 68 voor Neice Dezel.
67 Every Little Bit Hurts-Brenda Holloway (US, Tamla 54094, 1964)
Eind 1999 kreeg ik hem zomaar opeens in de schoot geworpen: 'The Artistry Of Brenda Holloway'. Nog nóóit gehoord van Brenda, maar ik ontdek al snel dat deze Engelse stereo-'original' op Tamla-Motown een klein fortuin waard is. De elpee komt in een partijtje en daar zat ook 'Sounds Like The Flirtations' tussen die ik voor een tientje (oud geld) heb verkocht. Daar heb ik nog steeds spijt van! Brenda heb ik tot op de dag van heden, ook al is de catalogusprijs van het album danig gezakt in de afgelopen twintig jaar. Het is een trots bezit. Toch is stereo niet altijd beter. 'Every Little Bit Hurts' uit 1964 hóórt gewoon mono te zijn en ik ben dus enorm in mijn nopjes met deze Amerikaanse persing. Gewoon gescoord bij de kringloopwinkel in Wolvega.
66 It's A Shame-The Spinners (Australië, Tamla-Motown TMO-9195, 1970)
Een jaar geleden stuurt Marcus me een lijst met 'handel' toe. Veel Motown en voor, over het algemeen, zeer billijke prijzen. Een paar van vijf pond, maar vrijwel alles eronder. Met uitzondering van 'It's A Shame' van The Spinners, daar vraagt hij twintig pond voor. Jammer dan... Een paar maanden later breng ik het bij hem ter sprake. ,,Oh, dat is wel uitzonderlijk", zegt hij. ,,Normaal gesproken probeer ik onder de tien te blijven. Ik denk dat iemand me heeft verteld dat deze 20 waard is en dat ik toen dus 20 heb gevraagd. Voor een tientje mag je hem hebben". Nou, dat moest dan maar. Blijkt het de Australische persing te zijn in nieuwstaat. Ja, die brengt bij iedere andere dealer dertig of veertig op. Ik ben dus zeer in mijn nopjes met deze single. Overigens hoeft The Spinners in 1970 alleen in Engeland de naam The Detroit Spinners te gebruiken, Europa volgt hierin, maar in Australië verschijnt het gewoon als The Spinners.
65 My Woman Is Calling-Dwight Thompson (NL, Poker S 602, 1975)
'Germany-only'. Dat móest ik dus even corrigeren, hoewel ik nog nooit een Duitse had gezien. En ik had evenmin de plaat gehoord en bij een snelle beluistering weet ik al dat ik die maar eens moest gaan zoeken. Dat heeft maar liefst 48 uur geduurd, want toen vond ik deze bij de Meppeler kringloopwinkel. Een maand later vind ik daar de lege fotohoes en nu heb ik hem compleet. Het is in dezelfde tijd voor mij als Marboo (veel hoger in de lijst) en Dwight ligt daardoor meerdere malen per week op de draaitafel. Echt wel een beetje het geluid van 2014 voor mij.
64 Hit & Run-Rose Battiste (UK, Revilot OSV036, 1966, re: 2011)
Jazeker, het is niet alleen 'smooth' en jaren zeventig dat in de lijst staat, ook nog steeds plaats en interesse voor stampers als 'Hit & Run'. Die hobby zet zich wel even voort, maar qua échte leuke Northern Soul uit de Top 500 ben ik nu bijna klaar. Toch is een 'Hit & Run' een nummer dat me nog steeds in vuur en vlam zet als ik het hoor. Zo'n tomeloze energie waarbij je onmogelijk stil kan zitten. We vinden Rose volgend weekend weer terug met het andere kantje van deze single, eveneens een geheide stamper.
63 Don't Give It Away-The Intruders (US, Gamble G-231, 1969)
The Intruders ga ik meer en meer ontdekken en daardoor ook steeds meer waarderen. Ik denk dat van deze groep nog wel een aantal singles zullen worden toegevoegd in de komende jaren. Neem nou zo'n 'Don't Give It Away'. Het staat weggestopt op de b-kant van 'Lollipop' en geen Youtube-gebruiker die het nodig vindt om deze eens op zijn of haar kanaal te zetten. Het is prima zó. Het geeft mij en andere verzamelaars en dj's de kans om zo'n juweeltje op eigen gelegenheid te ontdekken.
62 As Long As You Love Me-Ronnie & Robyn (UK, Sidra S-9001, 1967, re: 201?)
Ik probeer niet té impulsief te kopen, maar het komt wel eens voor dat ik al genoeg heb van een plaat als die op de deurmat valt. Het is eerder het geval geweest met 'You've Got Your Mind On Other Things' van Beverly Ann, 'It Ain't Necessary' van Mamie Galore en het gebeurt een jaar geleden met Ronnie & Robyn. Net iets té vaak gehoord. Daar volgt een lange periode van 'rust' overheen en nu weet ik de plaat wel weer op waarde te schatten. Als je uitgaat van 134 platen staat deze toch ruim over de helft!
61 We Need Hearts-Gladys Knight & The Pips (UK, CBS S CBS 8542, 1980)
Begin 2012 beluister ik een 'sales show' van Rarenorthernsoul en daar besluit Lee Jeffries met deze van Gladys Knight. Hij vertelt dat sindskort een interesse is ontstaan voor CBS-werk van Gladys Knight en dat het goedkoop is te bemachtigen via Buydiscorecords. De plaat van zijn keuze moet drie pond opbrengen. Hij corrigeert zichzelf na twee minuten. ,,Niet deze plaat, maar we hebben meer exemplaren in een betere staat". Door de krassen van dat exemplaar heen hoor ik een geluid dat me wel bevalt en ik meen de titel te herkennen als ik in Borehamwood de Engelse 'Landlord' vind. Eenmaal thuis blijkt het dát nummer en ik moet eerlijk zeggen dat ik het de beste uit haar CBS-tijd vind. Helaas wordt 'We Need Hearts' niet op het Nederlandse hoesje genoemd, maar staat wel op de b-kant.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten