maandag 15 december 2014

Singles round-up: december 1



Weer of geen weer, op Soul-xotica heb ik het over platen verzamelen en muziek in het algemeen. Ik heb het wel eens over iets anders gehad, maar het volgende kan voor de meeste lezers 'nieuws' zijn. Er dreigde ontslag voor mij per nieuwjaarsdag. Sterker nog: Ik heb sinds begin november de ontslagbrief in huis en heb vorige week een gedeeltelijke ww aangevraagd. Ik werk sinds september 2012 via de WSW in de post. Dan is al bekend dat de regering fors gaat snijden in de sociale werkvoorziening, vandaar dat ik meteen al een tijdelijk contract krijg. Tweemaal verlenging en het bedrijf zou me nu dan moeten aannemen. De gemeentes zijn nu vrij om te bepalen of ze 'hun' mensen in het WSW-bedrijf houden of proberen ze in het reguliere bedrijfsleven te plaatsen. De gemeente Meppel heeft tot vanavond vol gehouden dat ze haar mensen buiten de werkvoorziening aan het werk wilden hebben. Tot vanavond... Gemeentebestuur en werkvoorziening zijn het vanavond eens geworden en de contracten van de 22 tijdelijke werknemers (waaronder ik) worden omgezet naar een andere constructie. Betekent dat ik toch in het post-werk kan blijven, waar ik ontzettend blij mee ben! Mijn motivatie voor werk is tot vanavond even op een nulpunt geweest, vandaar dat ik vanmiddag in eerste instantie op platenjacht ben geweest en precies op tijd was om rechtstreeks de post in te gaan. De Ebay- en Discogs-aankopen schuif ik door naar eind deze week, want er zijn nog een stuk of vijf onderweg, vandaag de singles uit de vangst van vanmiddag.

Je blijft je soms verbazen. Ik heb in mijn radio-uitzendingen al diverse malen 'The Harder They Come' van Joe Jackson gedraaid, gewoon omdat ik het zo'n leuke plaat vind. Toch zijn er twee Engelsen in de chatroom die zeggen dat ze hem nog nóóit eerder hebben gehoord en dat ze hem beide graag zouden willen hebben. Dat kan geregeld worden! Ik heb deze sowieso dubbel en er staat me iets bij van zelfs een derde exemplaar. Lang leve de zoekfunctie op Soul-xotica! In maart heb ik blijkbaar mijn derde gekocht. Er staat me ook iets bij dat er nog eentje bij de kringloopwinkel in Meppel ligt, maar die verwarring valt samen met de single die ik in maart heb gekocht. Het is toch de reden geweest dat ik even langs de kringloopwinkel fiets. Lee Madge is een van de gegadigden voor Joe Jackson en voor hem vind ik de eerste June Lodge-single van de middag.

* June Lodge- More Than I Can Say (NL, Dance, 1982)
Op dit adres heb ik eerder dit jaar mijn eigen exemplaar van 'More Than I Can Say' gekocht. Beide singles doen in kwaliteit niet voor elkaar onder, alleen heeft deze nogal lelijk bruin plakband om de randen. Daar redden ze zich maar mee in Engeland!

* Alvin Stardust- My Coo Ca Choo (NL, Ariola, 1973)
Daags na het overlijden van Shane Fenton, alias Alvin Stardust, wil ik de man herdenken in The Vinyl Countdown met een 'double shot'. Hoewel ik zeker ben dat ik 'My Coo Ca Choo' ergens moet hebben liggen, evenals 'Pretend', kom ik op dat moment niet verder dan 'You You You'. Met deze fraaie Nederlandse persing met fotohoesje gaan we het zaterdag nog eens dunnetjes overdoen. En ik moet even gaan speuren naar 'Pretend'.

Bij de inbrengwinkel van het Drenthe College heb ik eind juni flink boodschappen gedaan. De collectie singles is flink in gedund en de prijzen zijn nog immer hetzelfde. Ik selecteer in eerste instantie tien, maar hoor dan dat het veertien-voor-een-tientje is en trek nog wat singles uit de bak. Wellicht in het nieuwe jaar nog eenmaal de laatste slag slaan, want er ligt nog steeds wel aardig spul. Hierbij de vangst uit die winkel.

* Lou Christie- She Sold Me Magic (NL, Buddah, 1969)
Die 'B.I.E.M.'-vermelding op het label zet me altijd weer op het verkeerde been. Volgens mij betekent het dat niet voor een specifiek land is en dus hang ik Nederland maar aan de plek van verschijning. Ik heb immers de Franse al en die heeft een afwijkend label. Die Franse is de laatste 22 jaar niet lekker door gekomen en dus kan ik wel een vervangende schijf gebruiken. Het Franse fotohoesje heb ik nog steeds wel, dus dat is geen probleem. Eén van de 'dubbele' singles die ik vanmiddag heb gekocht.

* The Floaters- Float On (UK, ABC, 1977)
Die zit sinds juni 2011 in de Blauwe Bak, maar dan de Duitse persing met fotohoes. Feitelijk is deze single één van die vier 'extra'. Ik laat hem in eerste instantie liggen, maar ben achteraf gezien toch wel blij met deze Engelse. Klinkt toch net ietsje fijner en ik was ook vergeten dat die Duitse een beetje krom is. Deze kan mooi daarvoor in de plaats.

* Jake Holmes- So Close (Duitsland, Polydor, 1969)
Zo'n titel die ik uit het Hitdossier ken en ik moet zeggen... 'So Close' bevalt me wel! Gewoon zo'n singer-songwriter zoals je ze dan bij bosjes kan krijgen. 'So Close' klinkt me ergens bekend. Typisch zo'n plaatje dat je nooit op de radio hoort terwijl het toch geknipt is voor dat medium. We gaan dat de komende tijd eens recht zetten!

* The Imperials- Who's Gonna Love You (NL, Philips, 1978)
Ik moet beide exemplaren even naast elkaar leggen, maar volgens mij zijn ze beide gewoon even goed. Deze heb ik nu ook dubbel, maar als collega Lee hem leuk vind, gaat die op de post naar Engeland.

* Inner Circle- Music Machine (NL, Island, 1979)
Voor zo weinig met fotohoes en absolute nieuwstaat?

* June Lodge & Prince Mohammed- Someone Loves You Honey (NL, Dance, 1982)
Ongeveer hetzelfde bijgeluid als mijn oude exemplaar, maar wel recht en met een veel mooiere fotohoes. Ik denk dat ik dat laatste accessoire even omwissel voordat die op de post gaat.

* Paul McCartney & Wings- Hi Hi Hi (NL, Wings, 1972)
Mijn oude exemplaar is een beetje kromgetrokken, een bekend euvel bij Nederlandse EMI-singles uit de vroege jaren zeventig, en deze is onberispelijk.

* Paul McCartney & Wings- Listen To What The Man Said (NL, Capitol, 1975)
Die neem ik pas op het laatst mee, ook omdat de conditie op het oog niet al te best is. Tja, hij is te draaien, maar de krasjes zijn wel funest voor het geluid. Het moet maar zo. De fotohoes mag er zijn, die hebben we alvast!

* Diana Ross- I'm Coming Out (Frankrijk, Motown, 1980)
Bernard Edwards en Nile Rogers kunnen zelfs 'Vader Jacob' tot een favoriet maken van mij, dus ook deze productie van het duo voor Diana Ross mag er zijn.

* David Ruffin- Walk Away From Love (NL, Tamla-Motown, 1975)
Zijn broer Jimmy is pas overleden, David is lange tijd lid van The Temptations. Begin 1976 staat hij even in onze Tipparade met dit 'Walk Away From Love'. Niet mijn grootste favoriet van Ruffin, maar deze is wederom in fotohoesje en in een prachtige staat, dus 'gaan met die banaan'.

* David Ruffin- I Can't Stop The Rain (NL, Motown, 1977)
Dan houd ik deze in handen en wil hem alweer terug zetten als mijn oog valt op de b-kant. Mijn gezicht klaart op. Het heeft Ruffin's semi-klassieke 'Rode By The Place' als b-kant. Is dat in Engeland wel als single verschenen? Ik heb het nummer al een tijdje op een bootleg, de b-kant van 'Stop & Get A Hold On Myself' van Gladys Knight & The Pips, maar dit is een trots bezit. Al moet ik bekennen dat ik toch eigenlijk meer voor de a-kant ga.

* Cat Stevens- Matthew And Son (UK, Deram, 1966)
Mijn exemplaar van 'Matthew And Son' is in 2009 met een paar 'schrammen' afgekomen van het kiwi-incident, maar die paar schrammen hebben het wel verwoest. De hoes ligt op dat moment ergens anders. Deze 'Matthew And Son' is niet in de buurt van een fruitschaal geweest, maar klinkt desondanks ook niet helemaal gezond. Voor de drie keer in het jaar dat ik hem draai, kan die er best mee door.

* Tears For Fears- Advice For The Young At Heart (Duitsland, Fontana, 1990)
Als broer Jelte naar Denemarken verhuist, neem ik een tas met cd-singles van hem over. Daartussen zit ook deze van Tears For Fears en ik ben in die jaren enorm van deze plaat gaan houden. De cd-singles ben ik, evenals de meeste van mijn eigen cd's, kwijtgeraakt of zijn té slecht om af te spelen en dus ben ik erg in mijn nopjes met deze single.

* Three Degrees- Dirty Ol' Man (NL, Philadelphia, 1973)
Met Three Degrees speelt Nederland een kleine pioniersrol, want 'Dirty Ol' Man' is nooit een hit geweest in Engeland. Daar ontdekt men het trio pas bij 'When Will I See You Again'. Natuurlijk heb ik deze single al een tijdje. Jullie kunnen hem in mei in 'Het zilveren goud' verwachten, maar dat exemplaar is al niet top als ik hem in 1990 voor een kwartje koop. Vijfentwintig jaar later verdien ik wel eens een betere met fotohoes. Waarvan akte.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten