De kop is een variatie op een vlog dat ik zo nu en dan kijk. Lange interviews onder het genot van een bakje koffie. Toch ben ik er de afgelopen dagen niet aan toegekomen om deze en andere vlogs te kijken. Ook ben ik niet toegekomen aan bepaalde radioshows en eveneens is Soul-xotica erbij in geschoten. Waar ben ik druk mee geweest? Het onderwerp staat op de foto, ook al moet ik zeggen dat deze afkomstig is uit februari 2020. Ik heb dan nét mijn derde koffer ontvangen en in gebruik genomen. Nu mag ik een jaar lang nadenken over uitbreiding met een vierde bak maar voorlopig ben ik even klaar (...) met de Blauwe Bakken. Het is een jaar geleden als ik meer en meer ontevreden raak over de opstelling van de bakken. Als ik eens een show wil doen met 'OVO' ('original vinyl only', met andere woorden: originele Amerikaanse persingen), dan moet ik een computerdatabase in om deze te vinden. Sinds een jaar is mijn Blauwe Bak een lichtelijke janboel en daar heb ik de afgelopen dagen verandering in gebracht. De drie koffers staan nu tjokvol met originele Amerikaanse persingen uit de jaren zestig en zeventig. De Engelse collectie heb ik nog altijd intact gelaten evenals de Carib-selectie. De laatste zijn niet alleen platen uit het Caribische gebied maar alles uit 'Ver-weg-i-stan'. Ik moet nu alleen de heruitgaven en bootlegs plus de Europese persingen nog rangschikken maar daar hoeven voorgenoemde projecten niet onder te lijden.
Ik dacht donderdag een 'makkie' te hebben voor 'Afterglow'. Een week eerder heb ik de show voorbereid als ik merk dat onze server eruit ligt. We (of... eigenlijk een collega die ervoor hoort te zorgen) zijn een paar dagen te laat met het betalen van de licentie en Centovacast is onverbiddelijk. Het is stil op de radio voor een dag. Ik zou de 'Afterglow' van vorige week afgelopen donderdag hebben gedaan, ware het niet dat ik gedurende de dag lees over het overlijden van Burt Bacharach. Dat heeft een 'special' opgeleverd van ruim drie uren welke nu op Mixcloud staat. Vrijdag en zaterdag ben ik dermate gefocust op het afmaken van de Blauwe Bak-koffers dat ik beide shows laat schieten en zondagmorgen ben ik in alle vroegte klaar met het karwei. Er staan links van mij nu negenhonderd originele Amerikaanse persingen uit de jaren zestig en zeventig in de koffers. Feitelijk ben ik dan halverwege of misschien nog niet eens want ik schat dat ik een kleine tweeduizend tot de Blauwe Bak reken. De platen van 2023 ga ik weer even apart opvangen en volgend jaar rond deze tijd toevoegen. We kunnen weer! Straks meteen maar een aflevering van de 'Honderd achteruit' schrijven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten