Het is alweer een tijdje geleden dat ik voor het laatst iets van muziek heb besteld in Frankrijk. Op een ene of andere manier reken ik erop dat deze nog vóór het weekend in mijn bezit moet zijn, ook al weet ik niet waarop ik dit baseer. Het is een gegeven dat afgelopen maandag een bestelling op de bus is gegaan. Ik zou natuurlijk de track-and-trace kunnen nagaan en wellicht dat ik dit straks ook ga doen. De reden dat ik over deze bestelling begin is omdat in het pakketje wel eens de potentiële Week Spot kan zitten. Het hangt er dus alleen vanaf wanneer deze gaat arriveren. Op dit moment moet ik bekennen dat ik nog geen inspiratie heb voor een Week Spot. Ik heb gisteren een betaling overgemaakt naar Mark dus wellicht over twee weken méér 'Singles round-up'-afleveringen. Dan zijn er nog altijd een aantal pre-orders waar ik maar niets over hoor. Het zal me benieuwen! Hoewel ik in 'Het zilveren geheugen' al op straat sta, ga ik vanavond andermaal even terug naar de begintijd van mijn verblijf in York. Het is een week nadat ik een paar dagen in Nederland ben geweest om dingen af te sluiten en spul mee te nemen. Ik heb nog een paar tegoeden van de sociale dienst en daarmee ben ik op dit moment aan het feest vieren in York. Het kan niet op! Of toch wel?
Van de zes singles in 'Het zilveren goud' van vanavond zijn drie afkomstig van Bill, de bevriende bluesmuzikant. De single van Kula Shaker heb ik, volgens mij, ook nog in de eerste week gekocht. De laatste twee heb ik gekocht op een maandag als het niet 'op' kan. Op donderdag wordt tenslotte mijn bankpas ingeslikt dus wellicht heb ik deze singles van de bank geleend. Ik denk dat ik op de dinsdagmiddag me tegoed heb gedaan aan heel veel voorbespeelde cassettebandjes. 'The Best & The Rest Of British Psychedelia' zal overuren draaien bij mij. Wellicht dat ik dit album (in haar oorspronkelijke vorm) binnenkort nog eens in de schijnwerpers ga zetten. Een andere opmerkelijke vondst is het album 'Floating In The Night' van Julee Cruise. Ik geniet nét ontzettend van dit album als mijn walkman wordt ontvreemd. En ja, Julee Cruise maakt op dat moment deel uit van het apparaat. Terug naar de maandag. Ik heb zaterdag een stereotoren gekocht mét platenspeler. Hoewel ik een aantal elpees en een stapeltje singles vanuit Jutrijp heb meegenomen, moet dit natuurlijk worden gevierd met vers vinyl. Ik heb mijn oog laten vallen op een platenboetiek aan Gillygate. Als ik een paar weken later krijg te horen dat ik me moet melden bij het Leger Des Heils en hoor dat dit aan Gillygate zit, noem ik de naam van de platenzaak. Ja! Het Leger zit schuin tegenover de platenzaak. Omdat ik de naam ben vergeten, ga ik even Googlen en heb meteen beet: Ark Records schijnt nog altijd te bestaan.
Elpees doen niet mee in de verzameling maar toch ga ik deze middag in eerste instantie voor de elpees. Ik stel bijzondere criteria aan de platen. Het moeten elpees zijn die me niet gaan tegenvallen en me evenmin snel zullen vervelen. 'The Cream Of Eric Clapton' is de eerste aanwinst van de dag, direct gevolgd door een Zuid Afrikaanse persing van 'Every Good Boy Deserves Favour' van The Moody Blues. De enige single hier is 'Big Yellow Taxi' van Joni Mitchell welke ik even was vergeten in het overzicht maar vanavond nog heb toegevoegd. Die komt volgende maand op de foto en in 'Het zilveren goud'. Gillygate is naast een drukke verkeersader ook de straat voor de alternatieve winkeltjes. Ik herinner me nog altijd een winkel met gothic-kleding. Het bordje op de deur doet me altijd weer glimlachen: 'Come in! We don't bite.... honestly!'. Er zit nóg een nering met platen. Hier koop ik onder andere 'The Whole Story' van Kate Bush (welke ik met Portishead op een cassettebandje heb staan) en 'Natural History' van Talk Talk met de grote hits van de band. Qua singles is het een stuk interessanter: Twee van The Clash, twee van The Damned en een nog altijd prachtig klinkende 'Be My Baby' van The Ronettes. In de aflevering van deze maand zien we alleen The Clash.
De eerste zaak met platen waar ik op oudejaarsdag 1997 binnenstap is de megagrote kringloopwinkel van Dave Dee ('I always need to think of the pop group', zei de bevriende monnik later 'showing his age') maar dat levert buiten de single van The Cuff-Links niets bijzonders op. Vervolgens ontdek ik dat Track Records aan High Ousegate een vinylafdeling heeft. Tussen de nieuwe elpees valt mijn oog op 'Waiting For The Sun' van The Doors welke ik ook op deze maandag heb gekocht. Nummers als 'Wintertime Love' en 'Spanish Caravan' nemen me meteen terug naar de eerste weken in York. In Engeland heeft ieder goed doel haar eigen winkel en vaak met tweedehands spulletjes. Er zit aan Micklegate een winkeltje met, op zichzelf, best interessante singles uit de jaren zestig. Toch ontdek ik dit pas als het niet wil opschieten met de financiën. Bij Ark Records zal ik in de zomer van 1998 nog een tweetal singles halen. In Goodramgate stikt het van de goede doelen en bij één winkel zal ik in 2001 nog een paar platen halen. Toch is het moment dat het allemaal even niet 'op' kan erg kort en kom ik niet verder dan de, al kostbare, 'haul' op deze maandagmiddag.
3087 The Good, The Bad And The Ugly - Hugo Montenegro & His Orchestra And Chorus (UK, RCA Victor, 1968)
3088 EP Mississippi Blues - Muddy Waters & Little Walter (UK, Vogue, 1955)
3089 EP Jimmy Yancey (UK, Vogue, 1957)
3090 Govinda - Kula Shaker (UK, Columbia, 1997)
3091 Complete Control - The Clash (UK, CBS, 1977)
3092 Tommy Gun - The Clash (UK, CBS, 1978)
Wow! Ik kan het niet anders zeggen. Ik heb in 1998 de Rare Record Price Guide van een paar jaar oud en daar staat Muddy Waters in voor een niet misselijke prijs. Volgens 45cat is de plaat nog atlijd zéér gezocht! Mijn exemplaar gaat uiteraard voor geen goud weg want ik heb hem gekregen van de bevriende bluesmuzikant. Qua nummers is het allemaal niets bijzonders: Het zijn opnames uit de jaren veertig welke je op menig verzamelelpee tegenkomt. De EP is bijzonder vanwege de hoes (met hoestekst van een dan volslagen onbekende Alexis Korner) en de fraaie tekening. Verder ontdek ik nu dat de beide Clash-singles origineel zijn. Ik meende altijd dat de vroege platen van The Clash pas in 1979 met een fotohoes waren uitgebracht. Ook schrik ik van de prijs van 'Complete Control'. In geval van Kula Shaker heb ik keuze uit alle singles van het eerste album. Ik zit vooral te dubben tussen deze en 'Hush'. Ik heb hem compleet met bestelkaart voor de speciale singles-bewaardoos. Over een maand de volgende zes van deze maandag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten