Singles round-up: februari 7

De singles uit de vorige aflevering zitten allemaal in de 'Laid(back) Night Show' die ik vanavond heb gemaakt op Johnny Bristol na. Uit deze aflevering zijn alleen Donnie Elbert en Marsha Hunt blijven liggen voor morgenavond. Omdat ik de platen toch wel even van tevoren wil beluisteren, ga ik meteen verder met het volgende deel van de 'Singles round-up'. Opnieuw weer een tiental singles. Een aantal heb ik vorige week al uitgezocht. Ik heb aanvankelijk het plan om er nog hooguit tien bij te kopen maar dat loopt al snel uit de klauwen. De apparatuur staat aan en ik ben helemaal klaar voor een volgend deel.

* Earth, Wind & Fire- Sing A Song (NL, CBS, 1975)
Niet het meest smetteloze exemplaar dat ik heb kunnen treffen en ik zou hem ook het liefste met de fotohoes hebben gehad maar voor een euro hoor je mij niet klagen. Ik kan er voorlopig even mee uit de voeten. Hoewel ik al wel 'After The Love Has Gone' in de Blauwe Bak heb staan, eindigt deze gewoon in de jaren zeventig.

* Echo & The Bunnymen- Bring On The Dancing Horses (Duitsland, Korova, 1985)
In de jaren tachtig moet je voor de muziek van Echo & The Bunnymen zijn bij de Vara en wellicht de VPRO. In ieder geval ontglipt het aan mijn aandacht. Ik leer de band pas kennen als ik hun versie hoor van 'People Are Strange' op de 'Lost Boys'-soundtrack. Het is echter pas sinds een paar jaar dat ik de muziek van Echo & The Bunnymen op waarde ben gaan schatten en tegenwoordig mag alles mee wat ik tegenkom. 'Bring On The Dancing Horses' is opnieuw een schitterend nummer dat ik al kende.

* Donnie Elbert- You're Gonna Cry When I'm Gone (NL, Ariola, 1975)
Donnie is in de jaren zeventig even helemaal van het padje. Hier pleegt hij schaamteloos plagiaat. 'You're Gonna Cry' is enerzijds 'Shame Shame Shame' van Shirley & Company maar dan vorm gegeven in 'Rock Your Baby' van George McCrae. De b-kant klinkt echter een stuk interessanter. 'Another Tear Will Take It's Place' is wel geschikt voor de Blauwe Bak. We zullen 'Cry' maar rekenen tot een novelty.

* Roger Glover & Guests- Love Is All (NL, Purple, 1975)
Eerlijkheid gebiedt te zeggen dat dit niet de nummer 1 is op mijn verjaardag. In de meest recente Top 40 is deze eer weggelegd voor George Baker en zijn witte duif. Een week later komt 'Love Is All' op nummer 1 en sindsdien verklaar ik dat dit de nummer 1-hit van mijn geboorte is. De Nederlandse persing in mijn collectie is al vijfentwintig jaar helemaal stuk en deze heeft nu een fraaie upgrade met fotohoesje. Verder heb ik ook de Engelse persing van de single welke een stuk zeldzamer is dan dat ik eerst had gedacht. In Engeland komt dit schattige liedje namelijk niet eens in de Top 40!

* George Harrison- Bangle-Desh (NL, Apple, 1971)
Uiteraard heet het nummer 'Bangla-Desh' maar daar heeft de ontwerper van het Nederlandse platenlabel nog nooit van gehoord. Ik heb eerst de maxi-single maar deze heeft een minimale geluidkwaliteit. Bij mijn eerste bezoek aan het platenwinkeltje in Meppel koop ik de Nederlandse met het 'hartje'. Die mag blijven en deze met rond middengat mag ernaast. En nu moest ik stoppen met het kopen van deze single...

* Marsha Hunt- C'est La Vie (Duitsland, The Electric Record Company, 1976)
Marsha Hunt is in de late jaren zestig een lievelingetje van de Engelse Mods. Ze neemt platen op voor het Track-label van The Who met veelal covers. Haar uitvoeringen van 'Walk On Gilded Splinters' (van Dr. John) en 'Keep The Customer Satisfied' (van Simon & Garfunkel) worden kleine Engelse hits. In 1976 heeft ze zich helemaal op de disco gestort. Deze single zou potentieel in de Blauwe Bak zijn gekomen, maar nee... dit is té rechtdoorzee disco. Op de b-kant doet ze iets met voodoo waarmee ze rond 1970 ook heeft geflirt maar dat laat ik maar voor wat het is. Gewoon in de jaren zeventig-bak.

* The Jackson 5- Mama's Pearl (NL, Tamla Motown, 1971)
Deze is buiten een hoesje gevallen maar krijgt straks een nieuwe blanco hoes aangemeten. Persoonlijk vind ik singles van The Jackson 5 totaal niet interessant voor de Blauwe Bak. 'Mama's Pearl' is op zichzelf best een aardig nummer maar verder dan de jaren zeventig-bak gaat het hem niet worden.

* J.A.L.N. Band- Disco Music (Duitsland, Ariola, 1976)
Het is niemand minder dan Pete Waterman (van het latere Stock, Aitken & Waterman) die de groep de naam cadeau doet. 'Just Another Lonely Night' wordt al snel afgekort tot J.A.L.N. Band. De groep uit het Engelse Birmingham heeft een aantal hits in Engeland met disco- en funk-platen met enkele reggae-invloeden. 'Disco Music' is precies wat het belooft en is derhalve niet interessant voor de Blauwe Bak.

* J.B.'s Allstars- Ready Willing & Able (UK, RCA Victor, 1984)
In de wereld van de 2Tone-ska staat John Bradbury hoog aangeschreven. Hij luistert in zijn jeugdjaren veel naar soulmuziek en leert hiervan het drummen. Als hij in 1979 aansluiting vindt bij The Specials combineert hij zijn oude liefde met het aangeven van een ska-groove en dat maakt Bradbury tot een unieke en baanbrekende drummer. Als The Specials in 1982 uit elkaar is geklapt, gaat John aan de slag met zijn Allstars. Hier mag hij opnieuw getuigen van zijn liefde voor de soul, ook al laat hij de microfoon over aan getalenteerde zangers en zangeressen. 'Ready, Willing & Able' is een Northern Soul-klassieker van de bovenste plank. Ik moet bekennen dat ik wel eens een betere cover heb gehoord, maar hey... The Specials staan erg dicht bij Wolfman Radio en alleen al in dat kader moet ik de single toevoegen aan de verzameling. Overigens wel in de jaren tachtig-bak.

* The Joe Jeffrey Group- My Pledge Of Love (Frankrijk, Vogue, 1969)
De Nederlandse heb ik sinds jaar en dag in de Blauwe Bak staan. Het middengat is echter een beetje problematisch en dus zit ik erover te denken om deze Franse ervoor in de plek te zetten.