dinsdag 7 februari 2023
Week Spot: Ruby & The Romantics
De slingers kunnen weer eens worden opgehangen. De Week Spot is deze week jarig. Niks geen bijzondere leeftijd want het échte jubileum stamt van een jaar terug. Ik ben het 'Do The 45'- en Soul-xotica-fenomeen gestart in week 6 van 2012 en dat is elf jaar geleden. Ik geloof niet dat ik vorig jaar een speciale show heb gedaan. Ik heb dan echter wel wilde plannen in mijn hoofd en ook dit jaar heb ik ze even gehad, maar heb toch iets anders besloten. Dit weekend ga ik Week Spots draaien die hun oorsprong hebben in de jaren zestig. Volgende week zijn de jaren zeventig aan bod en over twee weken de jaren tachtig en wellicht nog ietsje later. Ik heb deze week de keuze uit een aantal titels. Over eentje heeft mijn waarde collega Sir Shambling zelfs nog een berichtje geschreven, ook al spitst zijn biografie vooral toe op dat van de producent. Ik kan echter ook groot, groter en groots uitpakken en ik kies voor het laatste. Een 'Big City'-beat ballad-productie van een alom bekende groep uit de jaren zestig. Dat is in dit geval 'Your Baby Doesn't Love You Anymore' van Ruby & The Romantics uit 1965.
Zou Jack De Nijs wellicht hetzelfde idee hebben gehad als Jonathan King. De laatste maakt platen onder vele verschillende pseudoniemen in de hoop om met meer dan één plaat te worden gedraaid in een radioprogramma en zo mogelijk méér airplay-royalties op te strijken. De Nijs zal in de nabije toekomst furore maken als Jack Jersey, maar is in de jaren 1970-1971 met meerdere acts vertegenwoordigd. Soms als liedjesschrijver en producent. Maar... wat doet ome Jack in een bericht over de Week Spot? Welnu, één van zijn gebruikte pseudoniemen is die van Ruby Nash. 'Blame It On The Summer Sun' bungelt onderaan in de Top 40 in 1971. Ruby Nash is ook de naam van Ruby als in Ruby & The Romantics. Ruby Nash Garnett wordt op 15 juni 1934 geboren in Akron in Ohio. Samen met haar zus en drie vrienden hebben ze een zanggroepje dat sporadische optredens heeft. Het is dermate onbekend dat menigeen niet weet dat Ruby kan zingen als ze de van de high school komt. Vervolgens is er een groepje mannelijke leeftijdsgenoten dat iets meer succes kent. Hun groepje gaat door verschillende namen waaronder The Embers, The Supremes en The Feilos. Ruby mag incidenteel meedoen bij optredens van The Feilos en hieruit ontstaat het idee om samen een groepje te beginnen. Ze doen auditie voor Kapp Records en daar bedenkt iemand de naam Ruby & The Romantics. Het eerste liedje dat de nieuwe groep opneemt is een werk dat men oorspronkelijk in gedachten heeft voor zanger Jack Jones. Het is echter de eerste en grootste hit voor Ruby & The Romantics: 'Our Day Will Come'.
'Our Day Will Come' bereikt in 1963 de top van de Amerikaanse Billboard Hot 100 en vestigt de naam van de groep. Het zal geroemd worden vanwege de messcherpe harmonieën en de verfijnde zangstijl. De derde single is eveneens een 'evergreen': 'Hey There Lonely Boy'. De knaap in het liedje verandert geregeld van geslacht want in 1970 heet het 'Hey There Lonely Girl' en brengt Eddie Holman het terug op de hitparade. Sindsdien kan het in de coverversies niet kiezen tussen mannelijkheid of een vrouwelijke kant. In mei 1965 brengt Ruby & The Romantics een cover van 'We'll Meet Again'. Toch wordt de plaat door de radiostations meteen omgedraaid en krijgt 'Your Baby Doesn't Love You Anymore' een kans. Hoewel ik het zó erg goed vind, is het een haastklusje op de b-kant. Het heeft namelijk geen intro en als de plaat een hit dreigt te worden, brengt Kapp een nieuwe versie uit op een promo mét een intro. Toch blijft het bij een dreiging want de plaat piekt op nummer 108. Het is de eerste single die niet de Top 100 bereikt. De groep heeft in nauwelijks twee jaar acht Hot 100-hits gehad waarvan vijf in de top vijftig. We hebben wel eens meer obscure artiesten en groepen te gast in deze rubriek.
Ruby & The Romantics houdt stand tot 1971 in een ongewijzigde bezetting. De mannen hebben alle vier het tijdelijke verruild voor het eeuwigeRuby is de enige uit de groep die nog in leven is en alleen bariton Ronald Mosely heeft nog iets mee gekregen van de latere roem en awards die de groep postuum heeft ontvangen. Hij is in 2011 overleden. De overige drie in respectievelijk 1973, 1993 en 1994. Overigens heeft The Carpenters in 1983 een hit met het nummer. Dat zijn ook al oude opnames want het is twee jaar na Karen Carpenter's dood.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten