donderdag 16 juni 2022

Singles round-up: juni 3


Of ik vanmiddag aan Soul-xotica heb gedacht? Wat dachten jullie? Ik sta goed en wel voor de bakken met singles bij Minstrel of er vormt zich een torentje naast mijn linkerhand. 'Dit gaat helemaal mis', heb ik een paar maal uitgeroepen. Ik filter er een aantal titels uit en doe een prijsvoorstel waar Arjan mee kan leven. Ik blijk het ook nog eens in de portemonnee te hebben. Ik heb nog zat tijd tot de afspraak op het station en kan straks weer opnieuw gaan pinnen. Ik loop het centrum in en geniet van twee ijskoude cola's op een terrasje. Ik vraag of er nog een pinautomaat in het centrum zit. De serveerster stuurt me naar eentje en op de terugweg wil ik iets anders lopen. Dat gaat helemaal mis. Ik ben met een royale bocht om het centrum heen gelopen. Nog altijd zat tijd voor een gefrituurde maaltijd bij een snackbar en ik ben om tien voor zeven op het station. Ik bestel een frappucino bij de Starbucks en ga zitten wachten. Klokslag zeven uur stoppen twee fietsers en ik herken de doos. Het zijn uiterst vriendelijke mensen. Ik loop op mijn gemak naar het perron en zie dan dat ik een mazzeltje heb? De trein heeft een kwartier vertraging. Dan maak ik me zorgen over de aansluiting op de bus in Meppel, maar dat is eveneens een kwartier. Eenmaal thuis besluit ik de show te cancellen en ik ga nu maar eens chillen met negen singles. In de tweede van de Minstrel-singles zit een potentiële Week Spot.

* The Audience- You're Not Smiling (UK, Charisma, 1971)
Ik heb het even opgezocht want ik ben de titel kwijt. 'Look Out', heet de elpee. Het is in 1971 een verzamelelpee van Philips waar de Hilversum 3-dj's hun favoriete nummers uit de Philips-catalogus hebben gekozen. Tussen Sandra & Andres en kleinkunst staat ook dit nummer van The Audience en het is meteen een favoriet. Ik geef de single een kusje als ik hem uit de bak haal. Eigenlijk ben ik hem vergeten en ik heb het vast ook niet gehoord sinds 2008. Het blijkt een iets andere mix te zijn dan de elpee maar dat mag de pret niet drukken. Ook bijzonder fraai op zo'n 'oud' Charisma-label. De plaat dient nog wel even te worden gereinigd want ik kan de 'stick' niet serieus nemen.

* Blood, Sweat & Tears- And When I Die (NL, CBS, 1969)
Wanneer ben ik voor het laatst bij Minstrel geweest? Ik heb gisteren geschreven dat het in 2013 moet zijn geweest. Fout! Ik ben eind 2014 voor het laatst geweest. Daarna komt het er gewoon even niet meer van en het is pas rond de eerste lockdown dat ik weer het verlangen heb om bij Minstrel te gaan kijken. We gaan over een paar weken nog eens want ik ben nog niet in de kasten onder de schappen geweest. Veel veranderd? Niet bij Minstrel! Nog steeds veel Zuid-Afrikaanse persingen maar ook deze fraaie Nederlandse persing van Blood, Sweat & Tears met het onvolprezen nummer van Laura Nyro. Er staat me iets van bij dat ik het lege fotohoesje ergens heb liggen. Nu dan eens compleet en voor een erg leuke prijs!

* Petula Clark- Don't Sleep In The Subway (Zuid-Afrika, Vogue, 1967)
Nog een plaat welke meteen een kusje op de hoes krijgt. In de jaren van de Nokia is dit een 'telefoontoppertje' en de plaat staat al jaren op mijn verlanglijstje. Een klein foutje aan het adres van Minstrel: Hij heeft op de hoes geschreven dat het een persing is uit Rhodesië maar dat is onjuist. Zuid-Afrika en Rhodesië hebben beide hetzelfde catalogusnummer maar de laatste heeft 'tri-centres' in plaats van rond. In de vroege incarnaties van de Blauwe Bak wens ik deze plaat in de collectie maar tegenwoordig gaat die gewoon in de jaren zestig-bak. Toch is het niet minder fijn om deze plaat ein-de-lijk eens te vinden. Ik zit hier met een jas van kippenvel.

* Arthur Conley- Otis Sleep On (Zuid-Afrika, Atlantic, 1968)
Op de keerzijde staat 'People Sure Act Funny' maar het geeft echt aan dat dit de a-kant is. Als je het over een nummer hebt waar de emotie van afdruipt, dan is het deze 'Otis Sleep On' van Arthur Conley. Als Arthur als Lee Roberts in Ruurlo woont, lees ik eens een interview met hem. Daarin haalt hij herinneringen op aan de tijd met Otis en wat deze man voor hem heeft betekend. Dit nummer is een prachtige getuigenis. Helemaal voor de Blauwe Bak natuurlijk!

* Ellis- El Doomo (NL, Epic, 1974)
Ik ben weer helemaal bij gepraat voor wat betreft De Singel. De laatste keer dat ik daar ben geweest is met de platenbeurs in 2016. Als ik richting Assendorp loop, kan ik mijn ogen niet geloven. Waar eens het ziekenhuis de Wezenlanden heeft gestaan, staat nu een complete woonwijk. Dat is dus allemaal sinds 2016 gerealiseerd? Ellis heb ik in 2019 gekocht op de platenbeurs in Steenwijk, alleen is deze single helemaal 'af'. Ik wens dus een upgrade en die lijk ik nu te hebben gevonden. Naamgever van de band is Steve Ellis, de voormalige leadzanger van The Love Affair. Deze single wordt geproduceerd door Roger Daltrey. Een prachtig nummer dat vele malen beter klinkt dan de oude. Een fraai resultaat!

* Marianne Faithfull- Summer Nights (NL, Decca, 1965)
Nou zeg! Het is wel mijn geluksdag vandaag! Ik kom vanmiddag diverse platen tegen die al heel lang op mijn verlanglijstje staan en daar hoort ook Marianneke bij. Hier eens in een stevig klinkende Nederlandse persing. Jammer dat er geen fotohoesje bij zit, maar ja... het kost dan ook twee euro. Het nummer is altijd een favoriet geweest van mij en ben dolgelukkig om hem nu eens te hebben.

* Family Dogg- Way Of Life (Zuid-Afrika, Stateside, 1969)
Heb ik deze wel of niet in de Top G-duizend gehad? Nee, nog steeds niet! Ik heb het hoesje al maanden geleden gedownload. Dan hou ik het bij deze kort. Ja, ik heb de single al wel maar dan in de Nederlandse uitdossing op het Green Light-label. Herinneringen, associaties en het uiteindelijke resultaat. Dat zijn dingen die ik bewaar voor de Top G-duizend-aflevering. Deze kan ik domweg niet laten liggen...

* Aretha Franklin- I Can't See Myself Leaving You (NL, Atlantic, 1969)
Het moge de meeste lezers wel duidelijk zijn, Aretha is niet mijn koningin. Ik kan haar stem maar zelden aan en in sommige nummers is het me té zwaar 'over the top'. In 'I Can't See Myself Leaving You' blijft ze ver van de pijngrens verwijderd. Ik heb dit nummer al een paar jaar geleden leren kennen dankzij Mark en sindsdien kijk ik rond naar een exemplaar. Deze mag zonder twijfel in de Blauwe Bak.

* The Hollies- Jennifer Eccles (Zuid-Afrika, Parlophone, 1968)
Ik ga geen geschiedenislessen ophangen en ik moet al op Wikipedia kijken om te zien hoe het nu alweer zit. Laat me het erop houden dat Zuid-Afrika een sterke Engelse 'band' heeft. Op het gebied van platen komt het erop neer dat de platen in Engeland worden geperst? De labels zijn wel Engels met het verschil van andere catalogusnummers en een iets ander lettertype. Ze klinken echt Engels! De singles zijn echt in Zuid-Afrika gekocht. Enkele singles hebben stickers van een platenzaak in Hillbrow. Deze naam komt me niet onbekend voor en, jawel, dit ken ik van televisie/Youtube. Hillbrow is een 'no-go'-zone in Johannesburg voor toeristen. Het is niet uitzichtsloos voor iedere bewoner want in geval van 'onze' man is die naar Nederland gekomen en heeft zijn complete verzameling aan Minstrel verkocht. Ik heb al sinds 2011 plezier van deze singles en moet binnenkort maar weer eens terug!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten