Singles round-up: juni 8

Voor het eerst in weken zit ik weer op schema met de berichten. Dan kan ik nu ook wel meteen beginnen met plannen te maken? Morgen (of meer waarschijnlijk op vrijdag) het laatste deel van de 'Singles round-up' en dan ga ik vrijdagavond een Blauwe Bak Top 45 samenstellen. Deze ga ik zaterdagavond op de radio doen en op vrijdag, zaterdag en zondag zal ik steeds vijftien platen aftellen tot de nummer 1. 'Het zilveren goud' schuift door naar volgende week woensdag want we hebben per slot van rekening vijf woensdagen en ik heb slechts vier delen gepland. Er zou een aflevering van tien singles komen en deze doe ik vanavond. Het bevat namelijk een paar upgrades. In de maand juli ga ik de Gele Bak Top 100 samenstellen en deze lijkt op dit moment erg spannend te worden. Kortom: Genoeg plannen voor de nabije toekomst maar eerst maar eens de volgende tien singles uit de partij van René op Discogs aan jullie voorstellen.

* The Manhattans- Hurt (NL, CBS, 1976)
Dit is een pure gok! Natuurlijk kan ik vrij eenvoudig het nummer vinden op Youtube maar de prijs is dermate aardig dat ik het wel wil proberen voor de Blauwe Bak. Toch is het voor mij niet een hele grote schok dat het hem niet gaat worden met 'Hurt'. Precies om dezelfde reden dat ook 'Kiss And Say Goodbye' gewoon in de jaren zeventig-bak staat. De b-kant heb ik evenwel nog niet geproefd. 'We'll Have Forever To Love' is echter meer van hetzelfde. Bepaald geen slechte plaat maar gewoon niet interessant voor de Blauwe Bak. Ik ga dus vooral op zondagavond plezier hebben van 'Hurt'.

* Marvin Welch & Farrar- Lady Of The Morning (NL, Regal Zonophone, 1972)
Er is me in het verleden wel eens gevraagd of ik een 'wantlist' heb, een zoeklijst met singles. Ik heb het ooit wel eens geprobeerd, geloof ik, totdat het document doorgaat tot drie of vier pagina's. 'Lady Of The Morning' is zo'n single die al stiekem jaren op mijn verlanglijst staat maar ik vergeet hem steeds te zoeken en ik kom hem niet tegen voor een leuke prijs. Nu is het plaatje compleet. Fraai heosje, single in een puike staat en met het originele hartje intact. Eentje die nog heel hoog kan eindigen in de Gele Bak Top 100 volgende maand!

* Mungo Jerry- Alright Alright Alright (Duitsland, Pye, 1973)
Ik heb de Franse persing met fotohoes in 2004 op de kop getikt maar deze doet verstoppertje. Ik vermoed dat die nog ergens in een doos moet zitten en volgens mijn herinnering is er ook 'iets' met het oude exemplaar. Dan toch maar de Duitse en deze klinkt weer lekker. Volgers van het eerste uur zullen zich Sideburner nog herinneren? De naam die ik omstreeks 2004 gebruik als schrijver voor Rockandroll.nl (en later Diigin4Dirt.com). De naam Sideburner ontstaat uit mijn enorme bakkebaarden en deze heb ik eigenlijk afgekeken van Ray Dorset van Mungo Jerry. Dit plaatje is dan ook een vast onderdeel van mijn dj-sets in die tijd. Met dit puike exemplaar kan ik weer even vooruit.

* Michel Polnareff- L'Amour Avec Toi (NL, Palette, 1966)
* Michel Polnareff- Ame Caline (NL, Palette, 1967)
* Michel Polnareff- Lipstick (Japan, Atlantic, 1976)
Een triootje met Michel Polnareff. Het begint met die aparte Japanse single uit de jaren zeventig, vervolgens zie ik een fraaie upgrade van 'Ame Caline' en tenslotte mag 'L'Amour Avec Toi' ook nog mee. René is uiterst zorgvuldig in zijn beschrijvingen en dus weet ik op voorhand dat ik niet veel moet verwachten van het hoesje van 'L'Amour Avec Toi'. De eerste eigenaresse heeft het plaatje op 5 februari 1967 gekregen. De datum valt op een zondag en volgens mij kent Nederland dan nog geen koopzondagen. Toch is ergens vocht in het verhaal gekomen wat vooral uitwerking heeft op de achterkant van het hoesje en het label aan de kant 'Love Me, Please Love Me' heeft lijmresten van de binnenkant. Het vinyl heeft er niet onder geleden. Het is stevig genoten maar ik heb het minder gehoord. 'Ame Caline' is zeer welkom. Ik heb jaren geleden eens de Franse persing gekocht maar deze is zo krom als een hoepel. Voor wie het verhaal niet kent... 'Ame Caline' is een oorspronkelijk nummer van Polnareff. Raymond Lefevre besluit een instrumentale versie op te nemen en dit de titel 'Soul Coaxing' te geven. Tenslotte krijgt het een geheel nieuwe Engelse tekst en krijgen we 'If You Loved Me' van Peggy March op ons bordje. 'Soul Coaxing' is ook veel gebruikt bij de Top 2000. Dan tenslotte 'Lipstick'. Het heeft een aardig prijsje en ik word hebberig van het hoesje. 'Lipstick' is funky disco en kent een 'part I' en 'part II'. Het eerste deel heeft een heel klein beetje zang en op deel twee lijkt dit te zijn weg gemixt. Hoe leuk is dit? Nou, om eerlijk te zijn... goed genoeg voor de Blauwe Bak. Het past wel een beetje bij 'Spring Rain' van Silvetti en ook zeker in de hoek van 'Face Of Love' van D.C. LaRue. Met de huidige opstelling van de bakken denk ik dat Japan toch even in Europa gaat vallen.

* Gary Puckett & The Union Gap- Lady Willpower (NL, CBS, 1968)
Deze single heb ik uiteraard al en ik denk dan eerst aan het krom getrokken exemplaar dat ik in de jaren negentig heb gekocht. Ik geloof dat ik hem al eens beter heb gevonden met fotohoes maar ben te lamlendig om het te checken. Ik bestel hem dus alsnog. De achterkant van het hoesje is zoek maar dat is geen punt. De single klinkt redelijk maar iets zegt me dat ik de plaat in nieuwstaat moet hebben. Een zorg voor later!

* Cliff Richard- The Only Way Out (EEG, EMI, 1982)
René heeft nog altijd een fraaie verzameling van Cliff Richard in de aanbieding. Sommige zijn met speciaal ontworpen fotohoesjes van een échte fan. Toch ben ik wel een beetje verzadigd met het werk van Cliff uit de jaren zestig. Het is eigenlijk alleen nog 'In The Country' dat al jaren hoog op mijn verlanglijst staat. Dan zie ik 'The Only Way Out' staan en dat is altijd een fijn nummer geweest. En het blijft hilarisch om 'Cliff Pervert' op de radio te draaien met het nodige commentaar. Hoewel hij is vrijgepleit, weet iedereen wel beter. Cliff gebruikt pseudoniemen in de jaren zeventig om in te checken in hotels voor de feestjes van de Engelse radio-persoonlijkheid Jimmy Saville en dat alles in het gezelschap van minderjarigen. In mijn optiek is die net zo schuldig als Gary Glitter en Rolf Harris bij elkaar.

* The Searchers- Don't Throw Your Love Away (NL, Pye, 1964)
De single valt in eerste instantie af van het lijstje. Ik heb de plaat nog altijd niet maar het is de lage waardering welke maakt dat ik aanvankelijk voor de plaat bedank. Als twee singles onvindbaar zijn en ik een tientje heb te besteden, besluit ik hem er toch bij te nemen. Hij klinkt nog niet eens zo heel erg slecht maar van een absolute nieuwstaat is evenmin sprake. Ik doe het ervoor!

* Shangri-Las- Leader Of The Pack (NL, Charly, 1964, re: 1976)
Als de dag van gisteren... De dag nadat Oranje is uitgeschakeld in het WK van 2014 'spijbel' ik een donderdagmiddag van werk en ga plaatjes kopen in Zwolle. Vooral bij Diskid. Daar vind ik ook deze van The Shangri-Las. Het is sinds de zomer van 2013 dat ik een beetje 'zoekende' ben in de Northern Soul-hobby en dan besluit ik me even te richten op de meidengroepen. 'Give Him A Great Big Kiss' staat dan hoog op mijn verlanglijstje. Eenmaal thuis blijkt de verkeerde single in het hoesje te zitten. Nee, het is wel 'Leader Of The Pack' maar dan de vroege jaren zeventig-heruitgave op Mercury met een afwijkende keerzijde. Na jaren heb ik toch 'Give Him A Great Big Kiss' maar ik moet concluderen dat het acht jaar té laat is voor de Blauwe Bak. Het blijft een feestje en ook kan ik niet genoeg exemplaren hebben van 'Leader Of The Pack'. Gewoon in de jaren zestig-bak. Of wellicht tóch de jaren zeventig aangezien ik sinds een jaar ook de originele Engelse persing heb van 'Leader'. In ieder geval geen Blauwe Bak meer voor deze single.