Allereerst een huishoudelijke mededeling: Ik ben sinds vandaag gestopt met de 'aftelling' van de Blauwe Bak. Het zou een immense klus worden en gezien ik weer nieuwe Blauwe Bak-titels tegemoet kan zien, wil ik deze ook kunnen draaien in 'Do The 45'. Dit houdt in dat we vanaf deze week weer een 'gewone' Week Spot hebben, maar het was overigens ook het plan geweest om deze week een recente aankoop te doen. Wellicht dat ik binnenkort nog eens alle singles van 2016 ga draaien want dat is op zichzelf niet zo'n gek idee. Ik heb zelfs zitten denken om de Blauwe Bak-singles van dit jaar vast te leggen in mixen. Dit om het iets eenvoudiger te maken voor de samenstelling van de Blauwe Bak Top 100. We zullen zien... Ik heb ooit een Twitter-account geopend maar ik wil niet geremd worden door het gebruik van een maximaal aantal tekens. Bovendien kunnen wij, radiomakers, gebruik maken van de Wolfman Radio-account en deze heeft een bereik van duizenden volgers. Ik wil donderdagavond mijn 'Afterglow' aankondigen op Twitter als ik een recente Tweet zie: De plaquette op de voormalige Strawberry Studios in Stockport is eindelijk 'aangepast'. Dit inspireert me om eens een bericht te schrijven over de totstandkoming van deze o zo creatieve studio.
Op zichzelf is het al erg bijzonder dat het stadsbestuur een plaquette aanbrengt op een voormalige opnamestudio. Iedereen kent de Abbey Road-studio's in Londen, maar de Strawberry Studio is geen bekende naam voor de doorsnee-muziekliefhebber. De studio opent in 1968 haar deuren als Inter-City door Peter Tattersall. Tattersall heeft daarvoor gewerkt als roadie voor Billy J. Kramer & The Dakota's en de eerste versie van de studio zit boven een platenzaak in Stockport. Eric Stewart heeft een paar jaar eerder hits gehad met Wayne Fontana & The Mindbenders en als The Mindbenders. Stewart wil zich dan gaan toeleggen op het schrijven van liedjes, maar daarvoor is meer dan potlood en papier nodig. Het zou ideaal zijn om in de buurt van Manchester goedkope demo-opnames te kunnen maken. Tattersall weet af van de wens van Stewart en nodigt hem in juli 1968 uit om partner te worden in de studio. Daarop verhuist de studio naar het nieuwe pand en krijgt het de naam die Eric wil hebben. Strawberry Studios is genoemd naar 'Strawberry Fields Forever', de favoriete Beatles-song van Stewart. Strawberry is in de begintijd nauwelijks te vergelijken met Abbey Road. De techniek is een allegaartje en hangt met sellotape en touw aan elkaar vast. Toch kan een liedjesschrijver als Stewart hier prima mee uit de voeten en al gauw maakt een tweede songwriter dankbaar gebruik van de studio: Graham Gouldman. Dan gaan we nu even terug naar de Week Spot van afgelopen week. Daar heb ik Super K Productions genoemd van de heren Katz en Kasenetz. Deze tonen in 1969 interesse in een deal met Strawberry Studios. De toko wordt afgehuurd waarna Gouldman hier toekomstige bubblegum-liedjes mag schrijven en opnemen. Voor dat laatste krijgt hij hulp van Stewart, Kevin Godley en Lol Creme. Super K is tevreden over het gebodene en trakteert op nieuwe apparatuur: Strawberry Studios wordt een viersporen-studio.
Het is 1970 als de vier heren wegwijs willen worden met de apparatuur en daarvoor opnames maken. Om het 'dubbele drums'-geluid te demonstreren neemt het kwartet een liedje op: 'Neanderthal Man'. Het wordt tot ieders' verrassing een enorme hit en het resulteert in twee Hotlegs-elpees. Toch zijn de Hotlegs-elpees vooral vingeroefeningen voor het Super K-werk en is er nog geen sprake van een band. De elpees verkopen matig maar bereiken wel hun doel: Internationale artiesten ontdekken de creatieve studio. Neil Sedaka is de eerste. Hij neemt in 1972 het album 'Solitary' op in Stockport, gevolgd door 'Tra La La Days Are Over' (1973). Veel van de begeleiding op de elpee komt van Gouldman, Stewart, Godley en Creme. Het is gedurende deze opnames dat de mannen besluiten een band te vormen. Jonathan King toont interesse en komt met de naam 10cc. 10cc zou, volgens King, de opbrengst zijn van een gemiddelde ejaculatie. Gouldman moet er later om lachen. ,,Om tot 10cc te komen, moet je wel wat in huis hebben". Hoe dan ook, 10cc is een feit en 'Donna' is in 1973 de eerste van een reeks hits. De opbrengst van 10cc gaat voor een gedeelte in de Strawberry Studios zitten en de vier mannen zijn allemaal vennoot. In 1976 is Strawberry zelfs klaar voor een filiaal. In Surrey wordt Strawberry South geopend. Dat besluit is genomen in de tijd dat Godley en Creme nog geen andere ideeën hebben, maar in 1976 gaat het snel. Tegen het einde van het jaar stappen Godley en Creme uit 10cc en vallen daarmee ook weg als investeerders in het Strawberry-imperium. In 1978 wordt evenwel Strawberry Mastering geopend in Londen waarmee Strawberry nu het volledige proces van een opname kan begeleiden. In datzelfde jaar komt 10cc even op een zijspoor te staan.
Er is echter een nieuwe generatie welke dankbaar gebruik maakt van de Strawberry Studios. De legendarische Martin Hannett is bijna dag en nacht te vinden in de studio die ook 24 uur per dag is geopend. Hij brengt Joy Division naar Strawberry en de studio in Stockport is verantwoordelijk voor het donkere geluid van 'Closer', het klassieke album van Joy Division. In 1968 hebben de heren als wens om The Beatles in de studio te krijgen. Paul McCartney zal later echter een trouwe bezoeker worden. Strawberry heeft een breed spectrum want zelfs het orkest van Syd Lawrence reist naar Stockport om albums op te nemen. In de begin jaren tachtig verkoopt 10cc het aandeel in de studio maar keert wel terug naar Stockport om het album 'Windows In The Jungle' (1983) op te nemen. Drie jaar later zet het begin van het einde in. Stockport wordt verkocht aan Yellow Two, een nieuwe studio in Stockport. De zuidelijke divisie en de mastering-studio worden in 1993 van de hand gedaan omdat Strawberry niet langer een muziekstudio is. 'A Bit Of...' van Kiss AMC dat U2's 'New Years Day' plagiariseert, is waarschijnlijk één van de laatste platen die is opgenomen in Strawberry, daarna wordt het gebruikt voor film en sterft het een langzame dood. In 2007 onthult het stadsbestuur van Stockport een plaquette waarop een aantal mensen worden genoemd, maar Martin Hannett en Joy Division worden 'vergeten'. Negen jaar later is dit alsnog recht gezet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten