'I have a dream'. Praten over je dromen is gevaarlijk, ik ken iemand die het met de dood moest bekopen. Toch heb ik afgelopen nacht gedroomd. Voor de variatie eens alcoholvrij want ik mag het goedje in zeven jaar niet hebben aangeraakt en het totaal niet missen, maar in mijn slaap raak ik hem nog geregeld. De droom die me afgelopen nacht heeft bezig gehouden gaat over de ambities die ik recent heb tentoon gespreid en waar ik, geloof ik, tóch op moet terug komen. Het is het 'project' om alle Blauwe Bak-singles te draaien. Na drie weken zit ik reeds op 160 gedraaide singles en dan zijn het er nog zes keer zoveel? Moet ik drie maanden wachten eer ik eens mijn recente aankopen kan draaien in 'Do The 45'? Nee dus. Of... zo goed als niet. Het is natuurlijk wel een ambitieus project en eentje die ik graag zou willen volbrengen, dus ik zal even bekijken hoe ik dit ga oplossen. Vandaag sluit ik de voorbije maand juli definitief af met deze 'Singles round-up'. Een bezoekje aan De Tafel ligt in de planning en verder kan ik een partij platen halen bij iemand in Steenwijk, dus komt het wel goed met de 'Singles round-up' voor augustus!
* S.O.U.L.- The Joneses (US, Musicor, 1974)
Ik twijfel aanvankelijk of ik deze wel heb gereserveerd, maar het begint me nu weer te dagen. Dat komt ook omdat ik de single bij ontvangst eerst uitscheld voor een 'RCA'. Het is dus op het Musicor-label en ik weet dat ik hem heb gereserveerd, maar... waarom? Niet dat het een slechte plaat is, maar er zit ook niets in dat het 'uitzonderlijk' maakt voor mij. Het geluid leunt stevig tegen dat van The O'Jays, Harold Melvin & The Blue Notes en The Temptations. Een stoere combinatie van 'Shaft' en Philly-soul zonder dat het ergens baanbrekend wordt. Ik heb de single gehonoreerd met de reserve-Blauwe Bak maar, ten overvloede, écht verkeerd is-ie zeker niet!
* Annette Thomas- You Need A Friend Like Mine (UK, Stax, 1975)
Je kan de titel op verschillende manieren opvatten, maar in het geval van Annette Thomas is het duidelijk: 'Haar vriend' is de Here Jezus. Toch is het typerend voor de 'southern soul': De kerk, de country-muziek en de soul lopen dwars door elkaar heen. Je hebt beunhazende country-muzikanten die meedoen op zwarte rhythm & blues-platen (en dan denk ik meteen aan 'Bealtitude: Respect Yourself' van The Staple Singers), gospelkoortjes bij Lynyrd Skynyrd en bij Stax zal niemand vreemd hebben opgekeken toen Frederick Knight een nieuw liedje presenteerde dat doordrenkt is van zijn liefde voor Jezus. 'You Need A Friend Like Mine' is bovenal een Stax-plaat, lekker funky zonder dat ze aan 'name-dropping' doet. Op de keerzijde, meer een ballade, vraagt ze zich af: 'What Good Is A Song' zonder een bron van inspiratie. Dat is wederom op verschillende manieren te vertalen, maar toch staat de single in de gospel-koffer. Een vreemde Stax-eend in de bijt.
* Robert Upchurch- The Devil Made Me Do It (UK, Philadelphia, 1974)
Qua naam blijven we even in de kerkelijke sfeer, maar toch is Robert op een dwaalspoor geraakt. Funky Philly-soul is schaars maar als je het tegenkomt, is het vaak de moeite waard! En dat geldt zeker voor deze van Robert Upchurch. Een erg fijne plaat en bovendien nóg mooier omdat die op de Engelse Philadelphia is.
* Tommie Young- That's All A Part Of Loving Him (UK, Contempo, 1973)
Deze heb ik zondag aan jullie voorgesteld als de meest ultieme single van juli. Bekende naam? Ik vergeef het jullie meteen. Het heeft tot zover in 2016 'Singles round-ups' geregend, maar toch zijn we daar de naam Tommie Young al eens tegengekomen. Ik koop begin dit jaar de single 'You Came Just In Time' van Tommie Young van Mark en ik heb mezelf afgeleerd om kort na 'een ontdekking' een andere plaat van dezelfde artiest te kopen. Zo moet ik ook nog steeds achter die andere Diane Jenkins aan. Dan adverteert Mark deze 'That's All A Part Of Loving Him' en dat klinkt als muziek in mijn oren. Het is zelfs beter dan voorgenoemde Tommie Young-titel en bovendien spreekt de persing me aan: De Engelse 'demo' op het rode Contempo-label. Die is behoorlijk schaars! Muzikaal wordt het omringd door twee 'lege' termen: 'Seventies soul' en 'Modern Soul'. Het is een lekker uptempo soul-plaatje zoals ze nog weinig worden gemaakt en het is de toevoeging van de dwarsfluit dat het nummer 'af' maakt voor mij. Ik zag in mijn rechterooghoek dat Tommie Young eveneens een plaat heeft gemaakt voor Twinight dus 'wordt vervolgd'? En nee... ik wilde niet de associatie met Han Peekel oproepen.
en 'last, but not least'...
* The Charisma Band- Ain't Nothing Like Your Love (UK, Expansion, 1975, re: 2016)
Een maand geleden ben ik even in alle staten en wil deze plaat zéér binnenkort hebben. Wederom een geluk dat ik geduldig ben geweest. De kennismaking met het nummer gaat via een omweg, maar daarover ga ik binnenkort meer vertellen als de plaat de Week Spot wordt. En dat is in de week van mijn vakantie, dat staat nu al vast. Ik zie op Ebay een originele persing van deze single op het Amerikaanse Buddah-label voor een zeer laag startbedrag. Ik heb laatst nog even gekeken: Die heeft 260 dollar opgebracht. Zó gezocht is deze plaat dus. Expansion heeft de single nu binnen handbereik gebracht en ik ben hen daar zeer dankbaar voor. The Charisma Band wisselt geregeld van zangers en zangeressen en op de b-kant van deze heruitgave staat het langzamere 'Bless The Day' uit 1976 met een man aan de microfoon. Het gaat mij echter om dit 'uplifting' 'Ain't Nothing Like Your Love'. ,,De meeste dromen zijn bedrog", om na de Han Peekel ook nog die pizzabakker uit Alkmaar in herinnering te roepen. Dankzij Go Ahead, Record Shack, Soul Junction en Expansion komen een aantal dromen tóch uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten