Als ik het even snel uit mijn hoofd doe, kom ik op ruim honderd titels welke ik het afgelopen weekend heb weggewerkt. Negen uren radio waarbij tijdens het laatste uur op zaterdagavond een glas sneuvelt. Wat heeft dat glas ermee te maken? Om maar aan te tonen dat vier uur non-stop vinyl met presentatie net iets teveel is. Het glas had nu nog geleefd, maar ik voel na ruim drie uren (en twee uur van de middag) mijn concentratie afnemen. Toch ben ik van plan om het dit weekend opnieuw te doen. Honderd titels maakt in de lijst van 2012 niet zoveel indruk, maar toch hou ik van opschieten! Het wordt een project van maanden maar wellicht dat ik in september toch weer over ga naar de 'normale' Week Spot. We zullen zien... Vandaag een single die ik in januari 2012, aan het begin van mijn verhuisvergoeding, heb gekocht: 'Hey Girl' van Ponderosa Twins Plus One (1971).
,,Dat bestaat niet", roep ik uit als ik wil afrekenen. Ik pak de telefoon en bel naar Engeland. Ik heb kort daarvoor een paar nieuwe Outta Sight-heruitgaven gekocht van Rarenorthernsoul, maar dit gaat de kennismaking worden met de firma. Steve Jeffries neemt de telefoon aan en ik hoor hem laconiek reageren. ,,Nee hoor, dat klopt helemaal. Boven een bepaald aantal singles stopt de verzendkosten. Misschien dat we iets moeten inleveren maar vaak halen we dat wel weer uit de winst op de platen". Rarenorthernsoul legt op de site uit waarom ze geen topbedragen kunnen betalen bij de inkoop. Een groot deel van de inkomsten gaat op aan advertenties en dat klopt helemaal. Ik heb Rarenorthernsoul gevonden doordat Google advertenties ging plaatsen naar aanleiding van mijn zoekopdrachten. Inmiddels staat de Adblock aan, maar de advertenties zijn nooit verdwenen. Dan surf ik verder op Rarenorthernsoul en kom Buydiscorecords tegen: Een budget-afdeling van hetzelfde bedrijf. Het regent daar mooie titels en ik geloof dat ik ruim dertig heb besteld op een middag. De verzendkosten zijn even hoog als voor zes singles en dat begrijp ik nog steeds niet. Twee titels zijn uitverkocht, daarvoor krijg ik het geld teruggestort en bovendien stopt Steve twee 'gratis' singles in het pakket. 'Ask Me' van Ecstasy, Passion & Pain is een geheide Blauwe Bak-favoriet geworden. 'Day By Day' van Tom Jones is één van de twee die niet meer verkrijgbaar is, maar ik ontdek later dat het de b-kant is van 'Help Yourself' en die heb ik al. De ander is eentje van Swamp Dogg en de tweede bonus-single is van The Sharonettes. Die laatste staat sinds tijden weer in de jaren zeventig-bak want daar is geen klap aan. En dan is er nog 'Hey Girl' van Ponderosa Twins Plus One. Een groep waarvan in 2012 nog niet zoveel bekend is, maar iets dat zeker is gegroeid in de afgelopen drie jaar.
De groepsnaam windt er geen doekjes om: Ponderosa Twins Plus One bestaat uit twee eeneiige tweelingen en een 'losse' gast. Alfred en Alvin Pelham en Keith en Kirk Gardner zijn de tweelingen. Ricky Spicer is het extra wiel aan de wagen. De vijf hebben de baard nog niet in de keel als ze samen gaan zingen en ze studeren aan een school in Cleveland in Ohio. Tony Wilson wordt hun manager en brengt hen onder de aandacht van Bobby Massey van The O'Jays. Massey blijft vooral in het begin in de buurt van de groep en brengt hun onder bij label-eigenaar Chuck Brown. Massey produceert dan al voor Brown's Saru-label. Toch brengt Brown de eerste single van de Ponderosas uit op het Horoscope-label en de andere vier op Astroscope. De distributie van de platen geschiedt door het All Platinum-label van Sylvia Robinson. In Engeland heeft 'You Send Me' zowel een release op Mojo als op London. 'You Send Me' is een iets vertraagde uitvoering van het Sam Cooke-succes. Als Dave Godin in 1972 de recensie heeft geschreven voor 'Blues & Soul Review', dan ben ik het op dit moment roerend met hem oneens. ,,The flip certainly isn't my meat". Voor mij is 'Hey Girl' de reden van aanschaf en zal dat ook altijd blijven. Ik moet erkennen dat het nergens heel erg soulvol wordt, maar het is een leuke variatie op de vroege Jackson 5. Iets dat actief door Massey, Brown en andere belanghebbenden wordt nagejaagd. Het opgewekte, naar 'crossover' neigende, 'Hey Girl' is dus mijn Week Spot en dan maakt het me niet uit wat andere experts daarvan denken.
'You Send Me' is nog een redelijke hit in 1971 maar de rest van de singles doen het beduidend minder. Er verschijnt ook nog een album. Dat is in 1990 opnieuw uitgebracht maar evenmin betaalbaar. Een origineel uit 1971 in topstaat doet vierhonderd euro. Met de jonge leeftijd van de leden komt ook een hoop naïviteit mee. Over royalties van de plaatverkoop wordt niet gesproken, maar het begint op te vallen als het kwintet geen stuiver terug ziet van live-optredens. En dat doet Ponderosa Twins Plus One geregeld als voorprogramma van de sterren van het All Platinum-label. Als de volwassenheid haar intrede doet, hangen de tweelingen en Ricky Spicer de microfoon aan de wilgen. Eén van de Pelham-tweeling krijgt ernstige psychische problemen op latere leeftijd terwijl een Gardner een veelpleger wordt die vaker binnen dan buiten de muren zit. Ricky Spicer werkt in de bouw maar veert op als hij in 2013 een liedje van Kanye West op de radio hoort. 'Bound 2' is namelijk gebaseerd op 'Bound' van Ponderosa Twins Plus One en de sample is van Spicer's eigen stem. Hij neemt een advocaat in de arm en vecht niet alleen West aan, maar ook de publicatie- en platenmaatschappij én het tijdschrift Vogue. De precieze details zullen nimmer openbaar worden, maar Spicer is tot een schikking gekomen met de concerns.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten