Het jaar 2016 is reeds een slagveld gebleken in de popmuziek en dat is de reden waarom ik in januari met de 'Dodenrit' begin. Niet dat ik hoop dat ik het vaak zal gebruiken, maar na Bowie, Black en nog een aantal lijkt het een wekelijks uitstapje te worden. We moeten het afkloppen, maar momenteel is het even 'rustig' met de 'Dodenrit' en dat is beter! Toch verneem ik een paar dagen geleden dat Bob Garner is overleden. Niet piepjong en evenmin een tot de verbeelding sprekende naam, maar toch markant genoeg om eens in de schijnwerpers te zetten. Bob Garner is in de jaren zestig lid van The Creation, één van de meest innovatieve Engelse beat-bands uit die tijd. Voor Engelse begrippen wordt Garner pas zanger van de band als de hits zijn gepasseerd en verder is het de typische bassist: Er is weinig tot geen informatie over Garner maar desondanks ga ik het proberen.
Robert Anthony Garner is de volledige naam van onze Bob. Op 15 mei 1946 wordt hij geboren in Warrington in het Engelse Lancashire. Over zijn vroegste muzikale uitspattingen is weinig bekend. Voordat hij zich mengt met The Creation speelt hij, naar verluid, bij de Tony Sheridan Band. Dat is inderdaad dé Tony Sheridan welke in de begin jaren zestig optreedt in Hamburg en platen maakt met The Beatles. John, Paul, George en Pete Best worden echter The Beat Brothers gedoopt door platenmaatschappij Polydor omdat Beatles teveel lijkt op 'Pidels', Hamburgs dialect voor het mannelijk geslachtsorgaan. Garner werkt in de midden jaren zestig met Sheridan als deze de rock & roll heeft verlaten en meer een jazzy methode toepast in zijn muziek. Allmusic spreekt zichzelf tegen. In de biografie van The Creation staat dat Garner afkomstig is uit The Merseybeats, maar de Merseybeats-biografie vermeldt alleen Billy Kinsley en John Gustafson als de bassisten van dienst. Garner komt echter op het juiste moment in beeld. The Mark Four is tot een einde gekomen waarna Kenny Pickett en Eddie Phillips de groep bij elkaar probeert te houden. Zelfs Herbie Flowers is even van de partij, de sessie-bassist die de geschiedenisboeken in gaat met zijn spel op 'Walk On The Wild Side' van Lou Reed. In het voorjaar van 1966 is de groep klaar voor een vervolg en viert dat met een nieuwe naam: The Creation. Pickett haalt de naam uit een boek met dichtkunst uit Rusland.
Een halve eeuw geleden... Even een kleine muzikale schets: Het is vandaag vijftig jaar geleden dat The Beatles 'Revolver' uitbrengt. The Rolling Stones heeft 'Aftermath' op de markt gebracht. Toch is er méér te beleven in Engeland. The Who is in een openbaar gevecht met producent Shel Talmy. The Creation komt uit dezelfde school als The Who met dat verschil dat de groep dan nog wél werkt met Talmy. Eddie Phillips heeft in Duitsland een band gezien met de naam The Roadrunners en neemt haar gimmick over: Het gebruik van een strijkstok op de elektrische gitaar. Ook werkt Phillips al ten tijde van The Mark Four met 'feedback-distortion'. Iets dat Jimi Hendrix tot een kunstvorm zal verheffen. De eerste single van The Creation slaat in als een bom, alleen niet in Engeland. 'Making Time' is op alle fronten 'perfect': Het is hard, agressief en mede door Phillips' perikelen op de gitaar erg herkenbaar. Toch houdt de single slechts één week de 49e plaats warm in de Engelse single top 50. In Duitsland stoomt het echter moeiteloos de top vijf binnen. 'Painter Man' is iets gestructureerder ten opzichte van 'Making Time', weer opnieuw met hetzelfde effect op de hitparade. In Engeland komt het nauwelijks aan de bak hoewel de live-optredens van The Creation 'hot property' zijn. In Duitsland is opnieuw sprake van een top vijf-hit en ook in Nederland is het regelmatig op de radio te horen. Boney M zal in de jaren zeventig een afschuwelijke cover opnemen van 'Painter Man' dat als b-kant verschijnt van 'Rasputin'. Het is begin 1967 en The Creation is nauwelijks een half jaar oud of de crisis slaat toe. Er zijn meningsverschillen over de muzikale koers en het zint Kenny Pickett niet dat de fans zich vooral in Europa bevinden. Pickett besluit daarop zijn koffers te pakken en plots heeft The Creation geen zanger.
Hoewel Bob Garner een ander geluid heeft dan Pickett, wordt dan besloten om Garner tot leadzanger te bombarderen. Kim Gardner hangt de basgitaar om de hals en een paar maanden later debuteert Garner als zanger van The Creation met 'If I Stay Too Long'. Waar The Who altijd heeft getracht om de meer soulvolle dingen op de b-kanten te houden, daar is de ruige The Creation opeens met een soul-nummer dat haaks staat op het eerdere werk. Phillips wordt zelfs verplicht keurig netjes akkoorden te plukken in plaats van zich over te geven aan een bak aan 'distortion'. De kenners zijn het erover eens: Zelfs op hun minst was The Creation nog altijd een slag voor op menig tijdgenoot. Toch betekent 'If I Stay Too Long' het afscheid van vooral veel Engelse fans. De single doet het desondanks niet onaardig in Duitsland en Frankrijk. In 1969 neemt Hans Van Hemert zijn cover-versie op met de band Big Wheel. In Duitsland acht de platenmaatschappij het de hoogste tijd voor een album: 'We Are Paintermen'. Hoewel het album niet eens verschijnt in Engeland is het beter dan dat je op voorhand zou verwachten. Het bevat een aantal oudere opnames met Pickett op zang. een paar verrassende covers en bovenal druipt de psychedelica af van het album. 'Life Is Just Beginning' met 'Through My Eyes' op de keerzijde is de tweede en laatste single met Garner aan de microfoon. De groep is terug bij de 'freakbeat' en laat op de a-kant een arsenaal aan oosterse instrumenten horen. Toch verkoopt de single voor geen meter en dat is het moment waarop Phillips opstapt.
In het voorjaar van 1968 verschijnt in Engeland de single 'How Does It Feel' en dat is het enige levensteken van The Creation op dat moment. De groep zelf ligt op zijn achterste en op dat moment verdwijnt ook Bob Garner uit het gezichtsveld. Pickett richt dan een nieuwe Creation op met Ron Wood in de gelederen en toert daarmee door Europa. In Duitsland en Frankrijk verschijnen nog een paar singles, maar in 1969 is de koek op. The Creation wordt in eerste instantie herontdekt bij de opkomst van de punk en in de begin jaren negentig zal 'How Does It Feel' in Engeland uitgroeien tot een cult-hit. Rond dezelfde tijd is weer een incarnatie van The Creation actief waar ook Garner deel vanuit maakt. The Creation gaat zelfs door nadat Pickett in 1997 is overleden en dat brengt Garner terug aan de microfoon. In het begin van de nieuwe eeuw verdwijnt Garner wederom van de radar en hij overlijdt op 16 juli op zeventigjarige leeftijd. Vergeten door de (muziek)wereld moet ik dit nieuws bijna drie weken later vernemen via een Franse mod op Facebook.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten