Ik weet nog steeds niet of ik het me heb verbeeld of niet? Een paar weken geleden kwam ik juist onder de douche vandaan en had mijn lange manen geborsteld. Even later stond ik buiten en keek achterom in de ruit. Ik zweer jullie dat ik een paar grijze strengen zag. Het zou zomaar kunnen want grijs zet vroeg in bij de Louwsma's. Nu was ik voorheen niet zo van een baard en nog steeds hekel ik deze haargroei aan mijn kin. Toch is de discipline om eens per week het scheermes te pakken (bij Louwsma's moet dat dagelijks gebeuren, na twee dagen is het al erg...) weg gevallen sinds ik in Uffelte woon. Het is meer dan een jaar geleden dat ik erachter kom dat mijn baard grotendeels grijs is en nu laat ik hem geregeld staan alsof ik trots zou zijn op de grijze haren. Diep in mijn hart ben ik dat ook... Vanwaar een introductie over grijze haren? De aftelling van de Blauwe Bak-singles in chronologische volgorde van aankoop heeft vast voor een grijs haartje gezorgd, nu is het de keuze om een Week Spot te kiezen uit dat aanbod dat hetzelfde veroorzaakt. Ik zit in eind juni 2012 en de volgende dertig (de singles die ik een twee uren-'Do The 45' kwijt kan) singles gaan tot en met oktober van dat jaar. De meest belangwekkende titels zijn al Week Spot geweest. Van de overige singles hebben veel artiesten een andere Week Spot gehad of zijn té obscuur voor een bericht. Dat laatste geldt eveneens voor de 'Classic Week Spot' van deze week, maar... gaan met die banaan! De Week Spot is voor 'S.O.S. (Heart In Distress)' van Christine Cooper (1966).
Ik ga in de jaren 2011 en 2012 niet met vakantie. Het eerste jaar heeft een oorzaak: Ik wacht dan nog altijd op geld van instanties en bovendien heeft mijn fiets het begeven. Trouwens... ook al had ik een fiets gehad, dan was de vakantie nóg niks geworden vanwege het barre weer. De eerste keer Keulen in september moet dan de start van de vakantie worden, maar dat loopt anders als mijn pinpas wordt ingeslikt. De zomer van 2012 taal ik niet eens naar vakantie. Ik zit dan nog thuis en dan heb je minder behoefte aan vakantie. Bovendien heb ik veel andere 'gezellige' drukte dus heb ik weinig tijd om een vakantie te missen. In 2013 herontdek ik de vakantie middels het weekend in De Steeg en ook nu ben ik ontzettend eraan toe om er even uit te gaan. Ik heb vanmiddag de financiën bekeken en dat geeft groen licht! Volgende week vrijdag tot waarschijnlijk de laatste van augustus of het weer moet anders doen beslissen. Nog even terug naar 2012... Het is de zomer van de 'Soul-x-rated' en de wekelijkse podcast voor het forum. Waaronder ook de eerste Engelse podcast, gevolgd door een Nederlandstalige podcast waarover ik niks anders dan gezeur krijg. Dat is dus de doorstart van de 'Soul-x-rated' welke me naar Wolfman Radio zal helpen. Hoewel ik het niet té breed heb met de singles koop ik desondanks een paar leuke titels waaronder de 'Classic Week Spot'. Als ik een soundtrack moest maken van deze zomer dan zou dat een verrekt leuke soundtrack worden! En dan zou 'S.O.S.' prominent voorkomen op het resultaat.
Over Christine Cooper zélf is helemaal niks bekend. Het enige dat bestaat is een videoclip op Youtube van een televisie-optreden. Daar zingt Cooper dit nummer. Ook weten we dat de opvolger, 'Heartaches Away My Boy', een nóg grotere Northern Soul-hit is geworden dan 'S.O.S.' en van 45cat leer ik dat er zelfs nog een derde single bestaat. Alledrie zijn ze uitgebracht op het Parkway-label en vormen de laatste stuipen van het eens zo machtige Cameo-Parkway. In 1967 moet Cameo de zaken stoppen waarna in 1969 de zaak wordt opgekocht door Allen Klein, de boekhouder van zowel The Beatles als The Rolling Stones, en tot ABKCO omgedoopt. Daar zal Klein later ook zijn opnames van The Rolling Stones onderbrengen: 'The London Years' verschijnt onder andere op ABKCO. Geeft me antwoord op de vraag waarom 'There's Nothing Else To Say' van The Incredibles tegenwoordig is ondergebracht bij ABKCO en dat voor de heruitgave ook toestemming moest komen van Sony. Eigendom van Allen Klein, dat moge duidelijk zijn!
Het label van 'S.O.S. (Heart In Distress)' geeft ons echter twee 'bekende' namen. Ten eerste is daar de naam van Ritchie Cordell. Richard Joel Rosenblatt is zijn eigenlijke naam, maar dat verandert na zijn ontmoeting met Paul Simon in de vroege jaren zestig. Simon heeft dan een duo met een kameraad en ze noemen zich Tom & Jerry. Het zal de voorloper zijn van Simon & Garfunkel. Hij schrijft twee nummers met Simon en dat bevalt hem zó goed dat hij zijn eigen aspiraties als zanger opzij zet en een resident wordt in de Brill Building in New York. Hij schrijft dan al eens een nummer voor een onbekende groep: 'Hanky Panky' voor The Shondells. Tot ieders' verbazing wordt dit in 1966 plotseling een internationale hit en Cordell zal bij de groep blijven als tekstschrijver. Omdat Billy Idol's uitvoering van 'Mony Mony' Tiffany's 'I Think We're Alone Now' volgt op de nummer 1-positie in Engeland, heeft hij een wapenfeit in 1987 dat alleen Lennon en McCartney hebben bereikt. Voordat 'Hanky Panky' een hit wordt, heeft Cordell zich al gevoegd in het gezelschap van Jeff Katz en Jerry Kasenetz. Deze heren willen niet alleen een golf inzetten van eenvoudige en herkenbare liedjes, maar bovendien het 'nalatenschap' van Phil Spector en Joe Meek verder uitbreiden. 'S.O.S. (Heart In Distress)' is een eerste resultaat daarvan. Spector heeft geen fraaier eerbetoon kunnen krijgen dan dit. De diepe echo in het nummer, het 'grote' geluid en een uitstekend zingende Cooper. Meek kan tevreden zijn met de telex-geluiden in het refrein. Het is drama ten top, maar helaas geldt dat ook voor de verkoopcijfers.
'Heartaches Away My Boy' is geen beter lot beschoren om nog maar te zwijgen over de totaal vergeten derde single van Cooper: 'I Must Have You (Or No One)' uit december 1966. Kort daarop legt Parkway het loodje. Super K Productions zal in 1968 onderdak vinden bij Buddah en verantwoordelijk worden voor bubblegum-groepen als 1910 Fruitgum Co., The Ohio Express en hun eigen Super Circus dat The Golden Earrings' 'Dong Dong Di Ki Di Gi Dong' zonder teveel succes herkauwt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten