woensdag 16 december 2020

Het zilveren goud: december 1995 deel III


Doordat PostNL Sandd heeft opgeslokt, verwacht ik in eerste instantie dat we het dit jaar rustiger gaan krijgen met de kerstkaarten. Dan komt de corona om de hoek en merk ik dat er opeens méér kaartjes worden gestuurd. De reden waarom wij het de afgelopen jaren druk hebben gehad, ligt hem aan het feit dat Sandd haar eigen kerstzegels heeft. Omdat het, zeker in het begin, slechts een paar maal in de week bezorgt en de kerstzegels als warme broodjes gaan, bezorgen wij in februari nog kerstkaarten met Sandd-zegels. Het lijkt wel alsof onze partner Business Post nu in het gat is gesprongen. Het heeft al jaren eigen decemberzegels, maar het lijkt alsof er dit jaar méér zijn dan voorgaande jaren. Vorig jaar zou Sandd binnen een paar weken worden overgenomen door PostNL en toen kregen we alle kerstkaarten in de maag gesplitst. Deze brachten we 's ochtends rond en 's middags de kerstkaarten van PostNL. Er zijn enkele straten in Meppel waarover ik kan zeggen dat iedere kaart op de schoorsteenmantel door mezelf is bezorgd. Ik heb vandaag een hele drukke dag gehad en het is pas laat op de avond als ik thuis ben. En nog niet alles weg, dus morgen weer opnieuw aan de bak! Nu dan eerst weer even terug naar 1995 voor een derde deel van 'Het zilveren goud'. Ik heb nog geen flauw idee waarover ik het ga hebben...

Ik heb het de afgelopen weken vooral over het werk gehad. Daar ben ik nu wel even klaar mee. Moeten we het over de drank hebben? De horeca-bezoeken staan op een laag pitje nu ik structureel bezig ben om rekeningen in te lossen bij de horecagelegenheden in de regio. Dan is er nog het uitstapje naar Groningen en daar wil ik het volgende week over hebben, ook omdat de singles daarop van toepassing zijn. In deze aflevering heb ik negen singles die ik gemakshalve maar reken tot vlooienmarkten in de laatste maand van 1995. Toch zijn er in ieder geval twee singles waarvan ik het vermoeden heb dat ik ze in juli heb gekocht. De Solex staat in de remise. Ik denk dat er iets stuk is want ik ga dagelijks op de fiets naar Intertec. Met 'Automatic For The People' van R.E.M. op de walkman. Ik mis aan de ene kant wel de uitstapjes naar de kroeg, maar aan de andere kant voelt het alsof ik een wereldje achter me laat. Na een aarzelende start zullen in april en mei 1996 de eerste positieve ontwikkelingen mijn leven een hele andere draai geven en niet veel later zal ik ook weer vrolijk erop los drinken, maar nu wel met een schuin oog naar de kosten. Helaas heb ik vandaag verder niets te melden over december 1995 en ga meteen verder met de singles. Volgende week de laatste aflevering van 'Het zilveren goud' voor 1995 en dan ga ik nog eenmaal terug naar Groningen.

2350 Don't Come Stoned And Don't Tell Trude-Max'n Specs (NL, CNR, 1980)
2351 Running Bear-Garry Mills (UK, Top Rank, 1960)
2352 Waar Is De Neus Van Toon?-Thijs Van Der Molen (NL, Imperial, 1968)
2353 Pass The Dutchie-Musical Youth (Duitsland, MCA, 1982)
2354 Ta Ta Ta Ta-Michel Polnareff (NL, Palette, 1967)
2355 Brabantse Nachten Zijn Lang-Arie Ribbens (NL, Papagayo, 1980)
2356 Ruby Don't Take Your Love To Town-Kenny Rogers & The First Edition (NL, Reprise, 1969)
2357 Tainted Love-Soft Cell (NL, Vertigo, 1981)
2358 Matthew And Son-Cat Stevens (UK, Deram, 1967)

Bij Max'N Specs heb ik het vermoeden dat ik hem een paar maanden eerder uit Oosthem heb gehaald. Ik kan me niet voorstellen dat ik Kenny Rogers niet eerder heb gekocht en ook bij Musical Youth twijfel ik. De Nederlandstalige plaatjes komen in ieder geval van de vlooienmarkt. Het is een gekke markt. Ik ben halverwege de Veemarkthal en ben nog geen enkele leuke jaren zestig-single tegengekomen. Dan de kraam met het Hollandse spul en ik besluit me hier even te laten gaan. Een paar stappen verderop heb ik al spijt want de leuke handel is voorbij de helft van de markt en dan heb ik al wat zuurverdiende guldens in het vinyl geïnvesteerd. Michel Polnareff koop ik oorspronkelijk in een neutraal hoesje, de fotohoes heb ik sinds 2012 in de collectie. Idem dito met 'Tainted Love' maar daar weet ik dan weer niet precies wanneer de fotohoes is gekomen. Cat Stevens heb ik in eerste instantie zwaar mishandeld, de dierenbeul die ik ben, en deze single schreeuwt al jaren om een upgrade. Dan is het 2014 en vind ik de Engelse opnieuw maar dan in een neutrale hoes. Jawel, ik heb beide keren een Engelse persing getroffen in het Nederlandse hoesje. Er bestaat echter wel een gewone Nederlandse persing.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten