Geen zin en wederom last van de kuitspier. Ook iets dat steeds meer op een traditie gaat lijken. Ik word zondags wakker met een kuitspier welke niet wil meewerken. Deze week is het de beurt aan rechts en het kan zomaar zijn dat het volgende week weer links is. Alsof ik op zaterdagavond eindelijk de rust pak welke mijn benen nodig hebben? Mijn voet langzaam opzij en dan vertrekt de pijn wel weer redelijk snel maar het is altijd paniek om zo wakker te worden. Na een show van drie uur en een kwartier ga ik nu het zesde deel doen van de Blauwe Bak Top 100 waarbij we de helft passeren. En de nummer 51 die dit jaar opnieuw weer zorgvuldig is uitgekozen. We gaan vanavond tot slot van 55 naar nummer 47.
55. We've Got Everything Going For Us - Kiki Dee (UK, Fontana TF 792 B, 1967)
De b-kant van 'I'm Going Out', een nummer dat ik bijna dertig jaar op single heb dankzij de Zweedse groep Tages. Kiki's uitvoering staart me aan vanaf Discogs en de prijs is okay. Ik controleer de b-kant en dan ben ik vlug bereid. Bij de jaren zestig heb ik een zwak voor de 'ballads with a beat' en Dee valt eveneens in deze categorie. Erg sympathieke handelaar ook! Ze heeft een 12" waarvoor ik op zichzelf wel belangstelling voor heb, alleen is die tevens voor veel minder op hetzelfde Discogs te verkrijgen. Ik ben toch bijna geneigd om iets meer te betalen voor een service met een glimlach. Dat zal dan volgend jaar maar eens moeten.
54. I'm Leaving On That Late Late Train - Solomon Burke (US, Chess CH 2159 B, 1974)
Ik heb ooit ook een jaren zestig-plaatje van Solomon Burke in de koffers gehad, maar ik val tegenwoordig als een blok voor het werk dat hij in de midden jaren zeventig heeft gemaakt. Daar is bijvoorbeeld 'Everlasting Love' dat al twee jaar een enorme favoriet is. 'I'm Leaving' is een even goed nummer, maar haalt het net niet bij de eerste titel. Vandaar dat het in deze Top 100 ook tevreden moet zijn met een 54e plek.
53. Cheaters Never Win - Bobby Boseman (NL, Seafair Bolo 0003 A, 1970, re: 1980?)
'Gift Of Love' van Gloria Walker is eveneens op dit mysterieuze Seafair Bolo-label uitgebracht. Hoewel het label de tekst 'STEMRA' bevat, betwijfel ik de authenticiteit van het label. Op 45cat worden de platen toegeschreven aan de vroege jaren zeventig, maar het is duidelijk dat deze uit de vroege jaren tachtig stammen. Ze zijn stuk voor stuk gemaakt voor de Suri-soul. Gloria Walker vanwege de b-kant, maar ik kan me voorstellen dat 'Cheaters Never Win' het goed heeft gedaan op de dansvloer. Het is een sterk staaltje 'Deep Soul' waarbij meneer Boseman het deksel op de neus krijgt als hij terug komt van zijn buitenechtelijke affaire. Zijn vrouw is vertrokken met zijn kind en heeft een briefje achtergelaten met de tekst 'Cheaters never win'. Het komt hem heerlijk uit de tenen.
52. This Time I'll Be Sweeter - Wendy Alleyne & The Dynamics (Barbados, Wirl B 574 A, 1976)
Van Wendy kan ik nooit genoeg krijgen en ook dit 'This Time I'll Be Sweeter' mag er zijn. Beetje jammer van de conditie en ik moet dan nog maar eens proberen om een beter exemplaar op de kop te tikken.
51. Lovin' Is Really My Game - Brainstorm (UK, Miracle M5 - 12, 1977)
Een klassieke 12" welke ik al sinds 2012 ken en een paar maal op mijn verlanglijstje heeft gestaan. Het is echter pas sinds een jaar dat ik 12"-singles verwelkom in de collectie en in april besluit ik de daad bij het woord te voegen. Het is de hoogst genoteerde 12" in deze Top 100 en het staat bewust op 51. Ik wil de Top 100 in het eerste weekend van 2021 doen in twee shows en dus kan ik de eerste uitzending besluiten met Brainstorm. Ook moet ik bekennen dat ik hem iets té vaak heb gedraaid in het afgelopen jaar. Wellicht dat ik hem na januari even drie maanden laat liggen en dan weer eens ga draaien.
50. Where Do I Go From Here - Al Kent (US, Ric-Tic RT 107 A, 1967)
De Week Spot van deze week en dus verwijs ik jullie naar het bericht van afgelopen dinsdag.
49. Time Will Tell - Eddie Holman (NL, Philips 6075 401 B, 1977)
'Het jaar van...'. Dat is iets dat ik eigenlijk pas tegen het einde van het jaar kan concluderen met betrekking tot de Blauwe Bak. 2020 is het jaar van Eddie Holman geworden. Ik heb twee GSF-singles gekocht van de man (waarvan eentje een heel stuk hoger staat) en Albert bezorgt me 'Time Will Tell'. Eigenlijk de b-kant van 'This Could Be A Night To Remember', maar ik prefereer een iets meer ingetogen Holman. De hoogte van zijn stem zit immers al tegen de pijngrens aan.
48. The Lord Will Make A Way - The Spiritual Kings (US, Soul World T008 A, 1972)
De gospel speelt steeds minder een rol in de koffers maar zo nu en dan is het weer even helemaal raak. De hoogst genoteerde gospel staat in de top tien en ook deze van The Spiritual Kings uit Chicago mag niet ontbreken. Het is een plaatje dat ik van Mark heb gekocht en hij beveelt het van harte aan, terwijl hij anders niet zo van de gospel is.
47. Get Another Love - Chantal Curtis (US, Keylock K-7200 A, 1979)
Mark adverteert de plaat in zijn 'oddballs'-partij met de keerzijde, maar ik val al snel voor 'Get Another Love'. Dat is rechttoe rechtaan disco maar dan met een lo-fi productie. Morgen het tweede deel van de 'Singles round-up' en dan dinsdag de volgende Week Spot uit de Top 100.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten