maandag 7 december 2020

Het zilveren goud: december 1995 deel II


De platen zijn vandaag op de bus gegaan en volgens PostNL zouden ze morgenmiddag in Uffelte moeten zijn. Ik denk dat ze niet in de brievenbus passen en het lijkt erop alsof ik morgen gewoon aan het werk moet. In dat geval gaan ze terug naar Havelte waar ik ze pas woensdagmiddag kan oppikken. Ik zou eigenlijk drie 'Singles round-ups' willen doen, maar gezien het drukke schema van deze maand kan dat wel eens twee berichten worden. Vanmiddag heb ik een tijdje gewerkt aan de lijst voor 'Het zilveren goud' van volgend jaar. Ik heb ook nog een lange lijst met singles waarvan ik weet dat ik ze vóór 1996 heb gekocht, maar waarvan de details me zijn ontschoten. Ik zou eigenlijk willen proberen om volgend jaar op iedere woensdag op zijn minst een aflevering met zes singles te doen. Het betekent eveneens dat ik voor het verhaaltje terug moet naar 1996 en dat is allesbehalve een straf! Waar 1995 ronduit pijnlijk is, daar is 1996 bijna een hippie-jaar voor mij. Vanavond vervolg ik de lijst met tien singles waaronder eentje die ik vanmiddag nog heb gewisseld. Ik weet het wel zeker dat het deze titel moet zijn van Electric Light Orchestra.

Is vijfentwintig jaar lang geleden? Voor menig veertiger, vijftiger of zestiger zal het als gisteren lijken, maar als je naar de verschillen kijkt, is het toch wel een behoorlijke tijd geleden. Op de radio zingen de heren Fluitsma en Van Tijn over vijftien miljoen mensen en dat zijn inmiddels ruim zeventien miljoen geworden. Je kan thuis komen en dat je moeder zegt dat er iemand voor je heeft gebeld. En het telefoneren is een stuk moeilijker geworden nu het naar tien nummers is gegaan in plaats van negen. De rode brievenbussen dreigen te verdwijnen uit het straatbeeld nu de PTT wordt verkocht aan de hoogste bieder. Maar er is één ding dat zó 1995 is en wellicht niet meer is voor te stellen in 2020 of zelfs al in 2005. Er mag nog gewoon worden gerookt op de werkvloer.

Je moet er eigenlijk ook niet aan denken. Op het werkleerbedrijf maken we gebruik van agressieve jachtlakken. Toch is dat niet de reden waarom Theo vindt dat ik niet mag roken tijdens het schilderen. 'Daar moet je van genieten', zegt hij en doet het voor door lekker te gaan zitten en een sjekkie in de hens te steken. Ik paf bijkans een compleet pakje shag er doorheen op een gemiddelde werkdag op de schilderzolder. Mijn favoriete plek is de tekentafel. Het voelt weer net zoals bij de gemeente toen ik de verkeersborden mocht schilderen. Ik gebruik echter stukjes karton en achterkanten van gebruikt schuurpapier voor iets heel anders. Hoewel ik bij Horrible Dying op een zijspoor ben beland en ik maar niet de motivatie kan opbrengen om een paar akkoorden te leren op de akoestische gitaar heb ik nog immer de ambitie om singer-songwriter te worden. Ik verzamel aan het einde van de dag de stukjes karton en neem het thuis over in een schrift. Ik mag hopen dat deze al lang zijn weggegooid want ik zou me ervoor schamen anno 2020. 1995 is een bijzonder 'donker' jaar en 1996 is een 'licht' jaar, vooral nadat het schilderen is afgelopen en de zomer aanbreekt. In deze laatste maanden van het donkere jaar zijn de teksten gitzwart tot zover ik nog een paar kan herinneren. Het houdt me bezig tijdens het schilderen en ze zullen verder nooit worden gebruikt voor een muzikaal project.

Ik ben bij Intertec om het vak van jacht- en huisschilder in de praktijk onder de knie te krijgen. Theo is daarin een fijne docent die uitstekend kan omgaan met meubilair zoals ondergetekende. Zijn geduld is oneindig. Niet dat ik probeer hem op de zenuwen te werken. Toch wil de vertraagde motoriek er nog wel eens voor zorgen dat ik verkeerd blijf doen, hoe vaak het me ook is voor gedaan en uitgelegd. Hoewel ik het op dat moment niet wil toegeven, heb ik achteraf gezien een hele belangrijke les geleerd. De schade van de vertraagde motoriek blijft beperkt als er geen tijdsdruk op zit. Het duurt dan misschien ietsje langer als wanneer een 'normaal' persoon het karwei doet, maar het resultaat is ruim voldoende. Als ik de race tegen de klok moet doen, ben ik op tijd klaar maar is het broddelwerk. Dat geldt echter weer niet voor alle werk want in de journalistiek werkte ik graag met deadlines. En ook in de post word ik opeens erg ontspannen als ik merk dat ik toch wel op tijd klaar ben met de klus. Het zal toch het eerder genoemde zijn waarom ik niet verder ben gegaan in de schildersbranche.

2340 Twilight-Electric Light Orchestra (NL, Jet, 1981)
2341 De Vogeltjesdans-De Electronica's (NL, Telstar, 1980)
2342 Baby Now That I've Found You-The Foundations (Frankrijk, Pye, 1967)
2343 Dishwasher-General Public (NL, Virgin, 1984)
2344 Kiele Kiele Kiele-Toon Hermans (NL, Relax, 1968)
2345 Your Love Still Brings Me To My Knees-Marcia Hines (NL, Friends, 1981)
2346 Dear Eloise-The Hollies (NL, Parlophone, 1967)
2347 Crazy-Icehouse (Duitsland, Chrysalis, 1987)
2348 David's Song-Kelly Family (NL, Polydor, 1979)
2349 O O Den Haag-Harry Klorkestein (NL, Polydor, 1982)

Ik kijk een beetje vreemd op als ik 'All Over The World' zie staan. Ik weet helemaal zeker dat ik 'Twilight' rond de kerst van 1995 heb gekocht en dus gaat deze vanavond in 'Het zilveren goud'. Ik koopp op deze bewuste vlooienmarkt ook veel 'leuke' Nederlandstalige singles. De Electronica's is niet specifiek Nederlands, maar moet wel mee. The Foundations koop ik aanvankelijk zonder hoes. Deze met de gescheurde hoes koop ik enige tijd later en tenslotte vind ik nog eentje met een complete hoes. De laatste staat in de reserve-Blauwe Bak gewoon omdat die zo leuk is en blijft. General Public is de eindtune van de Avondspits. The Hollies heb ik een aantal malen en steeds zonder fotohoes. De laatste staat dus nog op mijn virtuele zoeklijst. Van Icehouse meen ik dat ik hem al eerder heb gekocht, maar kan het niet herleiden. Harry Klorkestein heb ik zojuist even moeten opzoeken. Mijn exemplaar heeft het label van 'Verlorener Sommer' van James Last op de b-kant geplakt, maar het draait gewoon 'Weer Naar School' van de Schoolband. Als nog iemand 'Biscaya' van James Last heeft liggen met het label van de Schoolband op de keerzijde, dan is dat ook weer opgelost!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten