Het is anders een traditie op de ochtend van eerste kerstdag. Voordat ik naar de familie in Friesland ga, loop ik altijd een rondje. Het heeft ook wel in de planning gelegen om een wandelingetje te maken, maar op ene of andere manier overwint de moeheid op het moment. Ik doe het dus even rustig aan vandaag. Waarschijnlijk vanavond een extra 'The Vinyl Countdown - The 7" Collection' om het zondag gevoel compleet te krijgen. Ik zou nu de schoenen en de jas kunnen aantrekken en gaan wandelen totdat de duister invalt, maar kan ook net zo goed alvast gaan publiceren? Of toch even naar buiten? Ik denk dat ik dit als concept op sla en toch even naar buiten ga. Goed idee! En zo is het een klein uurtje later. Gewoon het vaste blokje om door het bos, hoewel het smots is geworden sinds de regenval van afgelopen week. Ik heb weliswaar de nummers 19 tot en met 10 beloofd, maar uiteraard gaan we vanavond van 19 naar 11.
19. Goodbye Love - Act One (UK, Mercury 6008 005 B, 1974)
Voor de laatste 'Vakantiemix' van 2020 gooi ik alle recente aanwinsten op een hoop en draai ze op alfabetische volgorde van bands en artiesten. De mix trapt dus af met Act One en hoewel het nummer meteen al favoriet is, groeit het tijdens de vakantie uit tot een heuse 'hit'. Hetgeen geldt voor meerdere platen in deze aflevering. De vakantie in Zutphen is immers één van de schaarse hoogtepunten geweest van 2020 en ik ben de muziek dankbaar dat het mij door het jaar heeft gesleept.
18. Young Girl - Eddie Holman (US, GSF 6885 B, 1972)
2020 is ongemerkt het jaar geworden van Eddie Holman en achteraf gezien had de derde single ook in de Top 100 gemogen. De teller blijft echter steken op twee. 'Young Girl' is één van Mark's favorieten als het aankomt op het latere werk van Holman. Hoewel hij reeds actief is sinds de jaren zestig blijkt hij in het volgende decennium eigenhandig de 'sweet soul' te hebben uitgevonden. Met name The Stylistics neemt zijn stijl over en scoort enkele grote hits. Holman profiteert in Engeland van het succes met 'Hey There Lonely Girl' en hoewel het een prachtig nummer is, blijft 'Young Girl' de overtreffende trap.
17. Someway, Somehow I'm Keepin' You - The Tymes (UK, RCA Victor RCA 2530DJ B, 1975)
Het blijft een onopgelost mysterie hoe dit plaatje niet in het kielzog van 'Ms. Grace' een knaller van een hit is geworden. Mark biedt een week geleden opnieuw exemplaren aan van de single, maar... ditmaal de reguliere versie zonder de lange uitvoering op de keerzijde. En de laatste maakt voor mij nu echt het verschil. Hoewel hij geen 'credit' op het label krijgt, heb ik het vermoeden dat de lange mix een resultaat is van Tom Moulton. Het is de lange versie die de hoge plek rechtvaardigt voor mij.
16. Oh Baby - Ebony Rhythm Funk Campaign (US, Innovation II IV 9159 B, 1975)
Ik spits in eerste instantie de oren als ik hoor dat het op Innovation II is uitgebracht. Dat label heeft me vorig jaar 'Some Other Time' van Simtec Simmons gebracht. Een plaatje met een wonderlijk stereo-geluid. Dezelfde klasse straalt ook af van dit b-kantje van Ebony Rhythm Funk Campaign. De a-kant kan me niet echt bekoren, maar 'Oh Baby' heeft een aanstekelijke groove waar ik maar niet genoeg van kan krijgen.
15. Who You Gonna Love - Rozetta Johnson (US, Clintone CT-003 A, 1971)
In de soul zingen een aantal namen rond welke als goden en godinnen worden beschouwd in de 'scene', maar welke buiten dat gebied geen moer voorstellen. De belangstelling voor het werk van Rozetta Johnson is al jaren bekend, zeker sinds in de nieuwe eeuw nieuw onuitgebracht werk is ontdekt. Ik kom Rozetta voor een fraaie prijs tegen bij een Nederlandse verkoper en deze meldt dat de single in het originele label-hoesje zit. Heeft Clintone label-hoesjes? Nee, het blijkt dat Atlantic de distributie heeft gedaan, maar het hoesje is helemaal trouw aan de tijd en derhalve origineel. Ik moest inmiddels een show kunnen vullen met mannen die met de verkeerde vrouwen slapen en andersom, maar de lief van Rozetta is eentje van het laagste soort. Hij papt aan met de buurvrouw en heeft het lef om thuis met haar af te spreken terwijl de slaapkamers aan elkaar grenzen. Het komt Johnson dan ook uit de tenen!
14. Doing It For Us - The Majestic Arrows (US, Bandit U-58877 A, 1973)
Ik reserveer de plaat al in het begin van de zomer van 2019 en hoop bij iedere zending dat hij in het pakket zit. Helaas, het duurt tot de bestelling van januari eer ik deze van The Majestic Arrows aan de koffers kan toevoegen. Eigenlijk een 'double-sider', maar het uptempo 'Doing It For Us' wint het voor mij. Echter weer niet zo klassiek als 'The Magic Of Your Love', maar alles op het Bandit-label uit Chicago is mooi meegenomen!
13. 10,000 Miles - American Gypsy (US, Chess CH 2170 B, 1975)
Langspeelplaten doen niet mee in de verzameling maar wellicht was het een optie geweest om de debuutelpee van American Gypsy op de kop te tikken? '10,000 Miles' haalt in Nederland namelijk niet een single. In Amerika is het de keerzijde van 'Angel Eyes' en op dat plaatje wordt serieus gejaagd sinds 'Miles' is opgepikt door een paar hippe dj's. Een heerlijke 'feelgood'-plaat en dat heb ik in april 2020 wel nodig!
12. Love Stormy Weather - Melvin Brown & James Matthews (UK, Izipho Soul #ZP03 A, 1976, re: 2016)
Ik heb al besloten dat dit de Week Spot moet worden als ik nog niet eens weet hoe ik de vakantie ga vieren. Dan is het de eerste woensdag voor de Week Spot en sta ik buiten een supermarkt in de buurt van Zutphen. Het heeft de avond ervoor gestormd en nog steeds heb ik het plezier van een stevige zuidwestenwind. Dat maakt het fietsen erg aangenaam, althans... tot Nieuwleusen. Daar wacht de man met de hamer en door een foute keuze moet ik tussen Ruinerwold en Havelte zelfs nog tegen de wind in kruien. En ik ben al kapot! Ik ga ook in 2020 Izipho goed in de gaten houden want dat brengt erg leuke dingen op de markt!
11. She's Got It All Together - Harry Deal & The Galaxies (US, Eclipse ER-1010 B, 1974, re: 1978)
Ik hoor het nummer voor het eerst op de 'Northern Soul Jukebox' in maart 2014. Het klinkt dan als een zwaar obscuur plaatje en het origineel uit 1974 blijkt aan de prijs te zijn. Dat geldt in mindere mate voor 'It Must Be Magic' uit 1978 dat het prijsnummer als-b-kant heeft. Net als bij American Gypsy (beide platen komen uit dezelfde partij) geldt ook hier dat het een stukje optimisme geeft aan een periode waarin zwaarmoedigheid het overwicht lijkt te krijgen. Lijkt... want vanaf juni krabbel ik weer langzaam op en ga met opgeheven hoofd de rest van 2020 tegemoet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten