Als ik van de zaak fiets, voel ik even snel in mijn jaszak. Chips... maar twee papieren zakdoekjes over. Ik ben nog niet eens halverwege de Oosterboer of de eerste kan al de prullenbak in. Er zit maar één ding op: Ik moet zien dat ik zo snel mogelijk alle post rond krijg. Een snottebel is erg gewoon voor de tijd van het jaar, maar vanmiddag komt het erg letterlijk mijn neus uit lopen. Het is een verwarrende tijd waarin je ongemerkt meer met gezondheid bezig bent. Ik 'beuk' de post weg zonder een rustpauze en daarna mag ik door beuken op de fiets om voor donker thuis te zijn. Eenmaal thuis de neus snuiten en dan... de rest van de avond nergens last van. Het zit hem dus echt in het weer en de lichamelijke reactie daarop. Over lichamelijke reacties en met name het immuunsysteem heb ik heel veel geleerd het afgelopen jaar, maar daar ga ik jullie niet mee vervelen. Er zijn immers professionals die dat veel beter kunnen uitleggen. Zij kunnen op hun beurt weer niet voor mij over de schouder kijken naar 'mijn' decembermaand in 1995, dus verschil moet er blijven! Vanavond het eerste deel van de singles van de laatste maand van niet het gelukkigste jaar.
Sta ik in 1995 een maand droog of is dat een traditie welke ik een jaar later heb ingesteld? Ik zeg vaak dat ik elf maanden per jaar drink en dat klopt in veel gevallen ook. In 1996 heb ik het in ieder geval gedaan. In 1999 in ieder geval de resterende tijd in Engeland na de vakantie. In de nieuwe eeuw ook nog verscheidene malen. In 2008 lukt het al niet meer en een jaar later ben ik helemaal genezen van de alcohol. Het is in ieder geval een gegeven dat mijn café-bezoek flink is gedaald in de laatste weken van 1995. Er zijn immers ook maar weinig meer van mijn stamkroegen welke me een biertje willen voorschotelen voordat de rekening is vereffend. Omstreeks februari heb ik even het idee om in Tuk te willen gaan wonen. Ik kan in principe een kamer krijgen in een pension in het dorp. De huurbaas vraagt of ik schulden heb en daarop kan ik volmondig 'nee' antwoorden. Het lijkt alsof ik dan pas ontdek dat het mogelijk is om nu een biertje te drinken en deze morgen of overmorgen pas te betalen. Het is ook de 'slechte invloed' van De Karre. In Steenwijk is het 'boter bij de vis' in de horeca totdat het café in Tuk open gaat en 'het boek' introduceert. De collega-kroegbaas die niet wil opschrijven, verliest direct een klant. Met het toestaan ervan haalt hij zich ook weer wat op de hals, maar dat is wat anders. De oude baas van De Karre gaat tussen kerst en oud en nieuw langs de deur in het dorp om openstaande schulden te incasseren.
In enkele gevallen gaat het ook bij mij nogal eens mis. Zo betaal ik op een vrijdagavond mijn rekening bij de plaatselijke kroegbaas. Deze steekt het geld meteen in de zak en zoekt niet eens mijn kaartje. 'Komt later wel', zegt hij. Een week later weigert hij te herinneren dat ik hem het geld heb gegeven en uiteindelijk betaal ik daar het dubbele. Ik durf gif erop in te nemen dat hij dit niet bewust heeft gedaan, maar je zou ze de kost moeten geven. Hoewel ik zelf in 1995 en ook later baal van horeca-ondernemers die bij vijftig of honderd euro de tap op slot gooien, heb ik uiteindelijk het meeste respect voor hen. Iemand met een eenvoudige baan in het Jeugdwerkgarantieplan zou immers niet méér mogen hebben uitstaan dan het geld dat hij verdient met het noeste werk. In één café in Sneek nader ik dat bedrag als eens wordt besloten om me niet meer te schenken. Het kost me uiteindelijk een half jaar maar ze hebben iedere cent terug gekregen! Op een bepaald moment word ik weer toegelaten en moet ik de nieuwe drankjes meteen afrekenen. Dankzij hen kom ik weer een beetje in het gareel. 'In lyk man is in ryk man', om er maar eens een mooi Fries gezegde tegenaan te gooien. Een man zonder schulden is een rijk man. Nog eentje dan? 'Er verzuipen meer mensen in het borrelglaasje dan in de zee'. Nu ga ik verder terug Friesland in en zet koers richting de Sneker Veemarkthal. Ik weet alleen niet of ik de singles allemaal tegelijk heb gekocht of dat deze verdeeld zijn over meerdere markten. Ik weet te herinneren dat ik rond de kerst nogal wat Hollandstalig heb gekocht. Een aantal weet ik te herinneren, maar noem ook een paar die ik wellicht eerder heb gekocht.
2331 The World Of Broken Hearts-Amen Corner (NL, Deram, 1967)
2332 On The Dole-Arthur's Mother (Duitsland, Polydor, 1970)
2333 Presence Dear-Blondie (NL, Chrysalis, 1978)
2334 Dreaming-Blondie (US, Chrysalis, 1979)
2335 Walk The World Away-Teddy Brown (NL, Trojan, 1971)
2336 Glad All Over-The Dave Clark Five (NL, Columbia, 1964)
2337 Sunshine Of Your Love-Cream (Duitsland, Polydor, 1968)
2338 Houtochdiekop-Dingetje (NL, CNR, 1981)
2339 Boer Harms-The Dutch Boys (NL, Non, 1982)
Van 'Presence Dear' weet ik eigenlijk wel zeker dat ik hem in januari 1993 heb gekocht, maar vreemd genoeg heb ik daar niet het kaartje van in de kaartenbak. Ik weet wel dat ik twee singles van Blondie heb gekocht op deze rommelmarkt, hoewel dat met gemak ook 1997 kan zijn geweest? Ik moest een jaar geleden twee titels uitkiezen en 'Dreaming' hoort daar in ieder geval bij. Dat is het Amerikaanse styreen. Teddy Brown heeft onlangs een upgrade gekregen dankzij Albert. Van The Dutch Boys zou ik me kunnen voorstellen dat ik deze in juli 1995 heb gekocht. Als ik in de zomer van 1994 maar de discipline zou hebben gehad om de kaartenbak voort te zetten en bij te houden? Er vallen nu toch her en der gaten in mijn geheugen. Desndanks ga ik volgende week met goede moed verder met nog eens negen singles waarvan ik meen dat ik ze in december 1995 heb gekocht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten