,,Ojee, daar gaan we weer", zal W. gedacht hebben na het sms-verkeer van gisteren. De plannen voor zaterdag zijn weer iets concreter gemaakt en we hebben er beide veel zin in. Tenslotte merk ik op dat het een 'mini-verjaardag' is voor mij en leg uit wat er op 20 september 2009 is gebeurd. Ik wil beslist het eerste weekend van april aan de kust zijn, wat dan niet door gaat, en dan komt de datum al even ter sprake. Ja, natuurlijk weet ik dat deze datums alleen voor mij van belang zijn. Toch voelt '20092009' in vergelijking met het stoppen van de drank als een datum aan die ik nog heel lang wil vieren. April 2009 heeft veroorzaakt dat ik weer van het leven ben gaan houden, '20092009' zet me weer met beide benen op de grond. Of dat nodig is geweest? Blader even terug naar 9 augustus en kijk wat er aan eetbaars voorbij komt in 'Nog even (niet) alles op een rijtje'. Het blijft niet beperkt bij de vakantie alleen, verder vraag ik ook teveel van mijn lichaam zonder dat ik me zorgen maak over de juiste en gebalanceerde voeding. Mijn lichaam kan alles aan! Toch begint dit verhaal beduidend minder opgewekt in vergelijking met de voorgaande weken en maanden.
Begin september hebben we een forummeeting van het Steenen Tijdperk-forum in Amersfoort en daar heb ik nog altijd fijne herinneringen aan. Het gaat even later een beetje mis. Ik begin weer in mezelf te keren met alle twijfels die me al eerder in de weg hebben gezeten. De week voorafgaande aan '20092009' laat ik mijn neus niet veel zien buiten de deur. De afspraken met de voetreflexologie staan echter al wel gepland en dat betekent dat ik op 17 september 2009 's ochtends de volgende afspraak heb. Roelien is dan pas begonnen met bloesemremedie. Drankjes met honderd procent natuurlijke ingrediënten die 'iets' met de hersenen doen zonder dat het afbreuk doet aan het lichaam zoals bij reguliere medicijnen (waar ik al tien jaar niets meer van moet hebben buiten spierverslappers en een zeldzame paracetamol). Er is één reden waarom ik niet meteen aan de bloesems ga: Om de ingrediënten vers te houden, wordt het vermengd met rum. Het is een geluk dat ik nimmer rum heb gedronken (bij wijn, bier of whiskey was dat anders geweest) en bovendien drink je het niet. Het zijn kleine flesjes met een pipetje en je legt, als het ware, twee of drie druppels op je tong. We hebben nog onderzocht of het zonder inbegrip van alcohol kon maar helaas. Deze 18e september neem ik het eerste flesje mee en dat gaat het komende weekend nog een grote rol spelen!
,,Ga eens lekker wandelen in het bos", is het advies dat ik mee krijg. Ik kan meteen een bos in gedachten nemen waar ik benieuwd naar ben. Het is het bos op het landgoed van Rheebruggen. Na zo'n therapie moet ik altijd eerst even slapen om het te laten 'zakken' en ik voel me als herboren als ik uit mijn bed stap. Het is dan tegen de avond en ik heb zin om te fietsen. Lopen in een bos of een eindje fietsen? Hoewel ik weet dat de duister zal zijn ingevallen, wil ik beslist naar Rheebruggen. Ik passeer Uffelte deze avond langs de Ruiterweg en steek bij het café van Schenkel. Het is helemaal donker en niet aanlokkelijk om het onbekende bos in te lopen als ik Rheebruggen passeer. De tocht gaat verder naar de driesprong tussen Rheebruggen en Ansen. Op het fietsroutenetwerk-kaartje zie ik dat ik vlak bij het Dwingelderveld ben. Ik zal niet zeggen dat ik geheel onbekend ben in de omgeving maar voorbij Darp en Havelte ontbreekt de logica voor mij en is het één grote nieuwe wereld voor mij. ,,Als ik zo snel bij het Dwingelderveld kan komen, moest ik daar binnenkort eens naar toe", denk ik hardop. Ik ga door Ansen en een stuk langs de Anerdennen en buig dan af richting Ruinerwold. Hoewel het veel later aan voelt, is de supermarkt in Meppel nog open. Ik weet niet precies meer wat ik heb gehaald, maar wel dat het 'lekt' en ik de tas vol met het eten heb.
Ik heb sinds een paar weken een ongenode gast in huis waar ik flink mee in de maag zit: Een muis. Ik ben een softie. Iedere keer als ik met de pantoffel in de hand sta om het dier te verpletteren en ik die kraaloogjes zie, breekt mijn hart en is de muis gevlogen. Ik maak een val voor hem met een stukje brood op een vlot van een dekseltje in een bak water. Het werkt! Na een paar uur is de muis kopje onder gegaan en begin ik met het uitstellen van het opruimen. Als ik dat wil doen, zie ik tot mijn grote schrik dat de muis is vertrokken. Ik heb lokdoosjes gehaald maar daar trapt onze pientere vriend niet in. Ik offer een schoteltje op en leeg de roze korreltjes erop. Deze avond is hartverscheurend want nu lust de muis wél de korrels. Het beest krijst het uit en na vijf minuten is het stil.
De vrijdag is blanco. Ik kan me niets herinneren van deze dag. Dat begint pas weer op zaterdagmorgen 19 september. Ik zit met smart te wachten op mijn geld dat doorgaans op de 19e wordt uitbetaald. Valt het in een weekend dan mag je erop rekenen dat het vóór het weekend wordt gestort. Die avond is de 'Popronde' in Zwolle en ik heb bands op het programma gezien die een fietstochtje naar Zwolle en terug rechtvaardigen. Het geld wil echter maar niet komen. Dan kom ik Benny van De Buze tegen en, gelukkig, hij wil me een paar euro lenen zodat ik geen zorgen hoef te maken over directe boodschappen. Ik drink koffie op het terras van Het Pandje want daar kan ik nog wel een beetje op de pof. Dan raak ik in gesprek met de toenmalige buurman van 'De Gouden Kikker'. Hij heeft een partij platen binnen en ik ga vrijblijvend kijken. Al snel neus ik tussen vele honderden singles die van een verzamelaar afkomstig moeten zijn. Opeens hou ik deze van Shocking Blue in mijn handen. ,,Dat is een dure", hoor ik over mijn schouder. Ik maak een snelle berekening. In deze conditie is zelfs 200 euro acceptabel maar of ik dat ervoor geef? ,,Die is vijf euro", zegt de verkoper. Ik kom met hem overeen dat ik volgende week langs kom met geld en dan de eerste singles zal meenemen.
Dan ben ik weer thuis. Zwolle gaat hem niet worden en tóch wil ik iets doen met deze dag. Dan ontstaat het prachtige idee om naar de C1000 te gaan voor enkele leuke boodschapjes waaronder kleine slaatjes. Ik ga een thermoskan thee zetten en dan... ga ik straks 'picknicken' op het Dwingelderveld. Als ik thuis kom, zie ik dat mijn oudste broer heeft gebeld. Hij heeft nieuws! Hij is deze dag in het huwelijk getreden en dus feliciteer ik hem bij deze met het tienjarig huwelijk. Ik weet niet meer te herinneren hoe ik nu precies naar het Dwingelderveld ben gefietst. Wel via Rheebruggen maar of ik dóór Uffelte ben gegaan? Daar komen we morgen echter nog geregeld terug! Ik ga door het bos richting de schaapskooi in de Anserdennen en gebruik daar mijn alternatieve avondeten op een bankje bij een vennetje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten