Eretitel: 'I Need You'

Volgend jaar heb ik weer in dezelfde weken vakantie en ben ik opnieuw het laatste weekend van augustus op de camping. Alleen 2014 heeft een vervelend regenachtig staartje en 2017 komt een beetje moeilijk op gang, maar de weekeinden zijn om door een ringetje te halen sinds 2013. Daarbij vergeet ik niet de hoosbuien op zaterdagavond in 2013 en het beangstigende overtrekkende onweer van 2016. Deze week heeft echter helemaal bevestigd dat de vakantie is afgelopen. Woensdag is mijn eerste bezorgdag en dan ben ik tot op het bot verregend. Vanmiddag heb ik even getwijfeld of ik de winterjas zou aantrekken. Ik vertel mijn moeder dat ik morgen een drukke bezorgdag krijg. ,,Het is te hopen dat je er mooi weer bij hebt". Nou, dat is een positieve gedachte maar ik heb daar weinig vertrouwen in. Nu klagen postbodes in ieder geval al niet over weer, het is iets waar tegen je je moet wapenen. De vakantie is voorbij en dat geldt ook voor Soul-xotica. De Gele Bak Top 100 is ten einde en de 'gezellige vakantieverhalen' ook en dus mag ik morgen tijdens de bezorgronde bedenken waar ik het dit weekend over ga hebben. Nu dan eerst de 'Eretitel' met vanavond 'I Need You' in de schijnwerpers.

3. Paul Carrack (1983)
Het blijft een geweldig verhaal. Paul Carrack besluit een liedje te schrijven voor zijn geliefde en probeert het zo sober mogelijk te houden. Als hij haar de opname laat horen, is haar reactie verrassend. ,,Nou, Paul, je hebt ze wel beter geschreven". Nee, ik ben niet de lieftallige van Paul Carrack en toch zit ook ik een beetje in de maag met deze plaat in de 'Eretitel'. Ik heb nooit heel erg veel gevoeld bij dit nummer, hoe autobiografisch het ook is voor Paul. Ik vind het totaal verbleken bij een 'Don't Shed A Tear' om maar een voorbeeld te noemen of zijn werk met Ace. Je hebt beter gedaan, Paul, en hier is je beloning: Een derde plek in de 'Eretitel'.

2. The Pointer Sisters (1983)
Ik begrijp er even helemaal niets meer van. Ik ben de afgelopen twee dagen al door talloze 'Afterglow'-speellijsten gegaan en moet ik nu hetzelfde doen met 'Tuesday Night Music Club'? De reden waarom ik door 'Afterglow'-lijsten ben gegaan heeft te maken met een nieuwe (besloten) Facebook-groep waar we 'afschuwelijke' muziek en platenhoezen delen. Ik wil woensdagavond al iets posten, maar... ik kan maar niet op de naam komen. Ik kan de titel of delen ervan niet meer herinneren en dat bemoeilijkt het zoeken. Uiteindelijk heb ik vanmiddag het verlossende antwoord gekregen: 'Kind Mot Kind' van Leif Andersson is de plaat die ik zoek. Een Zweed die, naar verluid, 'Fly Me To The Moon' wil zingen, de woorden is vergeten en er dan maar iets heel anders van maakt. Té bizar voor woorden. Het staat gewoon op Youtube en het is de post waar de titel niet in de kop staat. Waarom zou ik moeten zoeken in 'Tuesday Night Music Club'-lijsten? Welnu, de lijst die ik hanteer vermeldt 'I Need You' van Sister Sledge en deze plaat kan ik niet vinden. Het klopt! Ik weet niet waarom maar ik haal van kinds af aan The Pointer Sisters en Sister Sledge door elkaar. Er is een duidelijk verschil tussen, laat zeggen, 'All American Girls' en 'Slow Hand' en toch kan ik de twee groepen niet uit elkaar houden. Nu het is opgelost kan ik naar het resultaat luisteren en, ja, The Pointer Sisters mag ermee op een tweede plek.

1. America (1972)
Een aantal forum-vrienden ben ik helemaal uit het oog verloren. Een enkeling duikt nog eens op als blijkt dat we een gezamenlijke vriend hebben. Eentje daarvan, in 2010 nog wel eens bij naam genoemd, reageert onder een bericht van een gezamenlijke vriend met een opmerking die nergens over gaat. ,,Hey Gerrit, heb jij Woodstock al compleet?". Ik heb de albums in de database gezien waar ik mijn digitale muziek vandaan haal en de lijst gaat maar door. 'Creedence Clearwater Revival At Woodstock', 'Sha Na Na At Woodstock' en twee cd's in het totaaloverzicht met fragmenten uit bandopnames die tijdens het festival zijn gemaakt. Nee, geen bandopnames van optredende groepen maar eerder 'bloopers' van journalisten die té stoned zijn om te realiseren dat het 's avonds is in plaats van 's ochtends. Ja, ik kán Woodstock compleet krijgen, maar... wil ik dat wel? Nee, natuurlijk niet. De hoogtepunten zijn genoeg voor mij! America staat niet op Woodstock maar het is wel vijftig jaar geleden dat de band is opgericht. 'I Need You' is in 1972 de opvolger van 'A Horse With No Name' en staat op een latere heruitgave die ik sinds 1991 in de bakken heb staan. Ik heb altijd de voorkeur gegeven aan deze kant en mag de plaat nu belonen met een eerste plaats in deze 'Eretitel'. En proficiat!

Volgende week pakken we de telescoop erbij en gaan we sterren kijken!