In eerste instantie wil ik deze laatste zaterdag van de vakantie naar Leiden. Niet noodzakelijk naar de kust. Een fraaie stadswandeling of de bossen bij Wassenaar is me ook al speciaal genoeg. Als dat niet door gaat, moet ik iets anders verzinnen. Fiets huren in Havelte? Nee, doe toch maar niet. Als ik ontwaak, meen ik dat ik een boodschapje heb in Meppel. Met de bus naar Meppel en daar een lange wandeling maken? Dat klinkt even als een plan. Het boodschapje is dampvloeistof maar dan rolt er een ongeopend flesje uit de tas van de camping en is die noodzaak opeens weg. Ach... even een stukje richting Diever en wellicht een bakje koffie bij de boerderij in Wittelte. Ik moet nog boodschappen doen en zou naar Diever kunnen lopen of door de bossen terug naar Havelte. Net zoals ik vorige week zonder doel ben gaan fietsen, ga ik deze middag ook uit wandelen. Ik heb de wind in de rug en in tegenstelling tot vorige week dinsdag houdt de wind het vandaag koel. Dat het deze expeditie zou worden? Dat had ik nimmer verwacht!
Twee weken ervoor ben ik naar Dwingeloo gelopen en vanwege de bus die niet kwam opdagen, ben ik ook weer een paar kilometer extra gaan lopen om in Wittelte te komen. Het voelt als een enorme prestatie maar het verbleekt bij afgelopen zaterdag. Ik ga de Postweg op richting het bos. Op de hoek van De Broeken is het eerste twijfelpunt. Ik zou hier de bossen kunnen in gaan? Ik loop door naar Wittelte. De boerderij op de hoek heeft voor de fietstoeristen een soort van theetuin ingericht. Het adverteert met ijs met aardbeien en slagroom en op slag heb ik geen trek meer in koffie. Ik geniet van de ijskoude lekkernij en maak nog een praatje met de uitbater. Ook hij vraagt me naar mijn plannen. Ik leg uit dat ik naar Diever kan lopen voor boodschappen en met de bus terug. Of ik ga door de bossen nar Havelte. Hij geeft de voorkeur aan het bos maar een kilometer verderop zet ik koers richting Diever. Halverwege en even voor Oldendiever neem ik de bovenstaande foto. Als ik in Diever arriveer, heb ik dorst. Ik haal een flesje drinken bij 'T Keernpunt en zie dan opeens de Primera. Zou ik op tijd zijn om alsnog een flesje dampvloeistof te halen? Nee, ik ben net tien minuten te laat. Het is twintig voor zes als ik opeens een erg wild plan krijg. Ik kan nu boodschappen doen en dan door de bossen naar Hoogersmilde lopen en daar vandaan met de bus terug? Na de boodschappen merk ik dat de wind is gaan liggen en opeens is het aantrekkelijk om door het bos te gaan. Het betekent wel dat ik eerst een stuk richting Wapserveen moet en dan via het fietspad. Het is omstreeks half acht als ik bemerk dat de lucht erg donker wordt. De weerboeren hebben het toch echt over morgen gehad met de buien?
Ik heb even oponthoud als een stier het voetpad wil oversteken in het bos. Misschien dat het dier beschutting zoekt want even later zie ik weerlicht boven Steenwijk. Ik nader gelukkig het einde van het bos hoewel het nog steeds drie kilometer naar Uffelte is. Ik ga sneller lopen en na een halve kilometer merk ik dat de wind in kracht toeneemt. Ik kijk achterom en zie dat de bui nu vlak boven het bos hangt. Dat is dus op het nippertje goed gegaan! Toch merk ik dat vanaf de andere kant eveneens een bui aan het ontwikkelen is en dus zet ik de stap er goed in. Ik ben net een kwartier in Uffelte of deze bui trekt over met hevige regen en onweer. Er kan geen mooiere afsluiter zijn van de vakantie. Qua kilometers denk ik dat ik op de 23 kilometer ben uitgekomen. En hoewel ik even voorzichtig aan moet met de kuiten kan ik niet zeggen dat ik ontzettend moe ben. Maar wel voldaan!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten