Ik heb wel weer eens breder uitgepakt rond 20 september in mijn radioshows en toch vormen de liedjes in de uitzending van afgelopen nacht voor een groot deel de soundtrack van de bewuste dag en de 'vieringen' erna. Het gelukkig nieuwjaar laat ik echter al varen na een kwartier in de show en toch is er iets in de show dat mij niet alleen vermoeit maar ook minder lekker doet voelen. Ik geef met name één plaat de schuld en ik hoop dat het gevoel even tijdelijk is geweest. Ik hou teveel van dit nummer om het nooit meer te draaien, hoewel ik de elpee in zijn geheel al niet meer sinds 1999 kan uitstaan. We komen hem straks nog tegen in het verhaal over 20 september 2009. Vanmiddag ben ik uit het werk een heel klein stukje omgefietst en onder andere over Holtinghe. Vlak voor Uffelte roep ik dan opeens hardop: ,,Verrek... Zijn we hier nu alweer of lijkt het zo op elkaar?". Ook dat herinnert aan de bewuste zondag in 2009. Vandaag het tweede en vermoedelijk ook het laatste deel van dit rare weekeinde in 2009 met een bijna desastreus gevolg.
Het verhaal is gisteren geëindigd op een bankje in de nabijheid van de schaapskooi van Ansen. Kort daarop steek het Dwingelderveld over naar de satelliet. Daar kijk ik op een bordje van het fietsroutenetwerk en dat beslaat nu het oostelijke deel van de provincie Drenthe. Ik zie Grolloo staan en dat herinnert me aan een fietstocht in 2004. Dan fiets ik voor het eerst in de omgeving van Hijken en Hooghalen en ben bijna in Assen als ik merk dat ik rakelings langs Grolloo ben gefietst. Ik ervaar het lange tijd als té ver weg. Dan is het zaterdagavond 19 september 2009 en opeens licht Grolloo op. Daar moet ik naartoe, alleen... niet vanavond! Wat als ik nu morgenochtend eens vroeg op de fiets stap? Thermoskan met thee en broodjes in de rugtas, de knooppunten van het fietsroutenetwerk op een briefje en dan gewoon gaan fietsen. Dat klinkt als een goed idee! Ik fiets terug naar Steenwijk en dat is wederom langs de Ruiterweg in Uffelte. Ik ga vroeg slapen en sta even vroeg weer op om me op te maken voor een lange zondag op de fiets.
Het KNMI heeft gelijk gekregen: Het weer is omgeslagen. Gisteren kon ik nog in t-shirt op een terras zitten, nu is het aanmerkelijk kouder en zal het veelal grijs blijven op deze dag. Ik weet zelfs nog te herinneren dat ik mijn rood-blause fleecejack heb aangehad op deze dag. Die heb ik, geloof ik, nog ergens liggen. Ter hoogte van Kallenkote noteer ik de eerste nummers van het fietsroutenetwerk hoewel dit niet het oostelijke deel prijs geeft. Het is duidelijk: Ik wil eerst terug naar het Dwingelderveld, alleen ben ik nog niet bekend genoeg om te weten hoe ik daar ga komen. Het eerste stuk weet ik nog wel: Langs de kazerne van Havelte naar het Holtingherveld en dan via de Studentenkampweg naar Uffelte. Het parkeerterrein van wegrestaurant 'Frederikshaven' brengt me in verwarring en dus moet ik daar de eerste keer zijn overgestoken. Ik moet richting Dwingeloo zijn gegaan en in Wittelte een fout hebben gemaakt. Een uur later ben ik namelijk wéér op de Studentenkampweg en kom een tweede maal Uffelte binnen. Rondje van de zaak! Ik volg dan even geen fietsroutenetwerkbordjes want op een zeker moment ga ik op een bankje zitten en drink de eerste thee van de fietstocht. We zijn dan natuurlijk nog geen meter opgeschoten! Nu ga ik echter via het bos naar Wittelte en niet veel later ben ik op het Dwingelderveld. Vanuit daar kan ik echt de route gaan plannen en hou me strak aan de nummers. Toch heb ik in de loop der jaren geleerd dat je in de omgeving van Grolloo beter even lokaal kunt oriënteren want de fietsrouteknooppunten dwingen je tot grote bochten om.
Ik zal even de turbo aanzetten want anders neemt het bericht het formaat aan van een telefoonboek. Ik denk dat ik vooral rechttoe rechtaan heb proberen te plannen met de route, hoewel ik deze op een zeker moment op kwijt ben. Het is niet de bedoeling om in het dorp Westerbork te komen en dat is uiteindelijk toch het geval. Onderweg heb ik op een bankje met de Nokia N95 contact gezocht met het Steenen Tijdperk-forum. Omdat ik op bezoek ga bij het borstbeeld van Harry Muskee wil ik graag 'Back Home' horen. Een forumlid plaatst het nummer en het kost me een flink stuk batterij om het grote bestand te downloaden. De cd-speler kan in de tas want het is tijd voor het Steenen Tijdperk op de radio en dus zet ik en dus ga ik via de telefoon luisteren. Ik passeer Orvelte en Amen en heb dan het gevoel dat ik steeds dichter in de buurt kom. Dat valt tegen dankzij de eerder genoemde fietsknooppunten. Het is pas rond vijf uur dat ik Grolloo binnen fiets. Ik kom een paar maal langs de boerderij waar nu het Cuby-museum is gevestigd eer ik het borstbeeld tref tegen over café Hofsteenge. De batterij is té leeg om een foto te nemen.
Terug wil ik iets anders fietsen. In eerste instantie fiets ik mezelf in de val die ik tot en met de afgelopen vakantie telkens zal in fietsen. Tot mijn ergernis kom ik weer over het houten vlonder in het bos en het blijkt de enige manier te zijn per fiets buiten saaie rijkswegen om. Na Hooghalen ben ik weer muziek nodig en tover de discman weer uit de tas. Ik ga door mijn boekjes met cd's heen en tref dan 'The Very Best Of' van Supertramp. Het is dan voor het eerst in tien jaar dat ik weer 'Hide In Your Shell' hoor en dat nummer 'hakt erin' bij de show van afgelopen nacht. Het is als een stille ooggetuige. Alsof het schijfje weet wat er gaat komen? Op dat moment geniet ik met volle teugen. Het Hijkerveld is compleet nieuw voor mij en ik zal nog vaak terug komen in dit gebied. Ik kom uit in Oranje. De broodjes zijn al lang op en eigenlijk heb ik stevige trek. Toch heb ik nog maar een paar euro in de broekzak met het vooruitzicht dat ik morgenmiddag geld op de rekening heb. Ik zou een dagplate hebben verdiend maar op dat moment moet ik het doen met een karig patatje met mayonaise. Geld voor koffie erbij heb ik niet en ook dit zou geen luxe zijn geweest. Het is donker geworden als ik uit het cafetaria op Oranje kom. Het 'gezellige fietsen' is nu voorbij en ik wil zo snel mogelijk terug naar Steenwijk. Dat betekent rechtstreeks naar Smilde en via Hoogersmilde eerst richting Diever. Ik zal bij Geeuwenbrug nog het bos in fietsen maar bedenk me op tijd. Gewoon de reguliere fietspaden volgen hoe saai deze ook zijn en hoe moe ik ook ben. Ik moet op een bepaald moment plassen en word dan opgeschrikt door een politieauto die heel langzaam voorbij rijdt. Ze rijden verder. In Diever ga ik op een bankje zitten rusten. Mensen.... wat ben ik moe! Weer dezelfde politieauto en ditmaal word ik aangesproken. ,,Of het goed met me gaat?". Ja, prima, ik wil alleen even uitrusten. Mag dat? Ja, dat mag. Ik ga door mijn cd's en vind 'Catalogue' van Moloko. Het is een 'drukke' cd die ik nooit echt heb kunnen waarderen maar het is 'spannend' genoeg om me vanavond wakker te houden?
Vanuit Diever heb ik de wind in de rug en de korte rust heeft me enorm goed gedaan. Ik wil zo snel mogelijk naar huis en dus trap ik stevig door. Ook al is het her en der mistig of aardenacht, ik fiets alsof ik er iedere dag kom. Het gaat via Wapse naar Vledder. Aan de hand van een handwijzer en de liedjes die ik heb gehoord, schat ik in dat ik met 26 kilometer per uur van Diever naar Vledder ben gefietst. Het is nog altijd ruim vijftien kilometer tot Steenwijk, maar we zijn er bijna...? Vledder heeft een erg gekke oversteek in het centrum welke ik mis en dus blijf ik aan de rechterkant van de weg richting Frederiksoord. Ik heb besloten om straks in Steenwijk naar een snackbar te gaan waarvan ik de eigenaar goed ken. Hij zal me vast willen helpen met een bordje eten als ik dinsdag het geld kom brengen. Dat is al eens vaker het geval geweest. Ik zit op een klinkerweggetje voor huizen als ik begin te bedenken waar ik straks trek in zou hebben. Een halve haan wellicht?
Op dat moment voel ik iets gebeuren bij het voorwiel. Ik roep en wil wat doen, maar dan is het al te laat. Hetzelfde moment knal ik met mijn hoofd op de klinkers en denk ik: ,,Dat was het dan". Er is toch nog een klein beetje bewustzijn aanwezig. Ik begrijp ook dat de agenten uit Diever weer present zijn. ,,Heeft u gedronken?", is me gevraagd. Het schijnt dat ik 'ja' heb gezegd. Het flesje met de bloesemremedie is aan flarden en dat maakt dat de zak van het fleecejack naar pure rum ruikt. De dienstdoende arts in Meppel (waar ik met de ambulance naartoe wordt gebracht) kijkt in mijn geschiedenis en telt daarbij de geur van rum en mijn eigen antwoord tot een geval van 'teveel gezopen' zonder een bloedproef af te nemen.
Nee, ik ga niet zo triest eindigen. Ik moet al vrij snel concluderen dat ik dit bovenstaande helemaal heb verdiend! Natuurlijk is het onverstandig om zoveel te fietsen terwijl je geen cent op zak hebt en alleen een paar karige boterhammen in de rugzak. Natuurlijk mocht ik er niet vanuit gaan dat mijn lichaam zonder de alcohol opeens tot alles in staat zou zijn. Het stoppen met de drank is zonder meer het beste besluit dat ik in mijn leven heb genomen, het ongeluk met de hersenschudding heeft me weer met beide benen op de grond gezet en mede gemaakt tot wie ik nu ben. Dat ik meer moeite heb gekregen met de grammatica en dat ik pas sinds 2009 het kofschip moet gebruiken, is een gevolg van de aanvaring met de klinkers. Ik mag nog altijd van geluk spreken dat op dat moment een auto op de rijbaan het voorval zag gebeuren en meteen alarm heeft geslagen. Anders zou dit verhaal wellicht een andere wending hebben gekregen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten