Geen inspiratie voor een Week Spot? Gebeurt dat vaker? Ja, het is iets dat zo nu en dan terug keert. Vaak heeft het als reden dat ik recent niet genoeg potentiële kandidaten heb aangeschaft maar daar kan momenteel geen sprake van zijn. Mijn mp3-speler zit eind juli propvol en ik besluit een paar Vakantiemixen van 2017 te verwijderen. Daags voor de vakantie in Sleen besluit ik opeens weer dat ik ze terug wil hebben op de speler en omdat ik met de wandeling naar Dwingeloo helemaal opnieuw ben begonnen met het beluisteren van de Vakantiemixen, moeten de eerste vier van 2016 eraan geloven. De Vakantiemixen van 2017 hebben mijn verblijf in Sleen passend ingekleurd en sindsdien ben ik verder gaan luisteren. Dat betekent dat ik op dit moment bij de aanwinsten uit afgelopen december ben aanbeland en tevens dat ik recent opnieuw 'I Got A Reason To Smile' van Eddie Floyd heb beluisterd. Ik weet nog goed dat ik hem heb gereserveerd als zijnde een 'kassakoopje'. Een lekker 'niks aan de hand'-plaatje zoals Eddie deze meer heeft gemaakt in de jaren zeventig. Ten onrechte plaats ik de single in de reserve-Blauwe Bak maar deze week komt hij dan echt in de koffer. Ik maak 'I Got A Reason To Smile' tot de Week Spot van deze week.
Bijkomend voordeel is dat ik geen lang bericht hoef te schrijven want Eddie heeft reeds aandacht gehad op Soul-xotica. Het is eerste kerstdag als ik de bewuste Vakantiemix de eerste maal volledig beluister tijdens de wandeling over Rheebruggen. Dan tovert het liedje reeds een glimlach op mijn gezicht en dat heeft het iedere keer gedaan. Toch heb ik in november bepaald dat ik 'Don't Tell Your Mama' en 'Big Bird' in de koffer wil houden en dat 'I Got A Reason To Smile' zijn plaats vindt in de reserve-Blauwe Bak. Als de derde koffer er komt, staat deze ook vast en zeker in de koffers maar zolang ga ik niet wachten. Er is niet zo veel te vertellen over het plaatje. In 1974 is het reeds afgelopen met het succes van Floyd en wordt hij vooral nog herinnerd aan 'Knock On Wood' dat blijft terugkeren in de discotheken en in cover-versies van onder andere Amii Stewart. Als Stax in zwaar weer komt, betekent dat ook het einde van de carrière van Eddie Floyd. 'I Got A Reason To Smile' is typische Southern Soul uit deze jaren. Waar andere platenmaatschappijen en producenten proberen het geluid geschikt te maken voor de danszalen, daar gaat Stax terug naar de oorsprong en dat levert een aantal relaxte platen op als deze. Eddie bezingt de situatie welke het geval had kunnen zijn als hij niet was geslaagd in de showbiz. Hij maakt lange dagen op de fabriek tegen een niet bepaald een vet salaris. Als hij naar huis gaat en langs de winkel gaat, kan hij zich geen vlees permitteren omdat het té duur is. Als hij denkt dat het een saaie avond op de bank voor de televisie wordt, stapt zijn lieftallige opeens binnen in verleidelijke lingerie. Kortom: Eddie heeft geen reden van klagen. Als hij de afgereden Cadillac moet verkopen aan de schrootboer dan is dat hem prima want hij heeft zijn vrouw. Als de man van de elektriciteit ze komt afsluiten is dat evenmin een probleem. Niks is een probleem zolang hij zijn lief maar heeft. Toch schetst Floyd het met de nodige humor en wordt het nergens een stroperige ballade. Hij blijft lekker opgewekt ondanks dat hij niet veel te besteden heeft. Dat brengt me bijna bij een boodschap uit een video over nondualisme. Wees als een schaakbord. Laat de witte en zwarte pionnen het uitvechten maar kies geen partij en laat het maar gebeuren. Ik ga niet helemaal mee in de nondualistische 'denkwijze' maar het kan inspirerend werken en soms zelfs met een Week Spot!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten