Sinds een paar weken heb ik 'weekend' op dinsdag en woensdag. Ik ben vlak voor de vakantie begonnen met de zaterdagen zodat ik niet meer vrijdagmorgen hoef aan te treden. Dat heeft echter als gevolg dat ik niet meer een echt weekend heb. Collega's die op zaterdag werken, zijn maandag vrij, maar ik wil deze dag niet missen omdat ik dan niet meer kan samenwerken met één van mijn liefste collega's. Tot voor kort heb ik dus op zondag en dinsdag weekend maar gezien ik nog heel veel verlofuren heb openstaan, neem ik tot het einde van het jaar iedere woensdag vrij. Daarna zien we wel weer. Het is een zeer inactieve dag geweest. Ik moet toch nog even naar de winkel en ik besluit dat lopend te doen. Op mijn (vrij) nieuwe schoenen. Ik kan het niet precies duiden. Ik heb wel vaker een dag gelopen op deze schoenen maar als ik in Havelte ben, heb ik het wel gehad. De bus gaat over een half uur en dus drink ik koffie bij de Albert Heijn (dat doe ik anders nóóit!) en doe het lekker 'kallum an'. Om vijf over acht pak ik de bus terug naar Uffelte. Dat kan nóg wel eens! Nu kijk ik nog eenmaal terug op de voorbije maand door middel van het laatste deel van de singles uit oktober 1992.
Op zichzelf is het een leuke rubriek waar ik geen bezwaar tegen zou hebben gehad als het een wekelijkse prik werd. Toch is het na vandaag weer even afgelopen met de pret. In 1992 is eveneens sprake van 'stilte na de storm', want in november en december is het minimaal wat 'Het zilveren goud' aan gaat. We kunnen ons daarna schrap zetten voor een soortgelijke serie in mei of juni. Ik kan in december, als ik dat zou willen, een paar afleveringen doen van 'Het zilveren goud op 33 toeren'. De platen vallen buiten de kaartenbak, maar ik krijg deze maand een paar elpees van een vriend. Hoe dan ook: Vanavond de laatste 21 singles uit De Koopermolen. Laat eerst beginnen met vijf singles.
977 I Want You To Want Me-Cheap Trick (NL, Epic, 1979)
978 My Baby Just Cares For Me-Nina Simone (NL, Sound 2000, 1959, re: 1987)
979 I Don't Like Mondays-Boomtown Rats (NL, Mercury, 1979)
981 I Wish-Stevie Wonder (NL, Motown, 1976)
982 Saturday Night-Herman Brood & His Wild Romance (NL, Bubble, 1978)
Warempel! Ik heb de titels een-voor-een geteld om er zeker van te zijn. Eenentwintig singles in de laatste editie in plaats van de voorgaande tweeëntwintig. Nu zie ik dus dat 980 niet is gebruikt en dan klopt het! Viermaal fotohoes, Herman Brood zit verpakt in zo'n hard plastic hoesje. Boomtown Rats heb ik al eens vervangen door een exemplaar met een complete fotohoes en ook heb ik nog eens een Nina Simone in betere staat gekregen. Niet dat Nina erg beroerd eraan toe is, want de single is nog geen vijf jaar oud als die bij me komt wonen. Er is echter geschreven op het hoesje (de L van Luda-bar) en daarvan is mijn 'nieuwe' verschoond gebleven. Bovenstaande vijf zijn dus eigenlijk zes met de 980 en dus vervolg ik nu met vijf.
983 Golden Brown-The Stranglers (EEG, Liberty, 1982)
984 Why Did You Do It-Stretch (NL, Anchor, 1975)
985 Glow-Rick James (UK, Gordy, 1985)
986 I Won't Let The Sun Go Down On Me-Nik Kershaw (Duitsland, MCA, 1983)
987 Gloria-Them (Frankrijk, Decca, 1964, re: 1979?)
Het is komend weekend vijf jaar geleden dat zijn roadie bij me komt om namens Hugh Cornwell te vragen of ik kan stoppen met dj-en voor zijn optreden. Hij trakteert zijn publiek namelijk liever op zouteloze 'new age'. Het geldt nog immer als mijn 'claim-to-fame'. Ik heb getracht Mark E. Smith van The Fall aan het lachen te maken in een Sneker café (wat me uiteraard niet is gelukt) en het feit dat Hugh Cornwell me verzoekt te stoppen met plaatjes draaien. Terug naar de singles. In 1992 zijn er vier met fotohoes. Alleen Stretch komt in een neutraal hoesje. Rick James is ooit vochtig de hoes in gegaan en hier heb ik een paar jaar geleden de hoes moeten los weken van het vinyl. Die zit sindskort in een neutraal wit hoesje en...? Even kijken! Nee, ik had het wel verwacht... Die staat inmiddels weer in de jaren tachtig-bak, maar heeft een tijdje in de reserve-Blauwe Bak gewoond. Dat geldt eveneens voor Stretch totdat ik die in 2013 'vervang' door de Engelse persing. Met Them heb ik binnen een jaar een ongelukje en daar ligt een flinke hap uit het vinyl. Is niet héél erg, want ik heb hem goed op de 'originele' Nederlandse persing uit 1967. 'Origineel', omdat het nummer dan in werkelijkheid al drie jaar oud is. Dan ga ik nu verder met de volgende zes.
988 Fiesta-The Pogues (UK, Stiff, 1988)
989 Papa Chico-Tony Esposito (NL, Occidental, 1984)
990 Skandal Im Sperrbezirk-Spider Murphy Gang (EEG, EMI, 1982)
991 Sausolito Summernight-Diesel (NL, Polydor, 1980)
992 Lay Your Love On Me-Racey (UK, Rak, 1978)
993 The Devil Went Down To Georgia-The Charlie Daniels Band (NL, Epic, 1979)
Alleen Racey heeft geen fotohoesje. Spider Murphy Gang heeft op een bepaald moment in mijn imposante dj-carrière een 'ongelukje' en de Koopermolen-single sneuvelt daarbij. Ik vind hem kort daarna op een rommelmarkt en dan is dat ook weer opgelost. Diesel is de eerste persing. In 1981 wordt de single opnieuw uitgebracht met een andere b-kant of een ander fotohoesje, amar die van mij is de eerste persing! Niet dat door dit gegeven de single een stuiver meer waard wordt... De laatste vijf van oktober 1992!
994 Cold As Ice-Foreigner (NL, Atlantic, 1977)
995 Mooi Man-Mannenkoor Karrespoor (NL, Indisc, 1991)
996 You've Lost That Lovin' Feeling-The Righteous Brothers (NL, BR Music, 1965, re: 1986)
997 Star-Earth Wind & Fire (NL, CBS, 1979)
998 Paranoid-Black Sabbath (NL, Ariola, 1970, re: 1981)
Ik heb de neiging om naar boven te rennen om te zien of het écht zo is! Het is me namelijk nog nooit opgevallen. De BR-uitgave van The Righteous Brothers heeft naar verluid de naam 'Rightecus Brothers' op het hoesje. Het hoesje vermeldt ook 'Soul And Inspiration' als b-kant, terwijl het 'Unchained Melody' hoort te zijn. Earth Wind & Fire heeft een neutraal hoesje. Black Sabbath is uit de 'Double Hit Series' en heeft 'Evil Woman' op de keerzijde. Ik heb de originele 'Paranoid' al sinds 1990 in de bakken en in 2000 zal ik het aanvullen met de originele Nederlandse 'Evil Woman'. Mag het ook een beetje jolig zijn? Natuurlijk! We vinden ook Mannenkoor Karrespoor in de discotheek van De Koopermolen. Over een paar weken is het een kwart eeuw geleden dat ik voor het eerst in De Karre zal komen. Niet alleen de laatste maanden van 1997, maar ook 1992 zit vol 'grote veranderingen' in mijn jonge leven. Later meer daarover!
Over twee weken is 'Het zilveren goud' weer terug en dan tel ik slechts vijftien singles en in december tien. Volgend jaar ga ik het weer druk krijgen met 'Het zilveren goud'. De volgende 900 zijn in iets meer dan een jaar!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten