dinsdag 14 november 2017

Singles round-up: november 3



De afgelopen twee jaren heb ik steeds een mooie vangst gedaan op een platenbeurs in Zwolle. De eerste keer is die eind oktober of begin november. In 2016 is die op 9 oktober. Ik hou Facebook scherp in de gaten in september en oktober, maar niets dat wijst op een platenbeurs in De Singel in Zwolle. Dan een paar weken geleden tóch bericht: Zondag 3 december. Shampoo... dat is nét buiten de maand november en dan zou ik eigenlijk de Blauwe Bak Top 100 klaar moeten hebben. Of stellen we die lijst nog even uit? Hoe dan ook: De kans is klein dat ik naar Zwolle ga afreizen, maar ga zeker nog vier platen bestellen bij iemand die ze pas 25 november op de post gaat doen. Dat wordt dus ook een beetje krap als ik dit kwartet een eerlijke kans wil geven in de Top 100. Gegeven is dat ik momenteel een lijst heb liggen van 93 titels. Dat zijn alle Blauwe Bak-aanwinsten van dit jaar plus een selectie uit de 'bubbling under' van vorig jaar. Toch heb ik liever meer dan zeven platen erbij omdat niet alle Blauwe Bak-aanwinsten de Top 100 verdienen. Dieverbrug heeft me echter maar één Blauwe Bak-single opgeleverd. Vandaag de resterende vijf van donderdag.

* Salt-N-Pepa- Push It (NL, Dureco, 1988)
Is Salt-N-Pepa de Deep Purple van de jaren tachtig? Wat een vraag! Hoe kun je in hemelsnaam de vergelijking trekken tussen de Engelse hardrockers en dit rapgezelschap? Nee, ik bedoel het niet in de zin van muziekstijl, maar vanwege iets dat ik in mijn verzamelen veel heb gezien. Deep Purple-singles zijn in absolute nieuwstaat óf zijn zwaar 'verrot'. Het gulden en kwartjes-werk van Deep Purple is in de jaren negentig vaak zeer zwaar beschadigd met hoesjes die van sellotape en ellende aan elkaar vast hangen. Ik heb uiteindelijk 'Child In Time' en nog een paar singles van iemand overgenomen die wél zuinig is geweest op zijn plaatjes. Het eerste exemplaar is duidelijk van een puber geweest. Die heeft onder andere op het label lopen krassen en heeft 'STEMRA' in 'SPERMA' veranderd. Alleen dáárom blijft zo'n single tot het einde der tijden ergens in mijn verzameling rond dwalen... Dan Salt-N-Pepa. Ik heb vorig jaar 'Let's Talk About Sex' gekocht en deze is in nieuwstaat. 'Twist And Shout' is krom getrokken in een gevandaliseerd hoesje. Deze 'Push It' heeft uiterst lelijk zwart plakband, maar het vinyl oogt wonderwel goed! De plaat is weer afkomstig van het jongerencentrum in Heerde en dat mag na twee afleveringen van de 'Singles round-up' een soort 'trademark of quality' heten. Hij kraakt erg hard, maar het overstemt nog niet. Het zal nooit echt iets worden tussen mij en rap, maar heb aangezien meer lol in dit dan dertig jaar geleden. Ik doe het ervoor!

* Edwin Starr- War (NL, Tamla Motown, 1970)
Natuurlijk heb ik die al! Mijn eerste heeft eerder dit jaar in 'Het zilveren goud' gezeten, maar die is dan al 'stuk'. Enige tijd geleden heb ik een 'upgrade' gekocht met fotohoes. Geen idee hoe dat vinyl eruit ziet, maar deze mag er zijn. Hij heeft het 'hartje' intact en dat stel ik altijd zeer op prijs. Ik denk dat deze, in die zin, beter is dan de vorige en dus mag deze in de fotohoes. Nee, een fotohoes heeft deze niet, maar zit wel in een heel gek hoesje: Eentje van het Ghanese label Essiebon.

* Andy Williams- It's So Easy (NL, CBS, 1970)
* Andy Williams- Love Story (Spanje, CBS, 1971)
Kijk, als singles opeens vijftig cent per stuk zijn? Alleen dan mag Andy Williams mee! Ik leer trouwens net dat Williams' 'It's So Easy' niet dezelfde is als van Buddy Holly en weet niet waarom ik dat had verwacht. Het kan dus zomaar nog eens een 'Eretitel' worden? De derde plek is dan al bekend want het is niet veel soeps. En ach... moet ik 'Love Story' nu echt gaan draaien? Een stukje dan! Duidelijk van dezelfde eerste eigenaar (m/v) die de platen met een té hoge naalddruk heeft 'misbruikt'. Het dient dan ook slechts als opvulling van de jaren zeventig-collectie.

* Sydney Youngblood- Sit And Wait (Duitsland, Virgin, 1989)
Hetzelfde verhaal als bij Jive Bunny. Niks mis met 'If Only I Could', maar op ene of andere manier heb ik 'Sit And Wait' altijd net iets leuker gevonden. Misschien omdat die een paar weken minder op de hitparade heeft gestaan en daardoor minder is 'plat gedraaid'? Het is zo'n plaatje dat je anno 2017 nooit meer hoort. Ja, bij het intro weet ik het weer! Die gaan we wellicht nog tegenkomen in de 'Eindstreep'?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten