'Listen without prejudice' is de boodschap die George Michael aan de wereld heeft nagelaten. Zo kom ik bij de samenstelling van 'Afterglow' een nieuwe single tegen. Ik beluister vijf tot tien seconden en besluit dat het in de show zit. Alleen... klopt dit wel? Een solo-artieste met dezelfde naam als de titel van het liedje? Ik ga even speuren en ontdek dan pas wie schuilgaat achter het pseudoniem. Sharon Den Adel van dat verschrikkelijke Within Temptation is verantwoordelijk voor 'My Indigo' van My Indigo. Terwijl ik het in de show draai, moet ik denken aan het liedje van de erg schunnige grindcoreband uit het midden des lands (met een naam die ik weiger te schrijven op mijn 'keurige blog'): 'Metal is een mannensport'. Niet alleen metal, maar ook de rest van de popmuziek lijkt gedomineerd door de heren. Feit is wel dat zeer veel liedjes zijn opgedragen aan vrouwen. Soms bij naam, maar ook in het algemeen. Als je dan kijkt naar de liedjes van de dames dan zijn deze vaak meer algemeen. 'Iedereen weet immers wel' dat de zangeres hetero is en dat de grote liefde automatisch een man moet zijn. Resultaat: Slechts een paar platen met 'Man' ls titel, maar op het gebied van 'Woman' zou ik een paar uur kunnen vullen. Op 8 maart 2016 doe ik een 'Listen Carefully...' in 'Tuesday Night Music Club' met 'Woman' als titel en dat resulteert in de volgende drie liedjes. Peter & Gordon, Neneh Cherry, Wolfmother en vele anderen moeten later nog maar eens een 'Eretitel' krijgen?
3. James Brown (1974)
Voordat ik verder ga met een verhaal over 'vrouwen' moest ik wellicht eerst maar eens een paar vragen stellen aan iemand die alles over vrouwen weet? Wijlen James Brown is zo geobsedeerd door vrouwen dat hij in de jaren tachtig camera's laat ophangen in de damestoiletten van zijn restaurant. Hij doet in 1966 al zijn 'Metal Is Een Mannensport' in de vorm van 'It's A Man's Man's World' met dien verschil dat hij wel erkent dat de vrouw 'nodig' is in de wereld, daar waar de grindcoreband dames als Den Adel liever van het toneel zien verdwijnen. Brown is een bezige bij in de late jaren zestig en vroege jaren zeventig en levert bijna maandelijks een album af. Soms zit daar eens een herhalingsoefening tussen en zo eentje komen we tegen op drie in de 'Eretitel'. Eigenlijk is 'Woman' gewoon een vervolg op 'It's A Man's Man's World' en niet meer dan dat, maar Brown brengt het met een passie welke me steeds weer weet te ontroeren.
2. John Lennon (1980)
Nog een man met vrouw-ervaring. Als hij zou willen, had hij in de jaren zestig de grootste harem ter wereld kunnen opbouwen, maar intussen leeft hij met een geheim. Een getrouwde man met een kind is niet het ideaalbeeld voor een tieneridool en dus moet Lennon de vrijgezelle jongeman uithangen terwijl Cynthia en zoon Julian thuis op hem wachten. Soms is het pijnlijk. Als Billy J. Kramer zijn podiumnaam krijgt toegewezen, vraagt die waar de 'J.' voor staat. A. Moonen zou 'voor de punt' hebben geantwoord, maar John Lennon denkt diep na en antwoordt dan: ,,Julian". Kramer lacht zich rot. ,,Julian? Dat is een naam voor een nicht". Waar hij Cynthia moet verbergen, daar is zijn volgende vrouw direct op de voorgrond. 'Woman' van 'Double Fantasy' is één van de vele liedjes over Yoko en weer heeft het dezelfde strekking als bij James Brown. John Lennon zou zichzelf niet zijn geweest zonder een vrouw in zijn leven. Lennon mag dus op twee.
1. Barrabas (1973)
De nummer 1 is wat dat betreft een 'underdog', maar wel de reden van een 'Listen Carefully'. Ik heb net een paar weken ervoor de single gekregen van Albert. Het staat als 'interessant' in mijn geheugen geschreven zonder dat ik me voor de geest kan halen wat de plaat interessant zou maken. Welnu, Barrabas is eerst twijfelend in de reserve-Blauwe Bak gezet en... daar staat die nog steeds! Ook omdat het nummer een fraai tandem vormt met 'Mrs. Woman' van The Earls. Hoezo 'croosover'? Een latinrock-nummer tussen de soul- en funkplaten? Ik heb gisteravond geleerd dat een liedje van Edie Brickell hoog staat aangeschreven in de Carib-soul en dus hoef ik me nergens voor te schamen. Van dit trio is het voor mij de meest favoriete 'Woman', maar ik moet het beslist nóg eens doen!
'Listen Carefully' ligt tot de start van 2018 even stil, maar de 'Eretitel' gaat onverminderd door. Volgende week ga ik met vuur spelen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten