Tijdelijk bericht? Ach maak er een permanent bericht van. Ik lig toch al een beetje achter op schema. In de chatroom van Wolfman Radio is het mogelijk om foto's te plaatsen en ik wilde de nieuwe showposter (kwartiertje werk...) daar even delen. Je kan echter alleen maar een foto delen als het ergens online staat en toen dacht ik aan Soul-xotica. En het werkt! Ik heb de zaterdag-editie net achter de rug, morgen dus nog een kans voor 'Down In The Radio Station At Midnight'. Als ik in 2014 voor het eerst 'homebase' doe voor 'The Big One' heet de show 'Simmer Down', genoemd naar een nummer van The Specials. In 2015 is The Clash het thema van 'The Big One' en zo bedenkt een collega 'Louwsma Calling' als variant op 'London Calling'. Afgelopen jaar heb ik niemand gehoord over het feit dat ik 'Louwsma Calling' had gerecycled, maar vanmiddag krijg ik opeens kritiek. Het moet namelijk iets te maken hebben met The Jam. 'Who's The 12 O'Clock Hero' wordt gesuggereerd, maar ik ga overstag bij 'Down In The Radio Station At Midnight'. Zo gezegd is de poster binnen een vloek en een zucht gemaakt.
We hebben er nu twee dagen 'The Big One' erop zitten en mogen nu al dik tevreden zijn. Waar de stream ons eerder in de steek liet, daar is die dit weekend boven verwachting. Soms moet de router even opnieuw worden gestart en op de beste momenten zijn er slechts twee tot drie 'cut-outs' tijdens een concert van een uur. Meer mag je niet verwachten van een internet-radiostation dat uitzendt op locatie en gebruik maakt van een eigen dongel. Hoogtepunten tot dusver? Vrijdagavond heb ik erg genoten van The Crombies uit Chicago en vaste Specialized-klanten The Pressure Tenants. Vanavond heb ik aan mijn haar getrokken bij The Toasters. Dat speelde namelijk onlangs in Steenwijk, maar ik ontdekte het slechts een paar uur voor aanvang. Ik ben dus niet gegaan en daar heb ik spijt van! De groep uit New York is een ware legende en speelt al sinds 1981 een leuke mix van ska, punk en new wave. Verder is The Trojans een hoogtepunt geweest. Op het eerste gezicht 'gewoon een coverband', maar dan blijkt het de nummers erg goed te doen en nét ietsje anders door gebruik van accordeon, viool en doedelzak. De covers zijn alle 'krakers' uit de reggae- en 2Tone-archieven.
Morgen dus de laatste dag van het jaarlijkse festijn. Ik begin om elf uur (onze tijd) met de ontbijtshow en om één uur neemt Parkdean Sandford het over. Het lijkt me leuk om eens een volledig optreden te horen van Millie Manders & The Shutup, maar de ogen zijn vooral gericht op de 'headliner'. Zangeres Dawn Penn neemt haar eerste versie van 'You Don't Love Me (No No No No)' op in de jaren zestig, maar heeft enkele jaren later een flinke hit met een re-make. Van haar kun je fluwelen reggae-versies verwachten van de evergreens uit de soul- en popmuziek, maar het is vooral een ervaring om de dame eens 'in levende lijve' aan het werk te horen. Tot slot doe ik nog eenmaal 'Down In The Radio Station At Midnight' en dan kunnen we weer terug naar 'normaal'. Voor wat betreft Soul-xotica: Straks de eerste vijf singles van deze maand in de 'Singles round-up'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten