Week Spot: Brinkley Singers

Waarom niet? Het 'speelt' nog steeds voor mij en toch nog steeds geen vooruitgang te zien. Het is een onderwerp dat een jaar geleden meerdere keren aan bod is gekomen, maar er is 'iets' dat me ervan weerhoudt: Elpees toelaten tot de Blauwe Bak. Mijn gospel-verzameling kan pas 'af' zijn met een paar nummers welke uitsluitend op de langspeelplaat zijn te krijgen. Ik denk dan met name aan 'He's Somebody To Me' van The Don Degrate Delegation en 'Higher In Jesus Love' van Leomia Boyd. Platen die we; eens voor woekerprijzen gaan, maar doorgaans nog vrij zonnig zijn geprijsd. Toch kun je blijven zoeken en vindt je zo heel nu en dan een single waarvan je steil achterover slaat. Ik geloof dat dit met de Week Spot het geval is. Opeens gaan alle voelsprieten uit en speur ik binnen de kortste keren een voordelig plaatje op. Nee, uiteraard praten we hier niet over centen of dubbeltjes, maar het is altijd nog stukken goedkoper dan bij een Engelse dealer. De Week Spot is deze week voor Brinkley Singers en hun 'I Know A Man'. Het plaatje is in eigen beheer uitgebracht en er is geen release-datum bekend.
Ik heb al wel een gevuld boodschappenmandje op Discogs, maar dan komt Diane Jenkins opeens voorbij en moet ik het mandje bij de kassa laten staan. Ik ga weer eens kijken bij mijn Oostenrijkse maat en in navolging van oktober richt ik me nu uitsluitend op zijn aanbod van gospel-singles. Allemaal met geluidsclips en dus kan ik het kaf van het koren scheiden. Het lijkt hem niet zoveel uit te maken. Hij heeft een flinke voorraad Savoy en dat is mij allemaal té traditioneel. Ook op het gebied van de gospelsoul en -disco heeft hij echter spul liggen en ik kies eentje uit voor de 'sfeer'. Ik zie de platen niet heel snel verkopen en dus laat ik het mandje mooi wachten totdat het eens uitkomt. De gospel-hobby lijkt soms niet zo fel als dat het geweest is, maar dat is slechts schijn. Ik ben kritischer geworden...

Hoewel het alweer ruim een jaar is geleden dat ik voor het laatst bij Rarenorthernsoul heb besteld, krijg ik meerdere malen per week hun mailing en kijk er vaak ook tussen. Vaak ter inspiratie. Natuurlijk zijn de platen altijd voordeliger op Discogs te krijgen. Rarenorthernsoul is een professioneel bedrijf dat meer onkosten maakt dan een verzamelaar met dubbele of overbodige singles. Ik weet dat zij eveneens een fascinatie hebben voor gospel, alleen uit zich dat vaak in 'rocking gospel' welke ik probeer te vermijden. Toch maak ik een paar weken geleden via hun mailing kennis met 'I Know A Man' van Brinkley Singers. Ik heb het nummer wel eerder gehoord en ik zie dat 'ome Greg' hem in 2015 in zijn radioshow heeft gedraaid. Rarenorthernsoul vraagt een fikse bom duiten voor het plaatje en dus kijk ik even op een paar andere adressen. Eén handelaar op Discogs heeft een exemplaar dat op 'Good Plus' wordt ingeschat en dat gelukkig een geluidsclip heeft. Nu ik de plaat binnen heb, hoor ik hier geen 'Good Plus' in. O ja, even uitleggen voor de toevallige passant, 'Good Plus' is verre van 'goed'. 'Good' staat voor een ernstig mishandelde plaat met hoorbare krassen. Mijn 'I Know A Man' klinkt minstens zo goed als het exemplaar van Rarenorthernsoul, alleen scheelt het 75 procent in prijs. Waar voor je geld? Méér disco wordt het niet in de gospeldisco en het plaatje duurt maar liefst vier-en-een-halve minuut. Dat is dan de b-kant. De a-kant, 'If Jesus Hadn't Died', heeft wel wat schade maar is niet erg. Ook onmiskenbaar jaren tachtig, maar meer van het zeik-niveau. 'I Know A Man' is wat dat betreft een verborgen schat.

Er zijn meer hondjes die Fikkie heten en ik kan niet ontdekken of Brinkley Singers iets van doen heeft met Charles Brinkley van Fully Guaranteed. De laatste heb ik in de Blauwe Bak-koffer met 'I'll Be What You Want Me To Be'. Bij een nadere zoektocht vind ik wel een Vickia Brinkley. Zij brengt in 2007 een gospel-album uit. Het label van de Week Spot vermeldt de naam van één Brinkley in zijn geheel: Derrick Brinkley. Hij is met ene Jeffery de leadzanger op 'I Know A Man' en de band is onder zijn leiding. Het is niet moeilijk om Derrick te vinden op het internet. Hij is getrouwd en heeft drie zoons, dus een link met Vickia kan ik niet vinden. Welke achternaam Jeffery en Deborah (de laatste is de zangeres van de eigenlijke a-kant) dragen is me niet bekend, de overige muzikanten worden alleen bij de achternaam genoemd. Verder dan Derrick kom ik niet, helaas wordt in zijn biografie niet deze single of het bestaan van de Brinkley Singers genoemd. Het intro doet sterk denken aan 'Get Off' van Foxy en daarmee zou het eind jaren zeventig kunnen zijn. 'If Jesus Hadn't Died' is echter meer 1983/84 en denk dus ook dat Brinkley een beetje achter loopt. Daar is niks mis mee, het is eerder een vereiste in de moderne gospel. Niks geen post-disco, dit is gewoon pure disco uit 1978 welke jaren té laat komt. Maar dat maakt de plaat niks minder en dat is een feestje op zichzelf. Alle elementen van disco en funk komen samen in dit nummer waarvan. Tekstueel is het een kinderrijmpje waarvan de tenen krom gaan staan.

Derrick Brinkley heeft een website met een biografie die in de derde persoon is geschreven. Hij cijfert zichzelf weg en spreekt voortdurend over een 'hij'. 'Hij' heeft dan zelf weer geen wil, alles gaat volgens de opdracht die God in gedachten heeft met hem. Het maakt dat de stroop druipt van de biografie, dat het nergens even dieper in gaat op de man zélf en zijn achtergrond en al-met-al weer eindigt als een lofprijzing aan het adres van God. Maar dat kan ik dan weer niet gebruiken voor een bericht op Soul-xotica. Facebook stuurt me evenmin naar de juiste Derrick Brinkley en dus moet ik het doen met de mooie woorden van de 'biograaf'. Kort gezegd is Derrick toetsenist, gospelartiest, schrijft hij toneelstukken waarin het geloof wordt verkondigd en is hij dominee. Hij is gelukkig getrouwd met Celeste en samen hebben ze drie zoons. Verder erg weinig informatie over Brinkley en geen Facebook-account. Wellicht morgen uit het werk even langs fietsen? Derrick is dominee van de Church Of God In Christ (C.O.G.I.C.) aan Alter Road in Detroit, Michigan. Waarbij meteen duidelijk is dat dit 'onze' Derrick Brinkley is, want ook de single heeft zijn roots in Detroit.