Oef, dat valt niet mee! De Week Spot-verkiezing is een zware kluif deze week. Ik heb op zichzelf nog wel een kandidaat in gedachten, maar wil deze nog even uitstellen. Dan is er een plaatje dat ik een paar weken geleden in Meppel heb gekocht en waarover genoeg valt te lezen, maar ook deze valt af. Ik heb met mezelf afgesproken dat een Week Spot maximaal een jaar in mijn verzameling mag zitten om alsnog deze titel toebedeeld te krijgen. Ik ga op het laatst even kijken bij de platen van een jaar geleden en zie dan de huidige Week Spot in de lijst van juli. Een plaatje dat ik sinds de aankoop alleen maar meer ben gaan koesteren en dus een geheel verdiende Week Spot. De titel gaat deze week naar 'Be Here In The Morning' van The 2nd Verse (1974).
Het is slechts een etiketje, maar toch heb ik ergens een fascinatie voor platenlabels. Het gebeurt niet zelden dat ik een plaatje in de collectie haal vanwege het platenlabel en dat is een jaar geleden ook het geval bij The 2nd Verse. Het IX Chains-label heeft een paar exclusieve funk- en soul-platen in haar catalogus en bovendien is het etiket erg kleurrijk. Toch moest ik beter weten want deze van The 2nd Verse wordt aangeboden als 'promo' en dat betekent dat het witte labels heeft. Op beide kanten hetzelfde nummer, alleen eentje in stereo en in mono. Stereo is voor de FM-radiostations en platenzaken, mono voor de AM-stations die in de jaren zeventig nog volop actief zijn in Amerika. Ik moet dus de kleuren van het label missen dat ik heb gekozen als begeleidende foto. Het label van de promo heeft meer weg van een kleurplaat.
Ik heb het een jaar geleden financiëel een beetje gemakkelijker dan tegenwoordig. Om een 'understatement' te gebruiken, maar ik hou niet van klagen. Er 'kan' snel iets als ik op platenjacht ben. Bij The 2nd Verse betreed ik terrein dat ik eigenlijk achter me heb gelaten. Er is een tijd dat ik actief speur naar singles van The 5th Dimension, maar veel dingen zijn eigenlijk té poppy voor worden en dus laat ik het links liggen. Hetzelfde zou ook moeten gelden bij The 2nd Verse, maar dan zie ik het label. Als The 2nd Verse op Polydor of Motown was uitgebracht, had ik hem waarschijnlijk laten liggen. Een betaalbare plaat op IX Chains welke ook nog eens erg leuk klinkt, dat wil ik graag aan de koffers toevoegen. Zo ben ik dus al niet zeker als het binnenkomt en ik het verwerk in een 'Singles round-up'. De 'mixen' die ik een maand later opneem, veroorzaken toch wel meer enthousiasme voor de plaat en ik krijg nog steeds erg goede luim van de plaat. De 'issue' heeft 'The Salamander' op de b-kant en die heb ik op Youtube beluisterd: Een fraai funky instrumentaaltje, maar hele andere koek dan 'Be Here In The Morning'.
Over The 2nd Verse is weinig bekend en toch is er één naam die opvalt: Pearl McKinnon. We bevinden ons in Amerika van de late jaren vijftig. De doowop is populairder dan ooit te voren en Frankie Lymon & The Teenagers is een voorbeeld voor menig groep. Jimmy Castor maakt een tijdje deel uit van The Teenagers en refereert daaraan op de b-kant van zijn hitsingle 'Troglodyte' uit 1972. Elke groep wenst een zanger te vinden met het stemgeluid van Lymon, maar deze zijn helaas dungezaaid. De mannelijke R&B-groep The Kodaks besluit dan maar een dame toe te laten tot de sociëteit en haar naam is Pearl McKinnon. Haar zang en toonhoogte is gelijk aan die van Lymon. Pearl is vijftien jaar als ze zich voegt bij The Kodaks en de groep maakt van 1957 tot en met 1961 een handvol singles voor verschillende platenmaatschappijen. Dan is ze vervolgens dertien jaar 'spoorloos' en is ze de leadzangeres van The 2nd Verse. Dat maakt twee singles voor het IX Chains-label en in de jaren tachtig komen we haar nog eenmaal tegen. Als Frankie Lymon is overleden, kan The Teengers maar geen zanger vinden met hetzelfde geluid als Lymon. Dan maakt het dezelfde keuze als The Kodaks in 1957: Pearl wordt de nieuwe Frankie Lymon van Frankie Lymon & The Teenagers, hoewel ze een paar jaar later haar plek weer moet afstaan.
Met The 2nd Verse beleeft McKinnon haar The 5th Dimension-moment want de overeenkomst zit hem niet alleen in de naam. 'Be Here In The Morning' is zéér fraai gezongen met harmonieën die laten horen dat de groep gestoeld is op de vroegere doowop en close-harmony. Een melodie zó zoet dat het bijna pijn doet aan het gebit. Een producent wordt niet genoemd op het label, de arrangeur is Bert DeCoteaux en dat is één van de grote disco-arrangeurs van de jaren zeventig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten