Weer terug naar het territorium van de duivel dan? Ik sta wel met een paar gospel-singles in handen in Zwolle maar vermoed aan de buitenkant al dat het erg traditioneel gaat worden. Ze gaan terug de bak in. Zelfs qua 'soul' is de vangst minimaal, maar er zit dan ook een echte uitschieter tussen. Eentje die we pas in het laatste deel tegenkomen en ook bijna Week Spot is geworden. Nu het tweede deel van de singles van zondag en opnieuw weer negen titels. Deze reiken in het alfabet van E tot en met I zodat ik morgen kan verder gaan met de L.
* The Emotions- A Story Untold (US, 20th Century Fox, 1963)
Als je Bello of Fikkie roept, krijg je eveneens een asiel op je af. Hetzelfde geldt als je in de jaren zestig The Emotions aankondigt. Plots staat het podium vol met zangers en muzikanten die elkaar nog nooit hebben gezien. De meest bekende Emotions is de damesgroep die debuteert op Stax in 1970 en in 1978 samenwerkt met Earth Wind & Fire op 'Boogie Wonderland' (en zelf een hit heeft met 'The Best Of My Love'). Eigenlijk hoop ik op deze Emotions, maar ik had beter moeten weten. De andere 'grote' Emotions is een mannelijke doowop-groep welke actief is in de jaren vijftig en zestig. Zij brengen ons in 1963 dit 'A Story Untold' dat verschrikkelijk gedateerd klinkt in vergelijking tot de dan heersende Merseybeat. Toch is het een leuk plaatje zoals geldt voor veel doowop. Toch geen Blauwe Bak voor deze single, gewoon in de jaren zestig!
* Eddie Floyd- Consider Me (NL, Stax, 1968, re: 1972)
De single verschijnt in Amerika voor het eerst in 1968, maar krijgt pas in vroeg 1969 een release in ons land. Dan staat 'Don't Tell Your Mama' genoteerd als a-kant. Een lekker upbeat nummer waar we Eddie het beste van kennen. Het zijn echter vooral de Caribische dj's die in de vroege jaren zeventig de discotheken beïnvloeden en dat maakt dat de 'soulslijpers' erg populair zijn. In geval van 'Don't Tell Your Mama' staat zo'n slijper op de b-kant en in 1972 wordt dit neergezet als de a-kant. Toch staat het succes op de dansvloer niet in verhouding met de hitparade en moet Floyd het in ons land stellen zonder Top 40-hits. 'Don't Tell Your Mama' doet de single met stip in de Blauwe Bak-koffer komen. Ik heb vorig jaar nog 'People Get It Together' als Week Spot gehad en dus is dit het hoogst haalbare voor meneer Floyd?
* Fox- S-s-s-single Bed (NL, GTO, 1976)
Hoezo een oorwurm? Ik heb deze single ooit eens in Denemarken gekocht, de Duitse persing, maar die is erg krom. Vijftig cent voor een gave Nederlandse met fotohoes is het maximale dat ik hieraan wil besteden. Verder vind ik het nog net zo 'bout' als vorige week.
* The Friends Of Distinction- Love Me Or Let Me Be Lonely (Duitsland, RCA Victor, 1970)
Ik denk dat The Friends Of Distinction net zo'n verhaal is als The Fifth Dimension. Eén opvallende plaat en de rest een beetje kleurloos. Van The Friends staat hun vocale versie van Hugh Masekela's 'Grazing In The Grass' al jaren op mijn wenslijst, maar kan hem maar niet treffen in een fraaie staat voor weinig. 'Love Me Or Let Me Be Lonely' bleef zondag even goed hangen, maar ik heb me nog niet echt verdiept in de schade. Het is duidelijk géén 'Grazing In The Grass' en smaakt net zoals een gemiddelde Fifth Dimension-plaat: Een beetje té keurige blanke 'harmony pop'.
* Gazebo- I Like Chopin (Italië, Baby, 1983)
Voor vijftig cent kan veel en dus ook Gazebo. Een plaatje dat me doet terug stuiteren naar mijn kindertijd (ik ben acht als dit een hit is) en best leuk is om zo nu en dan in 'The Vinyl Countdown' te draaien. En zou het ook zomaar eens goed kunnen doen in de volgende Gele Bak Top 100 als ik niet oppas!
* Daryl Hall & John Oates- Family Man (NL, RCA, 1982)
Ook weer de vijftig cent die de doorslag geeft, alleen hierbij geen herinneringen aan vroeger en mijns inziens niet de sterkste single van het duo. Gewoon in de jaren tachtig-bak dus.
* Herman's Hermits- East West (NL, Columbia, 1966)
Deze single van Herman's Hermits is tot zondagavond een 'zwart gat' voor mij. Ik kan de meeste hits van Noone en consorten neuriën maar bij 'East West' heb ik geen idee. Het is geschreven door Graham Gouldman dus dat moest wel goed zitten? Nou... eerlijk? 'East West' is een beetje een slap walsje in mijn oren en zeker niet een klapper als 'No Milk Today'. De single heeft het desondanks tot een veertiende plek in onze Top 40 geschopt.
* Gene Hood- I Ran Off The Road Of Love (US, Chart, 1969)
Natuurlijk weet ik wel dat Robin's broer een gevierde countryzanger was. Er is nóg een reden waarom deze single mee gaat uit de vijftig cent-bak: Het is verpakt in een bruin kartonnen hoesje met folie en die stop ik met alle plezier om een zeldzame soul-single. Moet ik nog woorden vuil maken aan Hood? Ik ben in 'The Vinyl Countdown' niet verder gekomen dan het tweede refrein en dat zegt alles.
* The Impressions- You'll Want Me Back (US, ABC-Paramount, 1963)
De klepel horen slaan en niet weten waar de klok hangt, om maar weer eens een spreekwoord te verhaspelen. 'De gedachte is de wens van de moeder' blijft mijn favoriet. Maar nu, wat hebben kromme spreekwoorden van doen met The Impressions. Tja, waarschijnlijk heeft ooit iemand van 'cover-ups' gehoord in de soul en meende dat deze single exclusief genoeg zou zijn om te kunnen meedingen. De artiest is weggekrast alsook het catalogus-nummer. Ik denk dat de 'dj' ook even de componist had moeten verwijderen want dat geeft het weg: Curtis Mayfield-composities op ABC-Paramount. Klaar! Een single van The Impressions. 'You'll Want Me Back' wordt aangegeven als a-kant op 45cat, ik kan het immers niet meer herleiden uit de catalogusnummes. Gewoon een erg goede Impressions-single met een duidelijk herkenbare Curtis Mayfield op kop. Ik ben zelf een jaar geleden nog van plan geweest een 'cover-up' te introduceren, maar heb daar vanaf gezien. Met de recente aankoop van C.J. & Co. kun je zien dat het niet per se hele zeldzame platen hoeven te zijn, maar bij The Impressions is het mysterie niet van lange duur. Reserve-Blauwe Bak voor deze.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten