Het is pas sinds een paar weken dat ik heb ontdekt dat de datums 'synchroon' lopen met 2011. Dat blijft in ieder geval nog zo tot 1 maart van het volgende jaar en dus kan ik hiervan best een graantje mee pikken. Wat ik bedoel: Vijf jaar geleden was het óók zaterdag 22 oktober. Ik sta op dit moment in een dampende discotheek onder een station van Keulen. Of wellicht ben ik al op de weg terug naar de herberg? Waarom wil ik terug kijken op deze gebeurtenis? Ik beschouw deze avond in Keulen als het laatste zetje dat ik nodig heb om écht mijn entree te maken in de wereld van de obscure soul. Dat is een 'move' waar ik tot op de dag van heden geen spijt van heb gekregen, ook al is mijn smaak binnen de soul drastisch veranderd in de laatste vijf jaar. Vanavond ga ik dus eenmaal terug naar 22 oktober 2011 en het Soul City-weekend in Keulen.
Hoe is het gekomen? Dat is vooral 'de schuld' van Facebook. In 2011 ben ik dermate geïnteresseerd in 'de aparte soul' dat ik een uitnodiging zie voor een dansfeest in 'Cologne'. Eerst denk ik nog aan Frankrijk want ik weet tot 2011 niet dat Keulen een internationale naam heeft. Toch vind ik het bijzonder genoeg dat op het continent een dergelijk feest wordt georganiseerd en dus ga ik het 'volgen'. Later ontdek ik dat het in Europa stikt van dergelijke feesten en dat alleen Nederland achterblijft op dit gebied. Terwijl ik de pagina van Soul City volg, valt het me plots op dat de namen erg Duits klinken. Dan valt het kwartje! Ik reken heel snel uit dat Keulen vanuit Steenwijk met de hogesnelheidstrein een kwestie van een paar uren is en dat de kosten wonderwel meevallen. Dan gaat het snel... Ik wil al in september en vervolgens een vakantie eraan vastknopen. Ik kom wel in Keulen en beleef zaterdagmorgen en -middag best een bijzondere dag dankzij een wandeling langs de Rijn. Dan wil ik pinnen voordat ik schoonheidsslaapje ga doen en iets in de stad wil eten. Tot overmaat van ramp wordt mijn pinpas ingeslikt en kan ik onverricht ter zake terug naar Steenwijk. Ik ontdek dan wel dat het stukken goedkoper is om via Venlo te reizen in plaats van de TGV. Qua reistijd scheelt het ook niet alles. Dan gaan we volgende maand en dat is 22 oktober. Nu wil ik echter bezuinigen op de eerste nacht en ga dus zaterdag in alle vroegte reizen. De overstappen vallen tegen en ik ben al snel zes uren onderweg. Slapen lukt niet als ik in Keulen arriveer en dus ga ik met flink wat bagage naar het feest. Ik arriveer véél te vroeg waardoor ik eerst cola ga 'tanken' in een nabijgelegen café. Dit zal allemaal niet bijdragen aan de feestvreugde.
Soul City zélf is overweldigend! De spectaculaire lichtshow maakt dat ik, door slaapgebrek, sta te tollen op mijn benen en dus zoek ik een plekje in een hoek uit om te dansen. Nou ja, wild ritmisch bewegen, want even later word ik vergezeld van 'echte' dansers en dan schaam ik me opeens rot. Even daarvoor heb ik al wel een complimentje gekregen. Ze kunnen zien dat ik me vermaak. En of! Ik (her)ken geen enkel nummer dat wordt gedraaid, zelfs de Motown-nummers zijn me geheel onbekend. Het zijn twee 'concessies' tegen het einde welke ik ken: 'Why Did You Do It' van Stretch en 'Move On Up' van Curtis Mayfield. Beide in 2011 eveneens in mijn Blauwe Bak en dus ben ik trots als een pauw. Verder is het 'hard en snel' en ik denk bij mezelf: ,,Hier wil ik meer van afweten". Een paar pittige espresso's houden me wakker, verder is het vooral cola en daar hou je het niet lang mee uit. Het feest is nog lang niet afgelopen of ik heb schoon genoeg. Met de metro terug naar het centrum waar ik ternauwernood een paar kerels kan ontwijken die het op me hebben gemunt. In de herberg val ik als een blok in slaap en hoor de volgende ochtend de gasten niet eens weggaan.
'The day after'. Dat wordt een dag om in te lijsten! Ik ben ambitieus en pak de tram tot het meest oostelijke eindstation. Dat is in de buurt van een bos. Vanuit daar wil ik een paar stations terug lopen en dan weer de tram pakken. Toch heb ik daar niet echt geluk mee en zet me schrap. Het wordt een wandeling van vijftien kilometer tot het centrum maar het is iedere meter 'genieten'. Ja, soms is het ook afzien, maar over het algemeen koester ik warme herinneringen aan deze middag en avond. Ik eet een pizza en drink een paar cola'tjes in een café. Terug in de herberg blijk ik nieuwe kamergenoten te hebben. Drie Pakistaanse dames die zojuist een verrukkelijke curry hebben gehad. Dat is nog niet het ergste maar één van hen heeft last van winderigheid in haar slaap.
Het is voor herhaling vatbaar, alleen... gebeurt het niet. Ik wil dolgraag mijn 37e verjaardag vieren op Soul City, maar moet daar van af zien. Een paar weken geleden moet ik opeens denken aan Soul City. Of ik er nu naartoe zou willen? Nee, ik heb helemaal geen behoefte meer aan feesten, concerten en festivals. Een paar weken na Soul City krijg ik het 'aan de stok' met de niet nader te noemen singer-songwriter en ben ik ineens even helemaal klaar met de folky zangeresjes. Dat is het moment waarop ik mijn Ebay-account nieuw leven in blaas en me ga richten op de Northern Soul. Als ik in december 2011 het huis in Nijeveen krijg toegewezen en ik dus recht heb op de verhuisvergoeding, kan het feest pas écht beginnen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten