Winston The Great Watson & Aldous McFinley's Original And Magical Mushroom Pie Showband And Orchestra. Tja, het was een tijd dat korte namen als Blur en Pulp, om maar wat te noemen, heel populair waren. Lange tijd niets van Watson vernomen, maar gezien een reactie op het bericht over Marlena Shaw voel ik dat een reünie op handen is. Ik hou jullie op de hoogte! Ik lig nog altijd schandalig achter en ga vandaag andermaal proberen om twee berichten te publiceren. Ambitieuze fietsplannen hebben via het putje van de gootsteen al mijn huis verlaten en qua werk is het stilte voor de storm en dus geniet ik van de rust. Soul-xotica is geen werk, maar pure ontspanning en dus vier ik het vandaag met een dubbel bericht. Allereerst een van de meest markante gezichten van de afgelopen jaren. In een tijd van totaal inwisselbare jongens en meisjes met dito talenten, hebben we daar Gregory Porter. Een man waar het fraaie uiterlijk, zoals Jamie Cullum om maar eentje te noemen, de muziek niet in de weg staat. Bij Gregory weet je dat het muzikaal wel goed moet zitten, want ik zou persoonlijk geen poster van hem boven mijn bed hangen. Van Cullum evenmin, maar dat is een ander verhaal. We kunnen vandaag vieren dat Porter zijn debuut in de Top 40 heeft gemaakt: Hij komt nieuw binnen op 38 met 'Holding On'.
De plaat is officieel toegeschreven aan Disclosure, maar die laat ik weg uit dit verhaal. De heren Howard en Guy Lawrence hebben immers op 25 januari 2014 in deze rubriek gestaan. Ik spreek daar al mijn frustratie uit over het feit dat alleen hun plaatje met Eliza Doolittle zes weken in de Tipparade heeft gestaan en dat blijkbaar niet meer in zit voor de kwaliteitsproducties van Disclosure. Welnu, gisteren heeft niet alleen Gregory Porter zijn debuut in de Top 40 gemaakt, maar ook Disclosure. Eindelijk gerechtigheid!
Gregory Porter komt op 4 november 1971 ter wereld in Sacramento. Omdat zijn moeder predikante is, kan het gebeuren dat Porter in Bakersfield in Californië opgroeit. In 1989 slaagt hij voor de Highland High School en mag zijn studie vervolgen aan de San Diego State University op het onderdeel atletiek. Een schouderblessure zet zijn loopbaan in de sport op de tocht. In 2004 belandt Porter met zijn broer Lloyd in Brooklyn. Hij werkt in de keuken van een restaurant en mag 's avonds het publiek vermaken met zijn zangkunsten. Via een zwerftocht langs verschillende clubs krijgt Porter tenslotte een residentie in St. Nick's Pub, een club in Harlem. Zijn begeleiders aldaar zullen later ook de kern van zijn tour-band vormen.
Motéma begint in 1997 als een productiemaatschappij, maar is sinds 2003 eveneens een platenlabel. Motéma is onafhankelijk en wordt onder liefhebbers van jazz- en wereldmuziek vergeleken met 'Blue Note in de jaren zestig'. In 2010 brengt Motéma Gregory Porter's debuutalbum 'Water' uit. De plaat wordt over het algemeen gunstig ontvangen, ook al stelt Michael G. Nastos van Allmusic dat Porter uitblinkt in de lagere regionen van zijn stembereik. Toch rekent Nastos erop dat Porter zal uitgroeien tot één van de grote mannelijke jazz-zangers. Hij zal daarin beslist gelijk krijgen, want 'Water' is nog maar het opstapje voor Porter. Toch wordt 'Water' meteen genomineerd voor de Grammy Awards in de categorie van 'beste album in de gezongen jazz'. In 2012 verschijnt 'Be Good' dat op even mooie recensies kan rekenen. Hoewel de meeste vroegere giganten in de wereld van de platenmaatschappijen tegenwoordig deel uitmaken van de catalogus van Universal, ziet Blue Note (eveneens van Universal) de kans schoon om met Porter weer de ouderwetse status te bereiken. In september 2013 verschijnt 'Liquid Spirit', het derde album van Porter. Dit album stoomt in 2014 moeiteloos door voor een Grammy in dezelfde categorie als 'Water' in 2010. In augustus 2014 maakt het pop-publiek kennis met Porter dankzij de single 'The In Crowd', een cover van Dobie Gray en in ons land beter bekend van The Ramsey Lewis Trio en Bryan Ferry.
Porter staat plotseling voor 'hip'. Zijn albums hebben allemaal een verkoop die ongekend is voor iemand uit de jazz-wereld. Meer progressieve producers gaan graag aan de slag met Porter's repertoire. De Duitse producent Claptone is de eerste die succes heeft met 'Liquid Spirit'. In Nederland trekt het nummer gedurende vijf weken van 15 naar 2 in de Tipparade, maar meer zit er niet in voor 'Liquid Spirit'. Intussen wordt 'Holding On' al een hit in Engeland en tot mijn grote vreugde zie ik deze een paar weken geleden de Tipparade binnenkomen. Nu is het dus middels nummer 38 de Top 40 binnengekomen, maar... hoe het gaat verlopen voor Disclosure en Gregory Porter? De Top 40 is een statisch monster geworden en er zijn een paar hits nog lang niet uitgewerkt in de top en dus kan dit funest zijn voor 'Holding On'. We zullen zien...
Tot slot... die pet? Er bestaat geen foto van Porter zonder de pet. Toch is het uit nood geboren. Hij heeft recent een huidoperatie gehad en heeft, ter bescherming, deze pet op maat laten maken. Het is inmiddels zo'n handelsmerk geworden dat het mij stug lijkt of we Gregory nog zonder dat hoofddeksel gaan treffen. Vandaag is de slotdag van het North Sea Jazz Festival, maar Porter ontbreekt op het programma. Hij heeft daarentegen vorig jaar al 'acte de présence' gegeven op het festival en op 4 september treedt hij op tijdens het 'andere' North Sea Jazz Festival op Curaçao.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten