Oh, wat ben ik gelukkig! Gisteravond is mijn microfoon gesneuveld en vanmiddag heb ik een vergelijkbare gehaald bij de Kijkshop. Vergelijkbaar... Wederom een Philips, een dynamische karaoke-microfoon, zelfde prijsklasse, maar... wat een verschil! Opeens heb ik dat 'heldere' geluid te pakken dat ik zo graag wilde hebben. Laten we het dan eens over mijn gezellige weblog hebben. Ben ik daar gelukkig mee? Natuurlijk, daar hoeven geen vraagtekens bij worden gezet. Ik heb het hooguit zo nu en dan té druk om te publiceren, maar als ik de tijd heb, dan geniet ik van ieder woord dat ik spendeer aan Soul-xotica. Of ik gelukkig ben met 'Raddraaien'? Ja, natúúrlijk ben ik gelukkig met 'Raddraaien', ook al is het soms een stronteigenwijs rubriekje en weet het platen uit de bakken te toveren waar de honden geen brood van lusten. Maar een hekel hebben aan 'Raddraaien' is iets dat onmogelijk is voor mij. Ik ga vandaag zelfs met alle liefde weer eens met de billen bloot, want, jawel lieve mensen, dít staat óók in mijn bakken. De Raddraaier van vandaag is 'The Holy City' van Marco Bakker (1970)
Zijn geboorteakte vermeldt de naam Jacob Marinus Bakker, bij intimi is hij beter bekend als Jaap. Omdat opera toch vooral een Italiaanse aangelegenheid is, neemt hij de naam Marco aan. Bakker blijft gewoon Bakker. Hij komt ter wereld op 8 februari 1938 in Beverwijk. De eerste maal dat we Bakker op een plaat tegenkomen, is op de b-kant van 'Katootje' van Wim Sonneveld. Ofwel... Sonneveld is niet op de plaat te horen en het zijn eigenlijk 'Solisten Uit De TV-show Van Wim Sonneveld'. De stemmen op de kant van 'Katootje' worden verzorgd door John van Heumen, Diny Kok-Brouwer, Jasperina De Jong, Jaap De Vries, Jenny Veeninga, Hans Maertens, Thea Van Der Steen en Hero Muller. Elk hebben ze ingestemd met een honorarium van vijfentwintig gulden per persoon. De plaat is een bestseller en de opbrengsten gaan rechtstreeks in de zak van Sonneveld tot grote ergernis van de eigenlijke zangers en zangeressen. Veeninga probeert nog iets af te dwingen middels een haatdragend artikel in de krant, maar het helpt hen geen zier.
Marco Bakker is als leadzanger te horen op de keerzijde: 'Drie Schuintamboers'. Waar 'Katootje' is gebaseerd op een Noord-Duits liedje, 'Jan Hinnerk, daar is 'Drie Schuintamboers' een vertaling van 'Trois Jeunes Tambours Sont Revenus De Guerre'. Hoewel 'Katootje' het hoogste scoort op de hitparade, is 'Drie Schuintamboers' niet minder bekend. Toch is dit repertoire niet datgene dat Bakker nastreeft en in 1965 maakt hij zijn debuut op het Holland Festival met de opera 'De Droom'. Bakker heeft dan met succes het conservatorium in Amsterdam afgerond. Pas in 1973 breekt Bakker door in het buitenland en hij maakt een tournee van achttien concerten in Amerika. Tot die tijd is hij vooral bekend van optredens voor de televisie. Zijn televisie-optredens horen net zo goed bij Nieuwjaarsdag als oliebollen en Garmisch-Partenkirchen. Ik schat dat hij met kerst in 1970 een optreden heeft gedaan bij de NCRV en dat daar 'The Holy City' uit voort is gekomen. De plaat bereikt in januari 1971 de Tipparade. Iets dat nu niet erg waarschijnlijk zou zijn geweest, maar sinds 'Oh Happy Day' van The Edwin Hawkins Singers heeft de gospel en gewijde muziek invloed op de Top 40. Denk maar aan het succes van 'Mijn Gebed' van D.C. Lewis en 'Waarheen Waarvoor' van Mieke Telkamp. De Top 40 blijkt echter te hoog gegrepen voor Bakker.
In 1974 wordt Bakker 'geadopteerd' door de TROS met het programma 'Muziek Uit Duizenden'. Als hij vervolgens een relatie aangaat met actrice Willeke Van Ammelrooy is hij niet weg te denken uit de Story en de Privé. In 1989 trouwen ze. In oktober 1997 komt Bakker op een kwalijke manier in het nieuws. Nadat hij diep in het glaasje heeft gekeken, rijdt hij een vrouw aan op het parkeerdek van de Amsterdam ArenA. De vrouw zal aan haar verwondingen overlijden. In 1998 wordt Bakker hiervoor veroordeeld. Hij is zijn rijbewijs voor een jaar kwijt en kan kiezen tussen zes maanden cel of 240 uur dienstverlening. Dit heeft zowel zijn imago als carrière een ernstige deuk opgeleverd. Toch mag hij een paar jaar later alweer een licht-klassiek radioprogramma presenteren voor Radio M in Utrecht en maakt hij in 2008 een tournee door Nederland met Henk Poort en Ernst Daniël Smid onder de noemen 'De 3 Baritons'.
Waar en wanneer? Ook weer als de dag van gisteren en dan heb ik het over de herinnering. Als ik kijk waar ik dan sta en waar ik nu zit, dan is het lichtjaren geleden. Het is half juni 2009, ruim twee maanden nadat ik ben gestopt met drinken. Het huisje aan de Rembrandtstraat is weer op orde gebracht. Op een zaterdagmorgen maak ik een rondje langs de boedelhal van Van Der Laan, waar ik de allereerste single van Anita Meyer vind ('I Am Remembering' uit 1968), en dan langs de kringloopwinkel in Tuk. Daar koop ik een paar boeken en een stapeltje singles. Daar zit ook Marco Bakker tussen. Niet uit muzikale interesse, maar vanwege de verzameling Top 40-hits en Tipnoteringen. De single heeft het fotohoesje intact en is spotgoedkoop. Overigens is dit niet de 'eerste keus' uit de eerste jaren zeventig-bak: Ik kom eerst uit op 'Jingle Jangle' van The Archies, maar deze heb ik vorig jaar april al gehad in deze serie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten