Ik woon inmiddels ruim drie jaar in Nijeveen en weet nog steeds niet waar die 'piratenman' zit met zijn singles. Dat zegt al iets? Als ik vanmiddag naar het werk fiets, zie ik op de kruising met Veendijk rode pijltjes staan met 'markt', maar nog even denk ik dat het restanten zijn van de jaarmarkt van een paar weken geleden. Nee! Het is totaal aan mij voorbij gegaan, ik kan me ook niet heugen dat ik ergens een aanplakbiljet heb gezien, maar vandaag is op het 'evenemententerrein' een kofferbak-verkoop gehouden. Volgens een collega ook iemand met singles. Tja... ook al had ik het geweten... dan nog? Ik moet het op het ogenblik even héél zuinig aan doen en meestal 'mis' ik dan iets. Vandaar dat ik gisteren even bij De Tafel binnen moest kijken. Heb ik wat gemist? Nou, ik weet niet welke titels al zijn verkocht, maar ik vind enkele fraaie titels van rondom 1967 in fotohoesjes. Het vinyl houdt niet altijd over, maar in enkele gevallen heb ik de single wel beter. Acht singles, dat is de vangst van gisteren die ik jullie vandaag ga presenteren.
* Lynn Anderson- You're My Man (Duitsland, CBS, 1971)
De aanvullingen in de bak van Bart zijn enerzijds 'populaire country', maar ook enkele reggae-titels. Plus dan de midden jaren zestig-dingen. Lynn Anderson blieft vijftig cent voor een fraaie single in een dito fotohoesje, een afwijkende prent van de Nederlandse. Ik verwacht eerlijk gezegd 'Rose Garden part 2', maar tot mijn grote verrassing is dat het niet. Okay, de stem is bekend en het deuntje is ook al eens vaker gebruikt, maar niet dat je blindelings 'I beg your pardon' over de muziek kan brallen en dat het past. Eigenlijk best een leuk liedje en voor vijftig cent ben ik verloren.
* Bobbie Gentry- Ode To Billie Joe (NL, Capitol, 1967)
De zomer van 2006. Als ik er vorig jaar niet over heb geschreven, kunnen jullie die korte vakantie nog verwachten in de vorm van een bericht. Ik moet het toch even nakijken, want er staat me iets van bij...? De zomer van 2006. Ik luister nog steeds naar 747AM, de laatste weken van die zender voordat het Radio 5 Nostalgia wordt, en met name de programma's van de VPRO. Op donderdag en vrijdagmorgen schakelt het over op Radio 1 en dan heb ik Hugo Van Krieken over de vloer. Het is deze zomer dat ik word gegrepen door het de mysterie rondom 'Ode To Billie Joe' van Bobbie Gentry en dat me ook voor het eerst opvalt hóe mooi het liedje eigenlijk is. Het is in deze zomer dat ik de single tweemaal koop. Eentje 'eindigt' als decoratie op de draaitafel van mijn oude Philips-batterij pickup. De andere draai ik binnen een zomer naar de filistijnen. Toch heb ik de single niet met fotohoes en oooh... kijk zelf maar: Die wil je toch in je bakken hebben. Gelukkig is hij erg goedkoop, de single is matig maar speelt goed af, maar het gaat me hier om het fotohoesje. En, het is zwak, ik heb de single vanwege 'Mississippi Delta' in de reserve-Blauwe Bak gezet, maar die gaat waarschijnlijk met de volgende schifting eruit.
* Inner Circle- Mary Mary (Duitsland, Island, 1979)
'Music Machine' zijn we onlangs nog tegengekomen in de Gele Bak Top 100, deze heb ik in december bij de inbrengwinkel van het Drenthe College gekocht. Ik ben reeds maanden niet meer op dat adres geweest, ze zijn nu ook weer tot september (het nieuwe schooljaar) gesloten. Ik vermoed dat deze winkel nog wel eens klap kan krijgen door de aanwezigheid van De Tafel. Nu DC niet meer mag adverteren aan de openbare weg wordt het meer en meer een adresje dat 'je toevallig moet weten', want het zit een beetje 'weggestopt'. Terug naar Inner Circle? Ik koop daar in december 'Music Machine' in de Nederlandse uitdossing met fotohoesje. Gisteren heb ik hem opnieuw gekocht, maar dan de Duitse persing met fotohoes en... afwijkende b-kant. Blijkbaar is 'Mary Mary' nooit in Duitsland als single uitgebracht, buiten deze b-kant van 'Music Machine'. Het is de volledige album-versie van ietsje meer dan vijf minuten. Natuurlijk heb ik beide nummers al op de elpee van Inner Circle, maar ja... die passen niet in een singles-koffer. Dit is de perfecte vervanger van 'Everything Is Great', hoewel ik moet toegeven dat de rest van de nummes op het album ook niet slecht zijn. De elpee blijft hoe dan ook in de koffers staan. Omdat ik 'Music Machine' al heb, schrijf ik deze weg als 'Mary Mary'.
* Millie Jackson- Never Change Lovers In The Middle Of The Night (NL, Polydor, 1979)
Ik heb een dubbel gevoel bij Millie Jackson. Doorgaans prefereer ik uptempo dingen, maar bij Millie Jackson is het net zo'n geval als bijvoorbeeld Bettye Swann of Barbara Lynn... Deze dames blinken, mijns inziens, uit in de tragere stukken. 'My Man, A Sweet Man' uit 1972 is één van de spaarzame nummers die een kleine indruk maakt in Nederland en dat te boek staat als een Northern Soul-klassieker. Hoewel ik 'My Man' in de koffers heb staan, ben ik nooit helemaal zeker geweest over deze plaat. Millie Jackson hoor ik liever in 'If You're Not Back In Love By Monday' of 'Summer, The First Time'. Deze single spreekt boekdelen. Op de a-kant een vlot disco-nummer dat met een beetje geluk in de voetsporen van 'I Will Survive' van Gloria Gaynor had kunnen treden, maar de b-kant...? Dat heet 'Seeing You Again' en is zó 'deep' dat ik het bij menig artiest al bij het intro zou afzetten, maar bij Millie Jackson? Genieten met een kapotte Caps Lock, dus GENIETEN. Neemt overigens niet weg dat 'Never Change Lovers' ook een erg fijn kantje is.
* Tom Jones- Resurrection Shuffle (Duitsland, Decca, 1971)
'Resurrection Shuffle' is de 'populaire' kant in ons land, hoewel de single in de schaduw staat van het origineel van Ashton, Gardner & Dyke. Op deze Duitse persing staat 'Puppet Man' op de a-kant, maar dat vergeet ik graag en snel. 'Resurrection Shuffle' is in de uitvoering van Ashton, Gardner & Dyke al een lekker opgefokt ding. Tom Jones kan echter een boete op de mat wachten vanwege zijn versie. Hij overtreedt alle wetten op het gebied van snelheid en vertoont roekeloos rijgedrag. Ofwel... wát een feestje op vinyl en hij gaat resoluut de reserve-Blauwe Bak in naast 'She's A Lady'. 'Day By Day', de b-kant van 'Help Yourself', staat sinds jaar en dag in de koffer.
* Level 42- To Be With You Again (Duitsland, Polydor, 1987)
Dit is de enige single die ik meeneem die al enige weken deel uitmaakt van het inventaris. Ook deze 'To Be With You Again' is namelijk zó fraai en toch spotgoedkoop, dat ik hem wel in de bakken wil hebben. Als ik de plaat thuis wil draaien, voel ik iets in het hoesje. Het is de songtekst van 'To Be With You Again', keurig uitgeknipt door de vorige eigenaar (m/v). Ik scheld het uit voor Popfoto of Muziek Express, maar natuurlijk moet ik ook even een blik werpen op de achterkant. Een advertentie voor de Honda Vision. Hoewel de 50cc-scooter de afgelopen jaren de markt heeft overgenomen van de brommer, is een scooter anno 1987 nog vaak een motorfiets. Ik geloof dat Honda één van de eerste 'kleine' scooters is in Nederland. In 1992 zit een meisje in mijn klas die zo'n Honda Vision heeft. Laten we het knipseltje weer omdraaien en verder gaan met de vinyl-hobby. Ja, wat kan ik zeggen? Level 42 is een liefde die nooit is weggeweest, die ik hooguit in 1999 even fris leven heb ingeblazen middels de aanschaf van 'Running In The Family'. De verkoper van De Tafel probeert voor het eerst een praatje aan te knopen en gebruikt ook deze plaat. ,,Dat is goede muziek. Level 42". Toch voel ik de adem van de volgende klant alweer in de nek en dus blijft de conversatie verder uit.
* David Porter- Hang On Sloopy (België, Stax, 1971)
David Porter is met Isaac Hayes verantwoordelijk voor menig klassieker op het Stax-label. Denk aan het merendeel van de nummers van Sam & Dave, maar ook andere Stax-artiesten hebben nummers van Hayes/Porter op het repertoire staan. Isaac Hayes is in 1969 middels 'Hot Buttered Soul' en 'Black Moses' op de solo-toer gegaan. David Porter probeert hetzelfde, maar is stukken minder succesvol. Toch is het procedé van beide mannen vrijwel gelijk: Het zijn de 'covers' die opvallen door hun grootse arrangementen die een bekend deuntje in een heel ander licht zetten. Porter doet dit ook met 'Hang On Sloopy' op een elpee uit 1971 en 'op veler verzoek' verschijnt 'de hit' op single in België. Ik vermoed dat we hier met een Popcorn-oldie van doen hebben? Zelf ben ik toch niet helemaal kapot van 'Hang On Sloopy. Op de b-kant staat 'Grocery Man' en dat is bij vlagen interessant. Nee, deze single wekt aanvankelijk nieuwsgierigheid, maar ik kan het niet anders bestempelen dan een 'tegenvaller'. Maar wie weet..., misschien is het een kwestie van wennen?
* Cliff Richard- The Day I Met Marie (NL, Columbia, 1967)
Ik raak een beetje opgewonden als ik deze single zie staan. Nee, niet dat ik een oogje heb op Sir Cliff, maar de opwinding van een platenverzamelaar die al jaren op zoek is naar een betaalbare 'In The Country' met fotohoes. Ik hou namelijk 'The Day I Met Marie' in mijn handen, voor vijftig cent mét fotohoes. Of...? De andere kant toont een wit hoesje met het stempel van de Haagse platenzaak His Master's Choice en de prijs van 1 euro en 50 cent. Het blijkt alleen de voorkant van de fotohoes te zijn welke is geplakt op een wit hoesje. Of His Master's Choice hier iets mee van doen heeft? Dat zullen we nooit weten. De single is redelijk, maar kan nog wel eens een 'upgrade' gebruiken. Als het dan toch moet, kies ik ook al vaak voor 'Einem Sonntag Mit Marie'. Inderdaad, een erg vrije Duitse vertaling.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten