dinsdag 12 mei 2015

Raddraaien: Queen



Het lijkt momenteel op vechten tegen de bierkaai. Ik zou vandaag, evenals gisteren, gemakkelijk weer op schema kunnen komen, maar... morgenavond wordt alweer niet gepubliceerd. Het schiet dus even niet op, maar het is niet anders: Ik heb nog ruim een halve maand om op schema te komen. Morgenmiddag ga ik voor een nacht naar mijn moeder in Jutrijp, maar ben weer ruim op tijd terug voor 'Floorfillers'. Omdat ik vrijdag vrij heb genomen van het werk, denk ik dat de schade beperkt blijft. Vandaag een Raddraaier en de nieuwe Week Spot. Dan kan ik tijdens het schrijven van de eerste intussen nadenken welke we als Week Spot gaan doen. Klinkt als een plan! Zeer ongebruikelijk voor 'Raddraaien', maar ik heb zojuist de boosdoener even opgezet. Ik moet bekennen dat deze single volledig aan me voorbij is gegleden in 1982 en de daaropvolgende 33 jaar: 'Body Language' van Queen (1982).

De introductie tot het nummer maakt me best nieuwsgierig en dat verklaart tevens een hoop waarom de plaat niet in het collectieve geheugen is blijven hangen. Nu kan Queen sowieso al weinig goed doen bij de critici, met het album 'Hot Space' duwt de Engelse band zichzelf een pijnlijk hokje in. De schuldige in het verhaal is 'Another One Bites The Dust'. Bassist John Deacon hangt rond in de studio als Bernie Edwards en Nile Rogers met Chic de laatste hand leggen aan 'Good Times'. Deacon verlaat de studio met een ideetje rondom de riff van 'Good Times', maar het probleem is dat Deacon geen zanger is. Toch begrijpt Freddie Mercury meteen wat hij wil. 'Another One Bites The Dust' mag totaal iets anders lijken dan wat de rockband in de jaren zeventig heeft gedaan, maar... er komt geen synthesizer aan te pas. 'Another One Bites The Dust' is aanvankelijk een album-track op 'The Game' en een favoriet van Queen tijdens concerten. Het is een Amerikaanse fan die de groep ertoe beweegt om dat nummer op single uit te brengen. De fan is een regelmatige bezoeker van Queen-concerten en zijn naam is Michael Jackson.

'Another One Bites The Dust' wordt overal een grote hit en opent nieuwe deuren voor Queen. 'Body Language', alsook de elpee 'Hot Space', is een feitelijk vervolg op 'Another One Bites The Dust'. Maar waar John Deacon nog de meeste 'credits' krijgt voor 'Another One Bites The Dust', daar komt Deacon niet voor in het verhaal van 'Body Language'. Dit nummer is geschreven door Freddie Mercury en zijn synth-bass vervangt Deacon. 'Body Language' is de tweede single die wordt getrokken van 'Hot Space' en heeft de eer om 'Under Pressure' te mogen volgen, de onvolprezen samenwerking tussen David Bowie en Queen. In Amerika lust het publiek wel pap van 'Body Language', hoewel de critici niet bepaald mild zijn. ,,A piece of funk that isn't fun", aldus Rolling Stone-criticus John Milward. In Engeland piekt de single bescheiden op een 25e plek. Funk- en disco-minnend Duitsland doet hetzelfde. In Nederland bereikt 'Body Language' wonderwel nog de zesde plek op de Top 40, maar het is 'op de lange duur' geen blijvertje. Ik kan me niet herinneren dat ik 'Body Language' ooit ergens op de radio heb gehoord.

De videoclip van 'Body Language' is de eerste die door de MTV in de ban wordt gedaan. Het filmpje is erotisch-beladen en toont naakte lichamen met heel veel zweet. Dezelfde lichamen hebben pijltjes in 'bodypaint', een thema dat wordt herhaald op het fotohoesje en officieel heeft 'Body Language' ook vier pijltjes in de titel. Terwijl de clip voor 'Body Language' is gebaseerd op 'Video Killed The Radio Star' van The Buggles, gaat de platenmaatschappij er prat op dat 'Body Language' de eerste muziekvideo is die van MTV wordt verbannen, dit in tegenstelling tot The Buggles dat de eerste clip is op de muziekzender. Deze publiciteit kan best als gevolg hebben dat de single het redelijk goed doet in Amerika. Het bereikt een elfde plek op de Hot 100 en plek 30 in de R&B.

Waar en wanneer? Om eerlijk te zijn, heb ik geen flauw idee! Het moet ergens in de nieuwe eeuw bij me zijn komen wonen, maar niet in de jaren dat ik Soul-xotica 'run'. Het is een single die er opeens is. En die nu ook heel snel weer gearchiveerd gaat worden, want ik kan het met Milward eens worden. Er zijn leukere manieren om vier-en-een-halve minuut door te komen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten