Vanavond heb ik opnieuw een aflevering van 'The Vinyl Countdown' gedaan met de 'Raddraaiers' uit de eerste negen series en wederom ben ik er niet in geslaagd om dit in het Engels onder woorden te krijgen. Ach, zo verzucht ik op een bepaald ogenblik, het levert immers een mooie speellijst op dus de aanleiding tot de lijst is iets dat alleen maar belangrijk is voor mij. Voor de goede orde: Ik heb de titels en artiesten uit de eerste negen series verzameld en ingedeeld op de bakken zoals die in 2015 zijn. Vanavond is de tweede keer geweest dat ik heb gepoogd om iets uit iedere bak te draaien, een vroegere 'Raddraaier' wel te verstaan. Uit de achtste jaren zestig-bak heb ik vanavond 'Green Green Grass Of Home' van Tom Jones gedraaid. De eerste in de desbetreffende bak mag vanavond in de schijnwerpers staan op Soul-xotica en dat ga ik nu doen: 'It Ain't Me Babe' van Davy Jones (1967).
Normaliter sluit ik af met 'waar en wanneer', maar vandaag begin ik er mee. Het is eind augustus 1996 als ik met mijn ouders naar Denemarken ga om de vakantie door te brengen. Het is de zomer dat ik mijn kostbare oranje overhemd koop. Ik krijg van mijn broer de tip dat een boekhandelaar in Herning zijn gigantische platencollectie in de aanbieding heeft. Ik breng enkele middagen door in de winkel in Herning en worstel mezelf door de duizenden singles. Tot grote ergernis van mijn ouders neemt de vangst flink wat bagageruimte in beslag. In 1996 bezit ik nog altijd een gezonde nieuwsgierigheid en verzamel bijna op intuïtie. Een jaar later zal ik mijn eerste (en laatste) 'gids' kopen met actuele verkoopprijzen. Ik moet zeggen dat dit voor een deel mijn enthousiasme weg neemt. Singles waarvan ik jaren heb gedacht dat ze tientjes waard waren, blijken opeens guldens te zijn. Terug naar 1996. Ik koop dus héél veel platen in Herning en daar zit ook 'It Ain't Me Babe' van Davy Jones tussen. Met de fotohoes en dus is het overduidelijk dat dit de 'Monkee' is.
Zeven jaar later kom ik in een winkel in Leeuwarden. De uitbater heeft blijkbaar weinig kaas gegeten van het platen verzamelen, want hij maakt twee gigantische fouten. Met eentje doe ik mijn voordeel. Hij verkoopt een verfomfaaide 'It Ain't Me Babe' in neutraal hoesje als zijnde 'een vroege David Bowie'. 'Love Makes Sweet Music' van The Soft Machine is 'een andere groep met dezelfde naam', volgens onze vriend en dus mag ik deze single (met een waarde van omstreeks 150 euro) voor drie euro hebben. Davy Jones moet overigens 150 euro opbrengen, maar is met fotohoes nauwelijks een tientje. Hij haalt hier een paar feiten door elkaar. Het is waar dat David Bowie een single heeft gemaakt als Davy Jones & The Lower Third, maar deze is via EMI verschenen. In 1966 maakt Bowie onder zijn nieuwe naam een paar singles voor Pye. Davy Jones op Pye kan dus niemand anders zijn dan de man van The Monkees, ook al is dit weer zo'n geval van een platenmaatschappij die aan een vertrokken artiest probeert te verdienen.
David Thomas Jones komt op 30 december 1945 ter wereld in Openshaw, nabij Manchester. Hij is vijftien als Jones zijn acteerdebuut maakt in 'Coronation Street'. Hij speelt in één aflevering mee als de kleinzoon van Ena Sharples, één van de vroegste karakters in de soap. Even later is Jones te zien in de serie 'Z-Cars', maar laat dan het acteren voor wat het is en duikt even de wereld van de paardensport in. Zijn persoonlijke trainer heet Basil Foster en hij moedigt Jones aan auditie te doen voor een rol in 'Oliver!'. Dit zal het keerpunt betekenen voor Jones en hij dankt Foster later door hem financieel te ondersteunen.
Davy treedt op in de show van Ed Sullivan op hetzelfde moment dat The Beatles haar debuut maakt. Jones ziet van de zijkant hoe de meiden gek worden van Lennon en consorten en besluit daar dat hij daar eveneens zijn deel van wil hebben. In 1965 verschijnt de single 'What Are We Going To Do' op het Colpix-label, even later gevolgd door 'It Ain't Me Babe'. Het Engelse Pye speelt in op het succes van Jones en brengt in 1967 Jones' debuutalbum uit en de single 'It Ain't Me Babe'. Jones is dan inmiddels een tieneridool dankzij The Monkees. Zowel elpee als single doen echter niet veel.
Gedurende vijf jaar maakt Jones deel uit van The Monkees en het is de MTV-marathon rondom de groep in 1986 dat ervoor zorgt dat Jones opnieuw gaat optreden als 'Monkee' met Mickey Dolenz en Peter Tork. Eind 2011 vindt een reünie plaats van de oorspronkelijke leden, gevolgd door een tournee. Het zal Jones' laatste optreden zijn, want op 29 februari 2012 ontvalt hij ons. Hij is 66 jaar geworden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten