Sommige dingen zal ik nooit begrijpen aan Soul-xotica. Dat het moest beginnen als uithangbord voor mijn dj-hobby, dat is tot dusver. Dat ik daarbij een paar concerten buiten dit weblog hou, is prima omdat het niets met de dj-hobby van doen heeft. Maar toch... ik moet pas zijn begonnen met dit blog als ik een bezoekje breng aan de kringloopwinkel in Tuk en daar een, vooral achteraf gezien, héél interessant partijtje singles vind. Het is in eerste instantie de 'double-sider' 'Moody Woman' en 'What's The Use Of Breaking Up' van Jerry Butler. Op de Nederlandse Mercury en in het fotohoesje. De overige singles leer ik gaandeweg waarderen, want er zitten een paar knallers bij. Wat te denken van 'Don't Change Your Love' van Five Stairsteps & Cubie en 'Trypt On Love' van Wakefield Sun. Gewoon net zo poppy als voorganger 'More Today Than Yesterday', maar 'No One For Me To Turn To' van Spiral Starecase is een mooie aanwinst met de Duitse fotohoes. De laatste single uit het partijtje dat ik leer waarderen is 'You're Falling In Love' van Liz Damon's Orient Express. Dat is dan de b-kant van '1900 Yesterday' en omdat dit het 1900e bericht is, lijkt het me aardig deze single even in de schijnwerpers te zetten.
'Een verzamelwaardig label', wordt het een paar maanden geleden genoemd door een gerenommeerde soul-dealer. Dat moet ik nog eens lezen, want dat snap ik niet. Goed, er zijn een handjevol leuke soul-platen uitgebracht op White Whale, maar het is geen specifiek soul-label en derhalve niet meer verzamelwaardig dan bijvoorbeeld Polydor of Decca. Het label verdient het meeste aan The Turtles, deze groep scoort tussen 1966 en 1970 een aantal grote hits op White Whale. Dan is daar ook nog de groep die op papier het leukste is: The Clique met 'Sugar On Sunday'. Liz Damon's Orient Express koop ik eigenlijk met dezelfde interesse. Ik stuit het eerste op '1900 Yesterday' en dat kan me maar niet bekoren. De single komt 'gewoon' in de jaren zestig-bak te staan en het is bijna een jaar geleden dat ik toch eens de b-kant probeer: 'You're Falling In Love'. Dat nummer komt me niet geheel onbekend voor en dat zal blijken: Betty Everett heeft het ook opgenomen en in die hoedanigheid staat het op de 'Northern Soul Jukebox'. Hoewel Liz Damon's versie er zeker mag zijn, heeft de mijne last van een 'hanger' in het laatste stukje. De single is niet héél duur, om het zwak uit te drukken, het is gewoon een kwestie van de knoop doorhakken en een beter exemplaar in de koffer stoppen. Er zijn maar liefst 71 exemplaren te koop op Discogs, variërend van 90 cent tot 45 dollar voor de eerste persing op Makaha. Een keurige White Whale zit rond de vijf euro.
Liz Damon's Orient Express komt van Hawaï en bestaat uit leadzangeres Liz Damon, twee achtergrondzangers en een constant wisselende begeleidingsgroep. De eerste bezetting van Orient Express bestaat uit louter Aziatische muzikanten, vandaar de naam Oriental Express. De groep begint in 1970 met '1900 Yesterday' en maakt in de eerste helft van de jaren zeventig vier elpees voor de kleine labels Makaha en Delilah. De laatste elpee verschijnt via Cartan Tours, dat een klein onderdeel is van Avco. Dat album wordt opgenomen in Hollywood. '1900 Yesterday' is en blijft echter de enige hit voor Liz Damon. Het verschijnt in december 1970 en bereikt in de eerste weken van 1971 nummer 33 in Amerika en 16 in Canada.
Vanwege het label kon deze mooi even voor het 1900e bericht. Straks presenteer ik jullie de derde 'Singles round-up' van deze maand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten