Ik kon wel huilen! Ondanks dat ik erg moe was van een fietstocht en net drie uren 'The Vinyl Countdown' achter de rug had, was ik erg ambitieus: Ik zou maar liefst tweemaal publiceren. Ik begon met een 'makkie'. Schrijven over Kate Bush gaat me nu eenmaal erg eenvoudig af. Het einde is bijna in zicht en dan wil ik iets gaan opzoeken op mijn blog en... dan blijkt dat ik op 22 november 2013, iets meer dan een anderhalf jaar geleden, 'Sat In Your Lap' van Kate Bush al in 'Raddraaien' heb gehad. Het is alsof ik carbonpapier heb gebruikt, want de strekking van beide berichten is identiek. Niet zo zeer de geschiedenis van Kate Bush, maar de rol die haar muziek in mijn leven heeft gespeeld. Tja..., wat dan? Ik wil eerst de veertiende uit de tweede jaren tachtig-bak doen (in plaats van de zevende) en begin ook aan een bericht, maar dan begin ik opeens erg moe te worden. Ik sluit de computer af en ga slapen. Vandaag doe ik Kate Bush alsnog, maar dan als 'hoesbui'. Kijk bij 22 november 2013 voor datgene dat ik erover wilde vertellen.
Een 'hoesbui' omdat ik nu ook weer verder achterop schema kom te liggen. De slingers en het gebak kunnen achterwege blijven, maar een dezer dagen publiceer ik het 1900e bericht dat betekent dat we onderweg zijn naar het 2000e bericht. En dat gaat uiteraard wel een mijlpaal worden, maar hoe ik dat ga 'vieren', weet ik nog niet. Nu meteen een Raddraaier uit de Blauwe Bak.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten