,,Een gat in de markt", hoor ik mezelf nog zeggen. Ze knikt beamend. Mijn vroegere consulente kreeg per 1 januari 2014 ontslag. De vijftig dik gepasseerd en dus niet meer interessant voor de arbeidsmarkt? Ze had een idee en heeft dat vorig jaar zomer tot uitvoering gebracht: Een Marktplaatswinkel. Een winkelpand met koopwaar van particulieren dat zij zowel via de winkel in Meppel als op Marktplaats aanbood. Ideaal als je een goede prijs wilt beuren voor je antiek en niet Jan-en-alleman om de deur wilt hebben. Om het percentage voor haarzelf redelijk te houden, verkocht ze niks beneden de honderd euro. Daar bleek Meppel net weer iets te klein voor, want sinds een paar maanden staat het pand weer leeg. Nu is schuin tegenover die vroegere Marktplaatswinkel 'De Tafel' gevestigd: Een inbrengwinkel waarbij je een kast huurt (als het ware een tafel op een braderie). Ik ben vanmiddag even naar binnen gelopen en val met mijn neus in de boter. De eerste vangst is al mooi en volgens de uitbater worden de platen wekelijks aangevuld. Hier ga ik dus een abonnement nemen! Hier zijn de eerste acht.
* Aphrodite's Child- Break (NL, Vertigo, 1972)
Ik ken 'Break' aanvankelijk van de 'Greatest Hits'-elpee van Aphrodite's Child en wil het nummer bijna draaien ter nagedachtenis aan Demis Roussos als ik opeens leer dat Lucas Sideras de zang verzorgt in dit nummer. De elpee is kwalijk meer te draaien en de single wil maar niet op mijn pad komen. Tot vanmiddag. Hij smaakt zoals die kraakt, maar voor een eurootje ben ik een gelukkig mens. De b-kant heet 'Babylon' en ik kan niet duiden of dat Lucas óf Demis is, maar het maakt me alleen maar nieuwsgieriger naar '666', het pretentieuze album van Aphrodite's Child uit 1972.
* Oscar Harris & C-Mon & Kypski- Relax (NL, Record Industry, 2006)
Het is uitgegeven in een oplage van 2500, maar doet tegenwoordig fraaie prijzen op internet. Ik lach in mijn vuistje als ik de vraagprijs van een euro zie. De single is uitgedeeld onder 2500 bezoekers van de vijfentwintigste 'Mega Record & CD Fair' op 8 en 9 april 2006 in Utrecht. Beide nummers van de single komen van de dubbel-CD 'Dutch Rare Groove'. Harris zingt halverwege 'Relax (before doing snacks)' 'this is a remake with C-Mon and Kypski' en daar is geen woord Frans bij. Op één cd staan de originele uitvoeringen, op de tweede staan remixen. Ooit Oscar Harris als een woest 'funkende' James Brown gehoord? Compleet met 'take me to the bridge'? Dit is wellicht de enige kans want de oorspronkelijke plaat is bijna onvindbaar. Op de b-kant staat wel een origineel: De jazzfluitist Ronald Snijders doet daarop zijn 'Lenox', maar dat vind ik niet héél interessant.
* The Hollies- Magic Woman Touch (NL, Polydor, 1972)
De single heb ik al wel, maar bovendien heeft die last van een 'bochel'. Het is vooral het fotohoesje dat me hierbij over de streep trekt. Ik had me geen beter exemplaar kunnen wensen en zeker niet voor een euro!
* Tommy James & The Shondells- Hanky Panky (NL, Roulette, 1966)
Ja, ik vermeld maar 1966, in werkelijkheid is het nummer ietsje ouder. Het is wederom een single die ik al in mijn collectie heb, maar dat is een racebaan. Deze is niet smetteloos, maar klinkt stukken beter. Een goede vervanger.
* U.K. Jones- Let Me Tell Ya (NL, Deram, 1969)
De opname heb ik ooit verkregen via het Steenen Tijdperk Forum en 'Let Me Tell Ya' heeft jarenlang gesierd in de jukebox van mijn Nokia N95. Als ik vanmiddag de single in handen hou, ben ik hem op slag even helemaal vergeten. Ooooo ja! Dat was in de goeie ouwe tijd dat alles met een harde snelle beat 'Northern Soul' was voor mij. Is het Northern Soul? Nee, natuurlijk niet! Het is Mike 'Tribute To Buddy Holly' Berry die zich in de Engelse Decca-studio's even voor Phil Spector mag spelen. 'Let Me Tell Ya' is een flauwe bubblegum-stamper, op de b-kant is het een 'Wall Of Sound'-Ronettes-drama met de titel 'And The Rains Came Down'. Overigens heeft Spector niks met deze plaat van doen, beide kanten komen uit de pen van Berry. Wél leuk om dit plaatje eens in de verzameling te hebben, maar hiervoor is de Blauwe Bak té vol...
* Hurricane Smith- Don't Let It Die (NL, Columbia, 1971)
Ik heb Hurricane Smith altijd een beetje raar gevonden en weet niet juist wat ik met mans' platen aan moet. Uitzondering is deze 'Don't Let It Die'. Als ik hem weer eens hoor (voor het eerst in tien jaar) kan ik het eerdere gevoel wel plaatsen. Dit zit ergens tussen Slade en een 'crooner' in, al zal dat eerste vooral komen door de echo op de zang.
* Sparks- Looks Looks Looks (Duitsland, Island, 1975)
Ik meende ooit een 'gek' plaatje van Sparks te hebben gehoord, hoewel alle platen natuurlijk een 'tic' hebben. Ik meen dan even dat het 'Never Turn Your Back On Mother Earth' moet zijn, maar sinds vanmiddag weet ik dat het 'Looks Looks Looks' was. Een gek jazzy vaudeville-ding, iets héél anders dan dat ik gewend ben van Ron en Russ Mael.
* Wally Tax- I Won't Feel Alone (NL, Philips, 1968)
En 'last but not least' ons fotomodel. De duurste van de acht. Twee-en-een-halve euro voor een redelijk gave Wally Tax mét fotohoes... ik doe het ervoor! Bij beluistering van 'I Won't Feel Alone' valt me andermaal op hoe fraai Tax' stem zich mengt in een georkestreerde ballade. 'I Sat And Thought And Wondered Why' is wat dat betreft de mooiste voor mij, maar ook 'I Won't Feel Alone' heeft een aparte 'soul' in zich. De single heeft bij Veronica in 1968 een dubbele a-kant. De keerzijde heet 'Come Closer' en is iets meer uptempo met mariachi-trompetjes. Even heb ik snode plannen om deze te 'breken' in de 'crossover', maar heb het idee weg gelachen en ga hem straks gewoon in de jaren zestig-bak parkeren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten